Maandelijkse archieven: oktober 2010

Het viertal van HWP 5 ging op vrijdagavond 29 oktober 2010 op reis via de Zeeuwse eilanden naar het verre Zierikzee.
Na enkele pogingen is het toch gelukt om een viertal op de been te krijgen, mede dankzij de vriendelijkheid van Zierikzee 3 om op vrijdagavond te spelen.
Zeilschip de Bracksand was de plaats waar de wedstrijd Zierikzee 3 – HWP 5 gespeeld werd.
Een bijzondere locatie. Gelukkig was het weer goed en werd er niemand zeeziek, zodat er prima schaakprestaties geleverd konden worden.
Jelle Vanhijfte opende de wedstrijd met een goede winstpartij.
Vervolgens won de teamleider aan bord 1. De stelling op het schaakbord was gelijk, maar de schaakster van Zierikzee maakte een fout en moest haar dame voor een toren geven.
Gilbert Ongena speelde aan het 2e bord; hij kwam vrij snel materiaal voor te staan, waarna hij na enige tijd zijn tegenstander schaakmat kon zetten.
De langste partij was voor Cor Provoost. Cor kon uiteindelijk de twee verloren pionnen terugwinnen, waarna de partij in een toreneindspel belandde. Remise.
HWP 5 heeft deze eerste match van het seizoen dus met ruime cijfers
(1/2 – 3 1/2) gewonnen.
Tevreden konden we de terugreis naar Zeeuws-Vlaanderen maken.
Op naar de volgende ronde op zaterdag 20 november 2010 in Sluiskil!

Cafe de Kromme Schuuver te Venlo heeft HWP I niet weten te verleiden tot een uitglijder. Gastheer Venlo kreeg een stevige nederlaag te incasseren, die nog zwaarder had kunnen zijn.
Debutant Thibaut Vandenbussche liet op jammerlijke wijze een nagenoeg gewonnen stelling glippen, maar Hans Groffen stelde daar een vlotte overwinning tegenover. Koen Leenhouts had een off-day, maar dat werd opgevangen door hele goede overwinningen van Thibaut Maenhout, Johan Goormachtigh en Tieme Verlinden, die allen in het eindspel het punt binnen sleepten. Steven Geirnaert was niet erg onder de indruk van de exotische verschijning tegenover hem en speelde haar met genoegen aan flarden. Helmut Cardon walste in een middenspel zonder dames over zijn tegenstander heen, slaagde er net niet in om hem door zijn vlag te jagen, maar op de 41e zet was het wel mat. Helaas moest Gunter Deleijn een te optimistisch stukoffer met een nederlaag bekopen. Het verhaal van de dag was echter dat van Paul Motwani. Eerst verdwaalde zijn zes jaar oude navigatie omdat hij de nieuwe A73 niet kende. Vervolgens arriveerde Paul kort voor de aanvangstijd aan de Kaldenkerkerweg 35 in Tegelen, alwaar niet geschaakt werd. Dat gebeurde wel aan de Kaldenkerkerweg 35 in Venlo. Gelukkig bleek de buurvrouw van goede wil en bracht Paul met haar eigen auto naar de speelzaal. Dat Paul desondanks vanuit onduidelijke stelling zijn tegenstander vlot wist te verschalken, was mooi meegenomen. En dat hij de buurvrouw na afloop van de wedstrijd een prachtige bos rozen heeft gebracht, behoeft natuurlijk geen betoog.
In de volgende twee ronden wachten de op papier zwaarste tegenstanders, Amstelveen en Stukkenjagers uit Tilburg.

In de tweede ronde kostte het een verzwakt HWP II weinig moeite om van een eveneens verzwakt Landau te winnen. Het was overigens geen saaie middag in het grauwe Gregoriuscentrum in Axel. Er kon van een aantal fraaie aanvalspartijen worden genoten. Maarten Rademakers denderde zonder pardon door de verdediging van Wim Sinke en Frans Snijders had een oude variant van het Hollands van stal gehaald om zijn tegenstander op schitterende wijze aan gort te spelen. Een ouderwets verwoestende Snijders-partij. Ook ondergetekende schuwde aan het eerste bord geen offers om een ex-HWP-er tot de orde te roepen.
Fabian Hulpia scoorde een vol punt door juist goed te verdedigen en in de counter toe te slaan.
Harry Provoost leed als enige en nederlaag, nadat hij in tijdnood niet hoorde dat zijn tegenstander remise aanbood en vervolgens blunderde. Aan de remise van Henk de Ridder kunnen we beter maar geen woorden vuil maken, aan die van Adrie echter wel. Eerst sloeg hij een remiseaanbod van zijn tegenstander af, om het een paar zetten later zelf in een moment van verstandsverbijstering toch weer aan te bieden in inmiddels compleet gewonnen stelling. Frederic Verduyn ging de volle zes uur door, en het feit dat hij niet won, moeten we toeschrijven aan een speling van het lot.
Kortom, Landau is goed weggekomen deze dag.