| HWP Sas van Gent 2 | Rating | Sliedrecht 1 | Rating | |
|---|---|---|---|---|
| Vantorre, N. (Nils) | 2141 | Hartog den, M.F. (Marijn) | 2218 | 1 – 0 |
| Provoost, H. (Harry) | 2039 | Mensing, A.D. (Adrian) | 2110 | 0 – 1 |
| Houtte van, R. (Randy) | 2151 | Leij van der, A. (Arjan) | 2068 | 0 – 1 |
| Dutré, W. (Wonder) | 2024 | Pool, W.H. (Wim) | 1973 | 0 – 1 |
| Nieuwelink, K. (Kees) | 2121 | Schakel, T.T. (Tim) | 2031 | ½ – ½ |
| Galle, A. (Andre) | 1913 | Rooijen den, T.F.H. (Teunis) | 2009 | ½ – ½ |
| Vreede van de, J.J. (Jim) | 2005 | Klein, J.A. (Jorik) | 2025 | 0 – 1 |
| Rij van, G.K. (Gert) | 1957 | Rekom van, R. (Robert) | 2002 | 1 – 0 |
| Gemiddelde Rating: | 2044 | Gemiddelde Rating: | 2055 | 3-5 |
De zaal van ‘t Meulengat in Sluiskil is een perfecte ambiance voor een schaakmatch. Helaas slaagt het tweede team er de laatste jaren maar niet in om goed te scoren in de prachtige zaal. Heel jammer. Deze keer was Sliedrecht het gelukkige team dat zijn voordeel deed met het gebrek aan dadendrang bij de HWP-ers.
De meest ongelukkige speler van de middag was ongetwijfeld Wonder. Ik bedacht me tijdens de partij nog dat ik niet mocht vergeten om hem te complimenteren met zijn fraaie spel. Maar hij raakte in tijdnood en gaf alles weg wat hij zo prachtig had opgebouwd, waardoor hij van mij niet meer ontving dan een troostend klopje op zijn schouder.
Bij Randy heb ik niet eens de gelegenheid gehad om welke troost dan ook te bieden, want hij was ineens weg – walgend van zichzelf. Ik ken dat.
Ook Harry en Jim verloren. Ik weet niet waar Harry de mist is ingegaan. Ik had tijdens het middenspel de stellige indruk dat hij heel goed stond en eigenlijk niet kon verliezen, maar hij kwam in een eindspel terecht waar hij een stuk moest geven voor een vijandelijke vrijpion en daar stond kennelijk niet genoeg tegenover.
Het lukte Jim niet om zijn egelstelling stekelig genoeg te maken. Hij kwam steeds wat minder te staan, moest een pion inleveren en het eindspel was hopeloos.
Maar bij ons waren er toch twee die wel wisten te scoren: Nils en good-old Gert van Rij. Gert speelde het soort partij dat hem befaamd heeft gemaakt. Taai verdedigen tegen een koningsaanval en onderwijl een pionnetje snoepen aan de andere kant. Dar pionnetje bleek uiteindelijk beslissend omdat het een dame ging worden.
Nils speelde gewoon een klassepartij met zwart, die weliswaar lang duurde, maar waarin hij zijn tegenstander toch kansloos liet.
Dan waren er ook nog twee remises. André Galle was geblesseerd en gebruikte zijn witte stukken om zo snel mogelijk gelijk te maken. Dat lukte.
En ik had een beetje pech met mijn remise. Hoe de partij verliep van opening naar middenspel en eindspel zag er allemaal vrij correct uit, maar na afloop bleek dat mijn tegenstander kwaad op zichzelf was omdat hij dacht een grote kans te hebben gemist. Dat was nogal teleurstellend voor mij, omdat ik het tijdens de partij knap van hem had gevonden dat hij mijn valstrik in het eindspel had ontweken. Dat bleek dus bij toeval te zijn gebeurd.
Tja.