Schaakvereniging Het Witte Paard Sas van Gent

In de 3e ronde van de competitie mocht HWP 5 het opnemen tegen Middelburg 3.
De wedstrijden startten deze keer om 12.00 uur.
Jeugdspeelster Lydia Dubbeldam maakte haar debuut in HWP 5. Ze zorgde gelijk voor het eerste bordpunt van de dag. De stelling op het bord van Lydia was voor haar de gehele partij beter. Uiteindelijk won ze het eindspel met enkele pionnen meer. Bravo!
Het tweede bordpunt werd gescoord door Emile Cardon. Een prima overwinning met veel voordeel!
Vervolgens verloor Jelle Vanhijfte aan bord 3 het eindspel met enkele pionnen minder.
Tot slot kwam de eindstand 2-2 op het wedstrijdformulier. Alex de Ridder gaf op het 2e bord een paard cadeau. Enige tijd later verloor hij de partij.
De volgende ronde (ronde 4) spelen we op vrijdag 17 december 2010 tegen Goes 4 in Goes.

In de jaarlijkse burenstrijd tussen Sas van Gent en Axel verschenen meer Gentenaars achter het bord dan Nederlanders, het zal wel geen verrassing zijn. Een ongewoon vroeg aanvangsuur maar na het eten van wat boterhammen hier en daar was er veel strijd op alle borden en was het vroege uur vlug vergeten. De score werd geopend door Etienne middels een korte winstpartij. In een scherpe stelling waren een paar fouten van de tegenstander onmiddellijk fataal. Volgde een remise van Andre waarvoor we geen reden tot klagen hadden. De partijen van Nick en Maarten deden denken aan deze van vorige ronde. Nick verloor één, dan twee pionnen en toen zijn aanval op niets uitliep ook de partij. Maarten stond goed maar plots keerden de kansen, toren plus paard en sterke vrijpion waren te sterk voor de dame. Geen nood, de punten zullen wel komen. De remise van Eric aan bord 1 was een opsteker, hij had gans de partij de stelling in evenwicht gehouden. En alhoewel we toen 2-3 achter stonden was de basis voor de overwinning gelegd. Rudy en Herman stonden straal gewonnen en werkten het ook netjes af. Gert moest toen alleen nog een tweede remisevoorstel van zijn tegenstander aanvaarden en de matchoverwinning was een feit. We kunnen nu wat vrijer ademen.

In de derde ronde van de Zeeuwse Hoofdklassecompetitie ontving HWP 4 op 20 november 2010 Terneuzen 2. HWP 4 kwam met de comnplete selectie opdagen. Ook Terneuzen 2 had behoorlijk spelersmateriaal meegebracht naar Sluiskil. Op papier was HWP 4 stukken sterker en ook van plan hun kracht in zoveel mogelijk punten om te zetten. De 4 bovenste borden van Terneuzen boden taaie tegenstand. De uitslag hier was 2-2. Nick Wegman moest het onderspit delven tegen Philippe de Vroe en Steven Rademakers en Henk de Ridder kregen het niet voor elkaar om voordeel te creeren. John Gommers speelde echter een sterke partij en zette in het middenspel zijn stukken dusdanig neer dat Cees Freeke er moedeloos van werd en bij dameruil gevolgd door materiaalverlies de strijd opgaf.
Het fenijn zat echter in de HWP staart. De onderste borden gingen behoorlijk te keer. Adrie den Hamer had het volle punt al binnen voordat hij zijn eerste trappist leeg had, Rudi Pauwels veroverde de ene pion na de andere. Philippe Bekaert mocht zich matchwinnaar noemen door na een sterke zettenreeks zijn tegenstander kaal geplukt achter te laten. Binnen 3,5 uur spelen stond er 5-3 op het wedstrijdformulier waarna Tom Lammens het kwarwei binnen de 4 uur afmaakte omdat hij de volle dame van de Terneuzenaar inpikte. HWP 4 is van plan zich te mengen in de strijd om de bovenste plaatsen.

Het met gezonde vrees and spanning tegemoet geziene treffen met het eerste van Terneuzen is voor HWP 2 goed afgelopen. De strijd was fel, meeslepend en bloedstollend. De held van de middag was Frederic Verduyn, die aan het eerste bord het Terneuzense kanon Mathieu Freeke versloeg na een lange, taaie verdediging, die uitmondde in een schitterende counter. Buurman Wouter Gryson leek na een wisselvallige partij, waarin beide kanten beurtelings gewonnen stonden, eenvoudig een half punt binnen te zullen slepen, maar vergalloppeerde zich alsnog in het verre eindspel. Ook Fabian verloor aan bord drie, nadat hij op aanraden van zijn teamleider remise had afgeslagen. Die teamleider schaamde zich diep, maar maakte wel iets goed door aan bord vier Kurt van Coppenolle volstrekt kansloos te laten. De remises aan bord 5 en 7 behoeven weinig commentaar, die aan bord 8 wel. Daar had Harry de hele partij het beste van het spel, wikkelde keurig af naar een gewonnen eindspel, maar koos toch de remisevoortzetting. Aan bord 6 vernietigde Maarten weer een zwartspeler.

Deze overwinning betekent dat we ongeslagen aan kop staan, met twee matchpunten voorsprong op de rest. Als we de rest van het seizoen met ongeveer dezelfde mensen kunnen blijven spelen, moeten we kampioen kunnen worden
.