HWP 1 verliest van landskampioen Charlois

Weer terug in De Speye, het gebouw waar lang geleden het 1e ECI-toernooi werd gehouden. De zaal is opgeknapt, er is volop ruimte om te analyseren, we hebben onze eigen bar, kortom aan het veld kon het niet liggen. Wel aan de tegenstander, de regerend landskampioen Charlois. Het eerste wapenfeit deed zich voor aan bord 3. Steven had zich uitstekend voorbereid, dat was duidelijk. De zetten werden bijna a tempo op het bord gekwakt. Tegenstander Erik van den Doel deed ook steeds de juiste zetten, maar had daar wel veel tijd voor nodig. Toen Erik op de 24e zet afweek van de hoofdvariant, vond Steven dat een mooi moment om een schijnoffer te plegen en dat vergezeld te laten gaan door een remise aanbod. Het schijnoffer bleek een blunder te zijn en het remise aanbod werd dan ook vriendelijk geweigerd. Tom voorspelde voor zijn partij een korte remise. De helft van die voorspelling kwam uit. We stonden met 0-2 achter. Na deze vervelende start fleurden we wat op. Thibaut had een klein nadeeltje tegen Bart Michiels, maar bereikte toch bijtijds de remisehaven. Het kleine voordeeltje van Johan bleek ook niet meer waard dan een halfje: 1-3. Helmut had het lastig aan bord 1 tegen de Hongaarse grootmeester Imre Hera. De problemen in het middenspel leken niet onoverkomelijk, maar het voordeel van wit werd allengs groter en tenslotte beslissend: 1-4. Ook Adrian keek lange tijd tegen een iets mindere stelling aan, maar hij slaagde er in om af te wikkelen naar een remise-achtig eindspel, dat niet werd doorgespeeld. Sasse man van de wedstrijd was Koen. In een zeer overtuigend gespeelde partij was hij steeds "in control". De bekroning vond plaats in het toreneindspel. Ik was de hele partij bezig mijn nadeeltje uit de opening weg te werken. Toen ik daar eindelijk in geslaagd was, verpestte ik het in de tijdnoodfase alsnog: 2,5-5,5. Wedstrijd gespeeld. Invaller Frederic toonde zich van zijn meest charmante kant door een helpmat te construeren. En op het moment dat iedereen naar huis wilde zag Mher Hovhanisian in dat Tieme het remise toreneindspel nooit zou verliezen: 3-7.
Een grote nederlaag, maar we doen nog volop mee, in de strijd tegen degradatie.