Schaakvereniging Het Witte Paard Sas van Gent

Het is HWP 1 niet gelukt ook de derde wedstrijd, tegen BSG, tot een goed einde te brengen. Kansen waren er volop, maar toen het op verzilveren aan kwam, gaven we niet thuis. De Bussummers toonden zich zeer veerkrachtig in moeilijke stellingen en gingen er verdiend met de volle buit vandoor. Thibaut had het moeilijk aan bord 1, maar wist een eindspel met lopers van ongelijke kleur te bereiken, dat vrij eenvoudig remise gehouden werd. Aan bord 2 leek Koen het grootste deel van de partij een licht overwicht te hebben, maar zijn tegenstander bleef goed overeind en zat in het eindspel zelfs aan de goede kant van de remise. Helmut stond naar eigen zeggen erg goed, volgens zijn tegenstander zelfs gewonnen, maar toen deze va banque ging spelen, reageerde Helmut niet adequaat en verloor. Een van de helden van de dag was Rein. Hij overspeelde zijn tegenstander en hield hem in een wurggreep waaraan niet te ontsnappen was. Overtuigende overwinning. Bord 5 was voor Tom. Hij bereikte groot voordeel, maar ook hier werd er niet geoogst. In de tweede helft van de partij moest hij nog alle zeilen bijzetten om overeind te blijven. Dat lukte gelukkig wel. Warre was ook goed bezig en ook hij bereikte een stelling met reusachtig voordeel. Helaas ontstond er ergens kortsluiting, waardoor hij de partij met een stuk minder en een nul moest beëindigen. Het verhaal wordt eentonig. Ook Glen had goede kansen, maar zijn tegenstander bleek in een ingewikkeld middenspel toch slagvaardiger. Het was op deze plaats al voorspeld: de wederopstanding van Renzo. Hij had er zin in zaterdag. Vertelde trots dat hij helemaal op de fiets was gekomen. Een mooie Siciliaanse overwinning inclusief thematisch schijnoffer op b5. Simon had een interessante partij. Hij veroverde een kwaliteit, maar de compensatie van zijn tegenstander bleek meer dan voldoende. Ook hier een nederlaag. Aan bord 10 had ik een interessante partij waarin het lang onduidelijk was of mijn tegenstander voldoende compensatie had voor een geofferde Benko-pion. Met jeugdige overmoed speelde ik op winst, waar een voorzichtige verdediging aangewezen was. De matcombinatie werd door mijn tegenstander onberispelijk uitgevoerd. Eindstand: 3½-6½. We zijn nog lang niet veilig. Volgende keer staan onze eeuwige rivalen uit de 1e klasse, De Stukkenjagers, op het menu.

Leuk was het niet, maar onontkoombaar wel – de broedertwist. En dan kwam het tweede team ook nog eens heel sterk aan de start. Met dat in het achterhoofd heeft het derde het nog helemaal niet zo slecht gedaan.
De strijd aan het achtste bord was al eerste beslecht, in het voordeel van Herman van de Wynkele. Hij kwam wat beter uit de opening, en toen Jim niet zag dat hij eenvoudig gelijk kon maken, was het snel klaar. Kort daarop volgde een nul voor Rudy Pauwels tegen schrijver dezes. Een foutje in de opening bleek fataal. Intussen hadden Harry Provoost en Etienne van Leeuwen alles geruild en het punt gedeeld. Hetzelfde resultaat – wel na een hard gevecht – bereikten Johan de Zwart en Johan Goormachtigh tegen respectievelijk Eric van de Wynkele en Chris Ghijsels, die vast niet voor het eerst tegen deze opponent aantrad.
Er waren dus nog twee partijen aan de gang. Nele had zich vergaloppeerd in de opening en stond een kwaliteit achter tegen Samuel Verbruggen. Op een gegeven moment had Samuel door kunnen drukken, maar koos voor een afwikkeling naar een eindspel dat hij als voordelig voor hem inschatte. Niets was minder waar…
En Gunter was onder de indruk van het spel van onze jonge nieuwkomer Natan Pirard ("Hij maakt helemaal geen fouten!") en vond het kennelijk nodig om de kortgebroekte Natan een punt cadeau te doen door een blunder in het vijfde uur.

Zo kunnen beide teams zich aangorden voor de strijd tegen twee andere Zeeuwse teams, Goes en Middelburg, in de volgende ronde op 3 november. Weer in Sas van Gent.

Er valt hier en daar nogal wat kritiek te beluisteren op het KNSB uitslagenprogramma Netstand. Wie gisteren om 19.45 uur naar de stand in de Meesterklasse keek, moet gedacht hebben dat het programma volledig op hol was geslagen: 1. HWP Sas van Gent 1 met 4 punten uit 2 wedstrijden. Dat we later op de avond een plaatsje zakten omdat En Passant een paar bordpunten meer heeft, mocht de pret niet drukken.
Na onze overwinning in de 1e ronde tegen Charlois zagen we ook tegen de nieuwe fusieclub Zuid Limburg kansen, al waren wij verre van favoriet.
De score werd geopend aan bord 1. Rein was met een klein plusje uit de opening gekomen, maar zag geen reden het remise aanbod van zijn tegenstander te weigeren. Voor Warre was het een lastige middag; steeds maar tegen een iets mindere stelling aankijken is geen pretje. Hij overleefde het niet. Dat gold ook voor Renzo, die een erg drukke zomer had, maar wel een zonder schaken. Een beetje roestig nog, zullen we maar zeggen. Intussen had ik tegen gescoord. Mijn tegenstander had een pion gegeven voor compensatie, maar die bleek er niet te zijn en ook niet te komen. Adrian en Tom deden hun uiterste best om hun voordeeltje te vergroten, maar slaagden er niet in. Beiden remise. Dat betekende een 2½-3½ stand.
Debutant Slava had een stelling met groot voordeel verprutst en leek nu voor remise te moeten vechten. Koen en Helmut stonden beiden vorstelijk en Glen stond minder, maar was van plan met eeuwig schaak toch een remise eruit te slepen. Soms zijn er van die dagen dat alles loopt zoals je het wenst. Koen verzilverde zijn voordeel overtuigend, Glen maakte inderdaad remise, Slava bereikte ogenschijnlijk moeiteloos toch de remisehaven en Helmut voerde zijn voordelige eindspel met vaste hand naar winst: 5½-4½.
Het beeld van onze euforische voorzitter zal ik niet snel vergeten.