Maandelijkse archieven: februari 2012

HWP 5 deed goede zaken door een 1-3 zege in een tegen Oostkapelle. Hoewel de koppositie verstevigd werd (vermoed ik, de zsb-site was blijven steken bij ronde 1; heb ik daarvoor nu een tijdje terug een hele avond in dat trieste pand in Kruiningen gezeten, meneer de voorzitter?), was de stemming na afloop niet al te uitbundig, waarschijnlijk doordat zowel Cees als ondergetekende de door noeste arbeid opgebouwde elopunten in één vlotte beweging weer in de vuilnisbak kieperden door remise te spelen tegen veel en veel lager gerateerde (vanaf nu tevens met de betekenis: een rating toebedeeld gekregen hebbende) opponenten.
De schrijver van dit stukje was als eerste klaar, en wist door een miraculeuze paardzet nog een remise uit het vuur te slepen in een glad verloren stelling. Hoe het zo ver had kunnen komen? Daar moet ik m’n licht nog maar eens over laten schijnen, maar eens nadenken en de tijd nemen voor een zet wil vast wel schelen; het spel heet schaken, het is een denksport en geen behendigheidsspel waarin ‘zo snel mogelijk stukken hout verplaatsen’ centraal staat.
Lydia was als tweede klaar. In een remise-eindspel (beiden het loperpaar en evenveel pionnen) deed haar tegenstander een verkeerde koningszet, die ertoe leidde dat Lydia’s h-pion frank en vrij door kon lopen. Hierdoor verkregen we een voorsprong.
Cor knapte zijn tegenstander op in dat ene oude gambiet waarvan ik de naam nog steeds niet weet, maar dat wel weer werkte: zijn opponent werd vakkundig van het bord gedrukt. Weer een punt voor Cor, hij loopt tot nu toe 6 op 6, als ik het goed begrepen heb.

Cees was als laatste klaar. De tent was al half leeggelopen. Van de ons vergezellende dammers waren er nog maar twee over, zittende aan een tafeltje bij het raam. Op de achtergrond klonk , vanuit de kantine van de sporthal, wat opgetogen gewauwel van tv-commentatoren. Dat Ajax op de broek had gekregen fleurde de avond nog enigszins op, maar ik weet niet of Cees daar zo veel blijer van werd, nadat duidelijk was geworden dat hij niet ontsnappen kon aan eeuwig schaak in een ogenschijnlijk gewonnen stelling. (Heb je nog naar 41 … Dxb3 gekeken Cees?).
Hoe dan ook, we staan eerste en de kans dat we binnenkort weer op de open kampioenskar door Zeeuws-Vlaanderen worden gereden, is zienderogen gestegen.

De fiere leider zal zich zijn match met HWP 3 wel anders voorgesteld hebben. Zoals reeds gezegd, het zit mee dit seizoen voor HWP 3, het dubbeltje op zijn kant kantelde in extremis in ons voordeel.
Marc kreeg een vroeg remisevoorstel dat wijselijk afgewimpeld werd. Want al had zijn tegenstander tot hiertoe 4,5 uit 5 gescoord, voor onze Marc in vorm was hij geen partij en vrij spoedig stonden we 1-0 voor. Wat de score van Marc op 5 uit 5 brengt. Etienne speelde een koffiehuispartij uit een Fromm gambiet van lang vervlogen tijden. Toen zijn tegenstander op zet 11 een pion te veel nam dacht hij 1 u 40 min na om tot de vaststelling te komen dat er geen goede zet meer was, het was dan niet moeilijk meer om de stand op 0-2 te brengen. Volgde dan een remise van Herman. Onze HWP 4 assistentie, Adri en Henk, brachten de ploeg wel geluk maar verloor zelf. Adri had goed tot gewonnen gestaan maar maakte dan toch de fatale fout, Henk had gans de partij in het verweer gemoeten. Kort na de tijdnood won Andre zijn partij waarin hij van goed tot beter stond en zijn voordeel tot een vlotte winst bracht. Rudy stond toen al enige tijd hopeloos, hij had twee pionnen geofferd maar de tegenstander had de controle en bracht zijn pluspionnen naar promotie. Stand gelijk dus maar in de overblijvende partij had Eric een stuk meer en een overweldigende stelling, match op zak dus. Althans dat dacht iedereen maar toen hij enkele zetten van de gemakkelijke winst was verkeek hij zich en liet zijn geweldige vrijpion zomaar nemen. Blije gezichten bij Stukkenjagers, sip kijkende HWP ers. Na nog enkele foutjes kwam er T + P tegen T en 2 pionnen op het bord en stelde de tegenstander remise voor. Eric weigerde kordaat. O wee, we gaan toch zeker niet nog verliezen, enkel de tegenstander kon nog winnen en er was geen tijdnood. Maar toen viel een bom op het dak van Stukkenjagers, hun speler liet zomaar zijn toren in staan via een aftrekschaak en kon opgeven.
Deze mirakuleuze winst was gezien het voorafgaande eigenlijk gerechtigheid en brengt ons op 2 bordpuntjes van de leidersplaats.
Etienne

Tegen alle verwachtingen in is het tweede erin geslaagd onze naamgenoten uit Haarlem met lege handen achter te laten. Het was een heel gedoe om een volledig team op de been te brengen. Omdat Jim van de Vreede zich op het laatste moment ziek meldde, werd Marnix van der Zalm, die op weg was naar Den Haag om in het eerste in te vallen, alsnog naar Haarlem gedirigeerd. Een enorme meevaller was het meespelen van Fabian Hulpia, die dit weekend eigenlijk aan de andere kant van de Alpen had moeten zijn. De sneeuwjachten die dit weekend in dat gebied werden voorspeld, noopten hem zijn reis uit te stellen, waardoor hij niet in Toscane, maar in Haarlem acte de presence gaf. Het mooiste was dat beiden hun tegenstanders overklasten en met twee volle punten een belangrijke bijdrage leverden aan de zege van het team. Ook Adrian Roos scoorde een vol punt, nadat hij een spervuur van stukoffers van Rene Duchene had ontweken en zijn witte koning een ongedacht veilig plekje op a5 had gevonden. De vierde winnaar was Frans Snijders. Hij kreeg van tegenstander Willem Mook een vinger, en nam prompt de hele hand.
Nederlagen waren er voor Wouter Ghijselen, die een vijandelijke aanval op damevleugel niet kon keren, voor David Roos, die in Bart Gijswijt zijn meerdere vond, en voor de teamleider, die aan bord drie een met fraai spel verkregen winststelling door een blunder verknoeide.
Zo stond het 3-4 en kwam het gewicht van de match op de schouders van Harry Provoost te liggen. Bijna geen tijd meer op de klok, een lastige stelling waarin om elke hoek gevaar loerde – het zag er somber uit. Niettemin vond Harry na bijna zes uur spelen een listige counter die tot eeuwig schaak leidde. Harry de taaie haalde hiermee het beslissende halfje binnen, zodat we nu niet eens meer laatste staan. De volgende wedstrijd, op 10 maart thuis tegen nummer laatst Philidor Leiden, zou wel een beslissend kunnen worden.