Groningen 1 – HWP 1
| Groninger Combinatie 1 | Rating | HWP Sas van Gent 1 | Rating | Ronde 4 |
|---|---|---|---|---|
| Boer de, E.J. (Eelke) | 2404 | Ikonnikov, V. (Vyacheslav) | 2467 | ½ – ½ |
| Labruyère, R. (Roger) | 2286 | De Schampheleire, G. (Glen) | 2391 | 1 – 0 |
| Foreest van, M. (Machteld) | 2331 | Ruzhansky, E. (Elias) | 2290 | ½ – ½ |
| Maatman, N.M. (Nick) | 2382 | Leenhouts, K. (Koen) | 2443 | ½ – ½ |
| Slagboom, L. (Leandro) | 2352 | Cardon, H.R.A. (Helmut) | 2323 | 1 – 0 |
| Hagen van der, L.G.J. (Loek) | 2335 | Dreelinck, J. (Jacob) | 2310 | 1 – 0 |
| Hilwerda, J.V. (Jonas) | 2249 | Vantorre, N. (Nils) | 2129 | 0 – 1 |
| Noordenbos, D. (Daan) | 2106 | Dreelinck, A. (Adriaan) | 2247 | 1 – 0 |
| Jacobs, F. (Florian) | 2211 | Nemegeer, A. (Arne) | 2223 | ½ – ½ |
| Wempe, J. (Joost) | 2263 | Piceu, T. (Tom) | 2318 | 0 – 1 |
| Gemiddelde Rating: | 2292 | Gemiddelde Rating: | 2314 | 6-4 |
(door Tom Piceu)
Tijdens de lange terugrit waaide het hard en werden we af en toe goed gewassen door slagregen. File, ongevallen. Neen, een pretje was het niet. Het gaf tijd om te mijmeren over de voorbije namiddag.
“Er zit misschien wel iets in vandaag. Ze missen een paar spelers.” was Koens reactie in het begin van de ontmoeting. Mja. Het scheelt natuurlijk ook een hoop dat wij zelf voor de eerste keer dit seizoen konden rekenen op iets wat op een basisopstelling leek. Veel jong geweld bij Groningen, maar naast onze iets hogere ratings konden we ook veel jonkies aan het bord brengen. Toch had ik na 2 uren spelen het gevoel dat het er niet meer in zat. Er zijn nog veel partijen die een andere uitslag gekregen hebben dan hoe het er toen naar uitzag, maar alle steentjes gingen onze richting moeten vallen om aan 5 punten of meer te geraken. En dat gebeurde niet.
In chronologische volgorde. Elias was als eerste klaar. Hij kwam met een minimaal voordeeltje uit de opening tegen Machteld Van Foreest. Als een brave soldaat kwam hij melden dat hij een remisevoorstel had gekregen. Toch iemand die de mails van Marnix goed leest. Hij speelde nog even door maar het leverde niets extra op. De volgende uitslagen kwamen in de aanloop naar de eerste tijdnoodfase. Glen had het niet onder de markt in een opening die niet helemaal naar wens verliep. Een goede loper kon de vele losse pionnen niet compenseren. Het tegenspel kwam te laat en een kleine promotiecombinatie verloste hem uit zijn lijden.
Koen moest door de modder van een aangenomen damegambiet ploeteren om met de nodige moeite een halfje binnen te halen. Een pion ging verloren maar onze man had goed getaxeerd dat zijn extra stukkenactiviteit erger ging voorkomen. 1-2 achter en op dat moment zag het er niet goed uit op de andere borden.
In de tijdnood moesten beide broers Dreelinck, allebei met zwart, de vlag strijken. Adriaan leek lang een goede stelling te hebben. De klok tikte in zijn nadeel en hij hield het niet droog.
Jacob speelde een scherpe openingsvariant in de Najdorf. Zijn koning bleef in het midden, maar hij had goede centrale controle. Bij het vorderen van de partij verslapte zijn greep op het midden van het bord en de witte stukken kwamen wat pionnen oogsten op de damevleugel. Die zag hij niet meer terug.
Slava op bord 1 had een pionnetje gesnoept op bord 1 maar geraakte niet onder de druk van zwart uit. Het pionnetje ging terug verloren en het eindspel bood geen kansen op winst meer. 1,5-4,5 achter vlak na de tijdnood. En aangezien de goede stelling van Helmut naar de knoppen was gegaan, was het duidelijk dat er geen matchpunten meer in zaten.
Helmut had tegen een Konings-Indiër een goede stelling weten op te bouwen. Toen hij zijn e-pion op de vijfde rij naast zijn d-pion kon zetten dankzijn een tactisch handigheidje leek het helemaal goed te komen. De zwarte stelling bleek taaier dan gedacht en een duidelijk follow-up was er niet, ook al omdat het voordeel volgens Stockfish niet groot genoeg is om van echte winstkansen te kunnen spreken. Het kostte Helmut veel tijd en op zet 32 greep hij verschrikkelijk mis en leverde 2 pionnen in. Daarmee was ons lot in de match bezegeld. 1,5-5,5.
Vorig schaakseizoen verloor ik maar 3 partijen op meer dan 30 gespeelde partijen. Met mijn 3 duidelijke verliespartijen met zwart na elkaar in de afgelopen weken had ik besloten om het monster in de ogen te kijken en had ik opnieuw zwart gevraagd aan Marnix. Maar doe toch maar bord 10. De teamcaptain van Groningen had zich daar ook genesteld. Het zijn toch helden, he, die teamcaptains.
Mijn computervariant tegen het Catalaans – even solide vandaag, geen onzekere avonturen meer – leverde op wat ik verwachtte. Wit bleef goed staan maar verbruikte veel tijd om de goede zetten te vinden. Terwijl het voor mij net iets gemakkelijker speelde.
Door het ongenadig tikken van de klok moesten de beslissingen iets sneller komen en na een zet of 25 begon wit onder druk te komen omdat de eindspelvooruitzichten somber waren. Het kon nog voor wit maar dan moesten wel enkele goede zetten na elkaar gevonden worden. Dat lukte niet. Een paard werd gevangen en verorberd waarna de rest kinderspel was.
Dan was het nog wachten op Nils en Arne.
Bij Nils kwam een stokoude variant van het Spaans op het bord en het verwondert me steeds hoe snel de spelers in een op het eerste zicht heel gekende stelling heel snel aan het denken gaan. Nils pakte het goed aan en verkreeg groot voordeel. Hij vergat door te pakken waardoor zijn voordeel verwaterde. Een bok van zijn tegenstander in tijdnood leverde hem een pion op en hij speelde het eindspel gedecideerd naar winst. Onze Nils is in grote vorm de laatste 2 maanden. Uitstekende prestaties op de European Club Cup en het Open van Leuven vertalen zich ook in goede resultaten in de Belgische en Nederlandse interclubs. Zoals hij nu speelt, is hij echt een aanwinst voor ons eerste team.
Arne speelt al iets langer op een constant hoog niveau. Zijn partij van vandaag was een beetje atypisch. Met wit is hij zelden op gaatjes in de opening te betrappen maar vandaag zag het er na 15 zetten echt niet goed uit. Een dame op e1 had beschutting gezocht achter een loper op e2 tegen een toren die op e8 gemeen stond te kijken. Maar geen mogelijkheid om de knoop te ontwarren zonder een paar pionnen in te leveren. Onoplettendheid bij de tegenstander liet Arne toe om zich met een ferme schwindel los te werken en hij leek even gewonnen te staan. Toen de rook van de tijdnood verdwenen was stond hij met een paard en 2 pionnen tegen een toren, met elk nog wat extra pionnen, in het eindspel. Het was nog wat opletten, maar het halfje was binnen.
Eindstand 6-4. Op papier zat er misschien wat meer in, maar met het verloop van de partijen leken we vandaag steeds op een nederlaag af te stevenen. We nemen wel mee dat we met dit team wel in staat moeten zijn om matchpunten te verzamelen. Want de tijd begint te dringen.