HWP 1

HWP 1 heeft de 4e ronde wedstrijd tegen Groninger Combinatie met 3½-6½ verloren. Een regelmatige nederlaag waar niet veel op af te dingen was. We speelden onze thuiswedstrijd in Bunschoten, waar we zeer gastvrij ontvangen werden. Dank aan de mensen van En Passant!
Glen speelde aan bord 1 tegen Daan Brandenburg. Het was een partij die lang in evenwicht was, maar bij de overgang van middenspel naar eindspel kreeg Glen de beste kansen, nadat die niet benut werden, moest hij een mindere stelling verdedigen. Hij slaagde daar gelukkig wel in. De partij aan bord 2 tussen Koen en Bonno Pel leek binnen een uurtje beslist te worden. Een mislukte opening van de Groninger was daar verantwoordelijk voor. Koen koos niet voor de harde lijn, maar deed het erg rustig. Een beetje te rustig. De overwinning was echter nimmer in gevaar. Op bord 3 trof Helmut Sipke Ernst. Het leek me een partij waarin Ernst steeds een klein plusje had, maar in werkelijkheid heeft Helmut eigenlijk geen kans gehad. Een tamelijk geruisloze nederlaag. Dan komen we bij een partij waar we duidelijk meer hadden kunnen bereiken. Aan bord 4 kreeg Tom in het middenspel de betere kansen tegen Jan Werle. Die verdedigde zich naar behoren en een remise leek dan ook de logische uitslag te worden. Tot Tom in het verre eindspel een flinke bok schoot en de partij onverwachts alsnog verloren ging. Bord 5 wilde ik aanvankelijk overslaan in dit verslag. Een rustige remise tussen Rein en Erik Hoeksema. Het betekende wel het einde aan de reeks nullen van Rein. We maken ons op voor betere tijden. Nog zo’n saaie, ik bedoel rustige partij aan bord 6. Er gebeurde helemaal niets tussen Ashote en Jan Baljé. Ook hier remise dus. Behoorlijk wat geluk hadden we aan bord 7, waar Adrian verschillende keren ontsnapte. Tegenstander David Slagter verzuimde steeds de trekker over te halen en Adrian bereikte ternauwernood een remise eindspel. Vreemde taferelen aan bord 8. Johan kreeg al snel in de opening een pion cadeau van Jasper Geurink. Hij neutraliseerde de aanvalskansen van zwart en 60 zetten lang varieerde het stellingsoordeel van beter via veel beter naar gewonnen en terug. Groot was de verbazing dan ook toen Johan plotseling remise aanbod en nog groter toen zijn tegenstander besloot door te spelen, in een verloren stelling. De partij kreeg een passend slot toen er eeuwig schaak volgde in een nog steeds gewonnen stelling voor Johan. Zelf werd ik aan bord 9 slachtoffer van een voorbereide variant van Maurice Schippers. Zijn nieuwtje bleek achteraf minder gevaarlijk dan de partij liet zien. Ik slaagde er echter niet in het juiste antwoord te vinden en na een paar keer de beste zet gemist te hebben, belandde ik in een verloren eindspel. Aan bord 10 debuteerde Martijn. Tegenstandster Iozefina Paulet snoepte een pionnetje in de opening, maar Martijn had daarvoor meer dan voldoende compensatie. Maar het voordeeltje verwaterde en de compensatie verdween. Helaas werden een paar plotselinge kansen in het eindspel niet gegrepen en ging de partij verloren.

Na twee nederlagen besloot de teamleider van het eerste dat het roer om moest. Hij liet zijn spelers weten dat het aanvangstijdstip van de uitwedstrijd tegen Charlois Europoort 12.00 uur was. Even na twaalven zat het complete team in de speelzaal van de voormalige landskampioen. Alleen zij, want de tegenstanders en de scheidsrechter wisten uiteraard wel dat de wedstrijd pas om 13.00 uur zou beginnen. Zonder momperen werd de tijd nuttig besteed met geanimeerde gesprekken. Een fraai staaltje teambuilding dat zijn uitwerking zeker niet zou missen.
De opstelling van Charlois viel ons mee. Het was nog altijd een sterke tegenstander, maar het had zeker erger gekund. Vooral op de borden 8 en 9 zou het moeten gebeuren. Daar had Charlois invallers en wij debutant Ashote en een zeer scherpe Rein. Zoals zo vaak lopen dingen in het leven anders dan je verwacht. Uitgerekend aan deze borden kwamen we snel in groot nadeel. Wat er bij Ashote misging weet ik niet, maar zijn tegenstander kon overal op het bord materiaal ophalen. Rein blunderde een kwaliteit weg.
De score werd geopend door de teamleider zelf, die met zwart een solide opening op het bord bracht en geen krimp gaf tot in het remise pionneneindspel. De uitbundige felicitaties van zijn teamgenoten geven zijn status aardig weer. Men is blij met elk halfje dat hij scoort. Helmut bracht ons op voorsprong. Op het bord kwam een bekende variant van het Damegambiet, waarin zwart een dubbelpion op de f-lijn overhoudt. Helmut kreeg één van deze pionnen cadeau en bracht handig de coordinatie tussen zijn stukken terug (Ph5!). Mooie overwinning! Steven slaagde er niet in om Erik van den Doel te verslaan. Hij miste wel een geweldige kans op vrijwel beslissend voordeel. Even terug naar de zorgelijke situatie op de borden 8 en 9. Erg veel verbeterd waren de stellingen niet, maar wat een vechtlust van onze mannen! Tom kreeg een remise uitnodiging, die eigenlijk niet geweigerd kon worden. Stand 2-2. Vervolgens gebeurde er een vreselijk ongeluk bij Thibaut. De hele partij stond hij aan het roer en oogstte hij bewondering van zijn teamgenoten. Met één zet vergooide hij echter alles en kon hij direct opgeven. Ook Rein redde het niet en zo werd het 4-2 voor de Rotterdammers. Maar dan is er altijd nog Koen. Inmiddels is hij de 2500 ruim gepasseerd en lijkt hij 2300 spelers als vliegen dood te slaan. Ook vandaag weer: 4-3. De partij van Glen kende een, voor de toeschouwer althans, wisselend verloop. Dat soort partijen eindigen vaak in remise, ook nu. Attila moest zich tegen oud-HWP-er Thibaut Vandenbussche nauwkeurig verdedigen om niet in serieus nadeel te komen. Hij deed dat naar behoren en bracht de stand op 5-4 . Aan Ashote de eer om, net als dat bij een bekende voetbalclub gebruikelijk is, tijdens het debuut te scoren. Vanuit hopeloze stand counterde hij fraai naar een beter eindspel. Dat verzilverde hij professioneel. 5-5 dus en dat was echt te weinig.

Het is HWP 1 nog niet gelukt om van de nul af te komen. Tegen Kennemer Combinatie werd het 4-6, een uitslag waar niet veel op af te dingen is. Zonder Koen, Thibaut en Ashote, maar met opnieuw uitstekende vervangers begonnen we aan wat een lastige wedstrijd zou worden. Helmut opende de score met een goede zwartremise aan bord 1 tegen Miguoel Admiraal. Daarna kwamen we op voorsprong. Mijn tegenstander Max Kerkvliet verbruikte zeeën van tijd en naarmate de tijdnood verergerde nam de kwaliteit van de zetten uiteraard af. Nadat ik een directe winst gemist had, bleef er een eindspel met pluspion over. Een onaantrekkelijk vooruitzicht voor de Haarlemmer. Gelukkig voor hem werd hij gered door de onverbiddelijke klok. Debutant Arno Sterck besloot in een gelijke stelling een stuk te offeren voor een winnende aanval. Met een paar nauwkeurige zetten pareerde de tegenstander alle dreigingen en incasseerde hij het punt. Johan bracht ons opnieuw op voorsprong. Handig vocht hij zich uit een passieve stelling en een paar tactische zetten waren daarna voldoende voor de winst. Kennemer Combinatie kreeg de kans om weer gelijk te komen. Rein dacht toe te slaan, maar in werkelijkheid trapte hij in een gemene val. Erg jammer, want zijn stelling was dik in orde. Daarna ging het definitief mis. Tom belandde in een nadelig toreneindspel, probeerde nog van alles, maar Quinten Ducarmon maakte het koeltjes af. Het bliksembezoek van Attila leverde een remise op tegen Wouter Spoelman. Daarmee kwam de stand op 3-4. Op de resterende borden stonden we overal een pion achter. Bij Tieme bleek dat beslissend, Steven keepte overtuigend en Adrian eveneens. Zijn tegenstander bleef het proberen tot de 116e zet, maar kreeg daarvoor toch slechts een half punt. Door deze nederlaag zijn we gezakt naar de achtste plaats. Onder ons de twee ploegen uit 010. Eén daarvan, Charlois, is onze volgende tegenstander.

HWP 1 is het nieuwe seizoen begonnen met een 5½-4½ nederlaag tegen HMC Calder. Dat is hetzelfde resultaat als vorig jaar. Toen lieten we de Brabanders na de tijdnoodfase ontsnappen, terwijl een overwinning binnen handbereik was. Zelfde cijfers dus, maar een geheel andere wedstrijd, want meer dan 5-5 heeft er ditmaal niet in gezeten.
De wedstrijd begon met een vrolijk moment. De voorzitter van HMC overhandigde de newlyweds Twan Burg (HMC 1) en Nargiz Umudova (HMC 2) een cadeau namens de vereniging. De honeymoon van Twan bestond uit een rustige Najdorf tegen Thibaut. Weinig spektakel, veel degelijkheid en een terechte remise. Onze topborden deden van zich spreken. Koen nam het op bord 1 met wit op tegen Martijn Dambacher en vervolgde zijn succesvolle zomer met een puike overwinning. Nog even en de 2500 wordt voor de tweede keer aangetikt. Ook Steven liet zich niet onbetuigd met een sterke zege op Jasper Broekmeulen. De teamleider van HMC had hun topman Daniel Fridman aan bord 3 geposteerd. Daar trof hij Helmut. Na de opening nam de grootmeester het heft in handen en had Helmut het nakijken. Komen we bij ons middenrif. Tom had een lastige partij tegen Jeroen Bosch. Ik heb er niet veel van gezien en had eigenlijk de indruk dat er niet zoveel aan de hand was, maar dat was in de eerste helft van de partij. Daarna ging het blijkbaar mis. Onze debutant, Glen, stelde zeker niet teleur. Met kleine middelen overspeelde hij zijn tegenstander Rob Schoorl. Dat na afloop bleek dat het op een bepaald moment alles behalve duidelijk was, is voor de kniesoor. Dat de staartborden het ook dit seizoen weer lastig gaan krijgen is een understatement. Zaterdag in Rosmalen kweet de een zich beter van zijn taak dan de ander. Terwijl ik al in een scherpe opening tegen Mischa Senders alle zeilen moest bijzetten om de gehoopte compensatie voor een geofferde pion aan te tonen (wat niet lukte, met een nederlaag als resultaat), zette Johan met wit de partij tegen Thomas Mollema rustig op. Hij ruilde er vrolijk op los en hoopte daarmee een klein eindspelvoordeeltje te bereiken. Dat bleek zo klein dat remise het enig mogelijke resultaat was. Zo bereikten we een 4-4 stand. Uit de overgebleven partijen zouden we een half of een heel punt gaan halen. Rein bleek kansloos tegen Geert van der Stricht. Resteerde de partij aan bord 8. Die moest kostte wat kost gewonnen worden, maar de speler in kwestie bleek plotseling te hebben gekozen voor het veilige halve punt.
Na deze kleine nederlaag vinden wij onszelf terug op plaats 6 op de ranglijst. Laten we die positie vasthouden tot mei volgend jaar.