Schaakvereniging Het Witte Paard Sas van Gent

Het tweede heeft een uitgelezen kans gemist om het debacle uit de eerste ronde recht te zetten. In de loop van de middag kwamen de HWP-erds steeds beter te staan, met uitzondering van Johan de Zwart, die met wit volhardde in een vreemde strategie van nietsdoen. Tegenstander Thomas Broek deed wel iets, en dat volstond voor de winst. Onze nieuwe aanwinst Warre de Waele speelde een solide remise op bord 2. Dat deed ook Herman van de Wynkele, die nog wat zwakjes op zijn benen stond na langdurig bezoek aan het ziekenhuis, maar genoeg energie had om gelijk te maken. Toen Frans Snijders had gewonnen, na een groot aantal remiseaanboden te hebben weggegromd, stond het na de eerste tijdcontrole 2-2. We gingen winnen, dat kon niet anders. Gert had een kansrijk kwaliteitsoffer gebracht, dat minstens remise leek te garanderen, Harry stond een half bord pionnen voor, en de Gunter en ikzelf hadden beiden een zeer gunstig eindspel. Het liep weer eens anders dan verwacht. Onze goede oude Gunter kwam weliswaar glad gewonnen te staan, maar vergiste zich en liet een verbijsterd opgeluchte Rick Duiker achter. Ik kwam een tempo te kort voor de winst, waarbij gezegd moet worden dat Cas Kok heel goed verdedigde (dat vond ook de computer). Twee remises dus. Harry won volgens plan, maar Gert verviel helaas in gepruts en zag zijn mooie stelling verbrokkelen tot een ruïne.
Zo hebben we een mooie kans gemist op een uitstekend resultaat.

We hadden gehoopt eens flink aan de bordpunten te kunnen werken, maar kwamen bedrogen uit. De 6-4 overwinning op UVS was misschien wel meer dan waar we recht op hadden.
Onze tegenstanders verschenen met slechts negen man. Daardoor begonnen we met een 1-0 voorsprong en kon Helmut onverrichter zake naar huis. Paul voegde er een halfje aan toe tegen een tegenstander die veel sterker speelde dan zijn rating. Een flinke meevaller verscheen aan het bord van Glen. Die had lange tijd een structureel voordeeltje, maar dat liet hij glippen en hij moest vervolgens zwaar in de verdediging. Een welkome blunder van zijn tegenstander bracht een onverwacht punt. Dat was niet het geval bij Simon. In de opening was er iets mis gegaan en dat bleek niet meer geheel te repareren. Zo stond het 2½-1½.
Tijd voor een nieuwe meevaller. Zowel Johan als zijn tegenstander kwamen er pas na enige tijd achter dat de vlag van de Nijmegenaar gevallen was. Dat was een punt meer voor Johan dan de stelling beloofde. UVS deed weer iets terug. Frederic verloor tamelijk kansloos: 3½-2½.
Vervolgens werd de wedstrijd in ons voordeel beslist. Renzo speelde een moeilijke partij, maar won overtuigend. Daarna kon ik de matchpunten veiligstellen na een partij waar mijn tegenstander weinig vreugde aan beleefd had.
Rein probeerde vervolgens van bijna niets iets te maken, maar slaagde daarin niet en Koen ging onderuit in een moeilijk eindspel met kwaliteit meer, maar flinke compensatie voor zijn tegenstander.

Erik speelde een vlotte partij en kwam vlug een stuk voor tegen Den Dunnen. Martin speelde goed tegen Van Rosmalen maar verloor helaas. Philip offerde een stuk maar kreeg nooit genoeg compensatie tegen Sparreboom. Rudi kreeg een opgesloten loper en speelde vanaf dan met een stuk minder.Etienne haalde alles uit de kast om in de aanval te winnen tegen Gortemaker maar de counter was te sterk. André speelde een rollercoaster tegen Van Buitenen en kon net niet winnen. Marnix verloor een centrale pion en kon het daarna niet houden. Rudy probeerde na een originele opening nog lang het eindspel te winnen tegen Zondag maar dit lukte net niet.
Geen slechte prestatie tegen een erg sterk team!
Volgende maal beter!