HWP 1

Na twee nederlagen besloot de teamleider van het eerste dat het roer om moest. Hij liet zijn spelers weten dat het aanvangstijdstip van de uitwedstrijd tegen Charlois Europoort 12.00 uur was. Even na twaalven zat het complete team in de speelzaal van de voormalige landskampioen. Alleen zij, want de tegenstanders en de scheidsrechter wisten uiteraard wel dat de wedstrijd pas om 13.00 uur zou beginnen. Zonder momperen werd de tijd nuttig besteed met geanimeerde gesprekken. Een fraai staaltje teambuilding dat zijn uitwerking zeker niet zou missen.
De opstelling van Charlois viel ons mee. Het was nog altijd een sterke tegenstander, maar het had zeker erger gekund. Vooral op de borden 8 en 9 zou het moeten gebeuren. Daar had Charlois invallers en wij debutant Ashote en een zeer scherpe Rein. Zoals zo vaak lopen dingen in het leven anders dan je verwacht. Uitgerekend aan deze borden kwamen we snel in groot nadeel. Wat er bij Ashote misging weet ik niet, maar zijn tegenstander kon overal op het bord materiaal ophalen. Rein blunderde een kwaliteit weg.
De score werd geopend door de teamleider zelf, die met zwart een solide opening op het bord bracht en geen krimp gaf tot in het remise pionneneindspel. De uitbundige felicitaties van zijn teamgenoten geven zijn status aardig weer. Men is blij met elk halfje dat hij scoort. Helmut bracht ons op voorsprong. Op het bord kwam een bekende variant van het Damegambiet, waarin zwart een dubbelpion op de f-lijn overhoudt. Helmut kreeg één van deze pionnen cadeau en bracht handig de coordinatie tussen zijn stukken terug (Ph5!). Mooie overwinning! Steven slaagde er niet in om Erik van den Doel te verslaan. Hij miste wel een geweldige kans op vrijwel beslissend voordeel. Even terug naar de zorgelijke situatie op de borden 8 en 9. Erg veel verbeterd waren de stellingen niet, maar wat een vechtlust van onze mannen! Tom kreeg een remise uitnodiging, die eigenlijk niet geweigerd kon worden. Stand 2-2. Vervolgens gebeurde er een vreselijk ongeluk bij Thibaut. De hele partij stond hij aan het roer en oogstte hij bewondering van zijn teamgenoten. Met één zet vergooide hij echter alles en kon hij direct opgeven. Ook Rein redde het niet en zo werd het 4-2 voor de Rotterdammers. Maar dan is er altijd nog Koen. Inmiddels is hij de 2500 ruim gepasseerd en lijkt hij 2300 spelers als vliegen dood te slaan. Ook vandaag weer: 4-3. De partij van Glen kende een, voor de toeschouwer althans, wisselend verloop. Dat soort partijen eindigen vaak in remise, ook nu. Attila moest zich tegen oud-HWP-er Thibaut Vandenbussche nauwkeurig verdedigen om niet in serieus nadeel te komen. Hij deed dat naar behoren en bracht de stand op 5-4 . Aan Ashote de eer om, net als dat bij een bekende voetbalclub gebruikelijk is, tijdens het debuut te scoren. Vanuit hopeloze stand counterde hij fraai naar een beter eindspel. Dat verzilverde hij professioneel. 5-5 dus en dat was echt te weinig.

Het is HWP 1 nog niet gelukt om van de nul af te komen. Tegen Kennemer Combinatie werd het 4-6, een uitslag waar niet veel op af te dingen is. Zonder Koen, Thibaut en Ashote, maar met opnieuw uitstekende vervangers begonnen we aan wat een lastige wedstrijd zou worden. Helmut opende de score met een goede zwartremise aan bord 1 tegen Miguoel Admiraal. Daarna kwamen we op voorsprong. Mijn tegenstander Max Kerkvliet verbruikte zeeën van tijd en naarmate de tijdnood verergerde nam de kwaliteit van de zetten uiteraard af. Nadat ik een directe winst gemist had, bleef er een eindspel met pluspion over. Een onaantrekkelijk vooruitzicht voor de Haarlemmer. Gelukkig voor hem werd hij gered door de onverbiddelijke klok. Debutant Arno Sterck besloot in een gelijke stelling een stuk te offeren voor een winnende aanval. Met een paar nauwkeurige zetten pareerde de tegenstander alle dreigingen en incasseerde hij het punt. Johan bracht ons opnieuw op voorsprong. Handig vocht hij zich uit een passieve stelling en een paar tactische zetten waren daarna voldoende voor de winst. Kennemer Combinatie kreeg de kans om weer gelijk te komen. Rein dacht toe te slaan, maar in werkelijkheid trapte hij in een gemene val. Erg jammer, want zijn stelling was dik in orde. Daarna ging het definitief mis. Tom belandde in een nadelig toreneindspel, probeerde nog van alles, maar Quinten Ducarmon maakte het koeltjes af. Het bliksembezoek van Attila leverde een remise op tegen Wouter Spoelman. Daarmee kwam de stand op 3-4. Op de resterende borden stonden we overal een pion achter. Bij Tieme bleek dat beslissend, Steven keepte overtuigend en Adrian eveneens. Zijn tegenstander bleef het proberen tot de 116e zet, maar kreeg daarvoor toch slechts een half punt. Door deze nederlaag zijn we gezakt naar de achtste plaats. Onder ons de twee ploegen uit 010. Eén daarvan, Charlois, is onze volgende tegenstander.

HWP 1 is het nieuwe seizoen begonnen met een 5½-4½ nederlaag tegen HMC Calder. Dat is hetzelfde resultaat als vorig jaar. Toen lieten we de Brabanders na de tijdnoodfase ontsnappen, terwijl een overwinning binnen handbereik was. Zelfde cijfers dus, maar een geheel andere wedstrijd, want meer dan 5-5 heeft er ditmaal niet in gezeten.
De wedstrijd begon met een vrolijk moment. De voorzitter van HMC overhandigde de newlyweds Twan Burg (HMC 1) en Nargiz Umudova (HMC 2) een cadeau namens de vereniging. De honeymoon van Twan bestond uit een rustige Najdorf tegen Thibaut. Weinig spektakel, veel degelijkheid en een terechte remise. Onze topborden deden van zich spreken. Koen nam het op bord 1 met wit op tegen Martijn Dambacher en vervolgde zijn succesvolle zomer met een puike overwinning. Nog even en de 2500 wordt voor de tweede keer aangetikt. Ook Steven liet zich niet onbetuigd met een sterke zege op Jasper Broekmeulen. De teamleider van HMC had hun topman Daniel Fridman aan bord 3 geposteerd. Daar trof hij Helmut. Na de opening nam de grootmeester het heft in handen en had Helmut het nakijken. Komen we bij ons middenrif. Tom had een lastige partij tegen Jeroen Bosch. Ik heb er niet veel van gezien en had eigenlijk de indruk dat er niet zoveel aan de hand was, maar dat was in de eerste helft van de partij. Daarna ging het blijkbaar mis. Onze debutant, Glen, stelde zeker niet teleur. Met kleine middelen overspeelde hij zijn tegenstander Rob Schoorl. Dat na afloop bleek dat het op een bepaald moment alles behalve duidelijk was, is voor de kniesoor. Dat de staartborden het ook dit seizoen weer lastig gaan krijgen is een understatement. Zaterdag in Rosmalen kweet de een zich beter van zijn taak dan de ander. Terwijl ik al in een scherpe opening tegen Mischa Senders alle zeilen moest bijzetten om de gehoopte compensatie voor een geofferde pion aan te tonen (wat niet lukte, met een nederlaag als resultaat), zette Johan met wit de partij tegen Thomas Mollema rustig op. Hij ruilde er vrolijk op los en hoopte daarmee een klein eindspelvoordeeltje te bereiken. Dat bleek zo klein dat remise het enig mogelijke resultaat was. Zo bereikten we een 4-4 stand. Uit de overgebleven partijen zouden we een half of een heel punt gaan halen. Rein bleek kansloos tegen Geert van der Stricht. Resteerde de partij aan bord 8. Die moest kostte wat kost gewonnen worden, maar de speler in kwestie bleek plotseling te hebben gekozen voor het veilige halve punt.
Na deze kleine nederlaag vinden wij onszelf terug op plaats 6 op de ranglijst. Laten we die positie vasthouden tot mei volgend jaar.

Op 29 april 2016 werd de laatste ronde gespeeld in de ZSB Avondcompetitie.
In de hoogste klasse in deze competitie komt HWP uit met 1 team onder de naam HWP A. HWP A stond bij het ingaan van de laatste ronde op de 3e plaats en kon geen kampioen meer worden. Diverse HWP spelers hadden andere verplichtingen, maar HWP is een vereniging met een flexibele instelling zodat er een fantasieteam uit de bus kwam. Andre als vertegenwoordiger uit België, Henk als Axelaar tegen de Axelaren, Manuel als bestuurslid en Martin om zijn debuut in het A team te maken. Wie is Martin eigenlijk? Intussen is mij bekend dat Martin 72 jaar is, amper een week lid en kan schaken. Ongeveer 40 jaar geleden was hij zeer actief en speelde in de Hoofdklasse. Zo heette toen de hoogste klasse van de KNSB. Het is dus al 40 jaar geleden dat hij zijn laatste competitiepartij speelde. Vandaag was al goed waar te nemen dat hij niet bang uitgevalllen is en het ritme, vooral het fischertempo de zwaarste tegenstander is.Zijn partij liep remise toen het pionneneindspel net niet te winnen was. Ook Henk speelde remise, die partij was heel interessant, vooral na een pionoffer van Henk, dat waarschijnlijk niet correct was, maar voor tegenstander Arjo een hele kluif. Arjo vond dan toch de juiste verdediging en Henk had niet meer dan eeuwig schaak.
Ons topbord André verslikte zich in de Axelse topper Peter Kalisvaart en Manuel moest enkele onnauwkeurige zetten met een nederlaag bekopen tegen routinier Theo de Putter. 3-1 verlies en dat is niet geflatteerd. Beide teams eindigen na vandaag gelijk in de middenmoot.