Schaakvereniging Het Witte Paard Sas van Gent

Het eerste team van HWP heeft ook de wedstrijd tegen Paul Keres niet weten te winnen. Het werd een 5-5 gelijkspel en daar mochten de Sassenaren niet eens ontevreden mee zijn. Omdat de tegenstander van Steven Geirnaert niet kwam opdagen, kwam HWP al snel op voorsprong. Maar het was ook al snel duidelijk dat Gunter Deleyn zijn bizarre openingsopzet met een nederlaag zou gaan bekopen tegen voormalig Terneuzenaar Jan Breukelman. Daar stond tegenover dat invaller Fabian Hulpia vanuit de opening winnend voordeel had gekregen. Hoewel hij er nog lang voor moest werken, kwam de overwinning niet meer in gevaar. Een prima debuut in het eerste team voor de jonge Gentenaar. Ook Han Schut had vanuit een scherpe opening een veelbelovende stelling weten op te bouwen. Hij was echter vandaag pas teruggekomen uit Atlanta en zijn jetlag noopte hem te berusten in een plusremise. Dat gold ook voor Helmut Cardon, die het lang probeerde in een dubbel toreneindspel en wellicht ergens nog een goede kans heeft gemist. Tom Piceu en Johan Goormachtigh zullen blij geweest zijn met hun halfje, want zij stonden lange tijd minder. Gelukkig wist Hans Groffen zijn tegenstander in het eindspel bij de neus te nemen. Lisa Schut bleek uiteindelijk niet opgewassen tegen de sterkste speler van Paul Keres, Xander Wemmers, na een partij die lange tijd onduidelijk was. Paul Motwani was niet fit aan de start verschenen en werd door zijn jeugdige opponent vakkundig overmeesterd.
De Stukkenjagers uit Tilburg hebben deze ronde de leiding overgenomen van Wageningen. HWP moet hopen op een misstap van de Tilburgers om nog voor het kampioenschap in aanmerking te komen.

Op 8 januari 2011 ontving HWP 4 het eveneens goed geplaatste Souburg 2 in de zeeuwse hoofdklasse. De tegenstanders die aan de borden kwamen zitten waren niet de minsten en zouden weleens ons team op 4-4 kunnen houden. Al vrij snel kwamen we er achter dat zelfs dit teveel gevraagd was. De meesten van ons kwamen niet goed uit de opening. De scherpe partij van Steven Rademakers eindigde in eeuwig schaak en Max Toetenel dwong Henk de Ridder de lichte stukken te ruilen waarna er voor Henk geen doorkomen aan was. Heel lang bleef het 1-1. Toen kwamen de klappen. Tom Lammens moest teveel tijd gebruiken om veel te moeten repareren na een mindere opening. Manuel Colsen verloor een pion bij het ingaan van het eindspel na een goed middenspel en kon het niet houden. Rudi Pauwels blunderde in een soort koffiehuisschaak stelling. Zo was het tamelijk snel 1-4. Teamleider Henk de Ridder zag de bui al hangen maar liet de overblijvende borden in de waan dat we er een gelijkspel aan het uitslepen waren. De enige die deze middag in de pas liep was good old Adri den Hamer. Zonder ook maar 1 mindere zet te doen hakte hij zijn tegenstander in de pan. Alle ogen waren nu gericht op Gilbert en Philippe. Het ontstane eindspel bij Gilbert Ongena leek gewonnen, maar zijn jonge tegenstander sleepte er remise uit. Philippe Bekaert had intussen ook een remisevoorstel gekregen en kon het nu aannemen want het matchpunt was door Souburg al gescoord. Het verblijf in de hoofdklasse lijkt weer met een jaar verlengd.

Ondanks het feit dat het tweede met een drietal invallers aan de start kwam, werd de match tegen Sliedrecht een daverend succes. Het begon al meteen aan bord 6, waar de op het allerlaatste moment opgeroepen John Gommers zijn ervaren tegenstander in de opening beet wist te nemen. Het duurde vervolgens niet lang voordat HWP het eerste volle punt kon optekenen. Kort daarop volgde het tweede punt aan bord 2, waar ondergetekende zijn tegenstander met een uiterst listige kleine combinatie beentje lichtte. Even later kwam de tegenstander van Gert van Rij trots melden aan het publiek in de bar dat hij een dame ging winnen. Terug aan het bord moest hij constateren dat ondekbaar mat de prijs was die moest worden betaald. En het werd 4-0 door een ontketende Snijders, die zijn aanvankelijk optimistische opponent niet gewoon overspeelde maar werkelijk vermorzelde. De ongelukkige Sliedrechtenaar gaf op in een stelling waarin zijn koning door maar liefst twee dames en een paard werd belaagd.
De punten bleven ook na de eerste tijdcontrole komen. Fabian Hulpia zag de man tegenover hem in een gelijkopgaande vechtpartij plots een misplaatst kwaliteitsoffer plegen, waarna het pleit snel beslecht was. En Harry Provoost, die eerst stukwinst had versmaad omdat hij de stelling niet vertrouwde, kwam na lang manoeuvreren vernietigend de vijandelijke stelling binnen. 6-0. Zo bleven alleen Maarten Rademakes en good-old Jim van de Vreede nog over. Maarten stond in het vroege middenspel heel erg slecht, in het late middenspel heel erg goed, maar uiteindelijk werd het remise in een eindspel met ongelijke lopers. En Jim vocht als een leeuw tegen het toptalent van Sliedrecht, Naomi Snikkers. Hij leek te gaan verliezen, maar hield een zeer gecompliceerd eindspel uiteindelijk op fraaie wijze remise.
Kortom, een prachtig resultaat.

Het eerste team is er niet in geslaagd de titanenstrijd tegen naaste concurrent De Stukkenjagers te winnen. In een schitterende sociëteit in Tilburg eindigde de match in een gelijkspel. De Sasse ploeg deed zichzelf daarmee wederom tekort, maar mocht uiteindelijk nog blij zijn met het punt. De wedstrijd begon met een valse start, want Marnix van der Zalm moest te elfder ure de zieke Hans Groffen vervangen en Helmut Cardon kwam te laat tot de ontdekking dat de wedstrijd om 12.00 uur begon ipv 13.00 uur. Hij was echter nog wel op tijd en gaf daarna in vlot tempo het jeugdige damestalent Anne Haast een pak slaag met een agressieve aanval. Voormalig HWP-ster Donna Schut had minder clementie met Marnix van der Zalm en zette hem vlot van het bord. Op dat moment zag het er echter rooskleurig uit voor de Sassenaren. Koen Leenhouts overmeesterde zijn tegenstander vanuit de opening en Steven Geirnaert speelde Herman Grooten ondanks een mislukte opening – die hem ook nog eens veel te veel tijd had gekost – het snot voor de ogen. Paul Motwani hield met de zwarte stukken bekwaam remise tegen zijn sterkere Duitse opponent. In het laatste uur voor de tijdcontrole kantelde de wedstrijd echter. Gunter Deleijn wist een eindspel met een pion meer in de verste verten niet te winnen, Wouter Gryson speelde in overwegende positie ineens een op slag verliezende voortzetting en de beide Thibauts lieten hun voordeel eerst verzanden om vervolgens ook het halve punt nog te verspelen. Gelukkig was daar nog Tieme Verlinden, die ergens verloren moet hebben gestaan maar uiteindelijk zijn tegenstander op prachtige wijze wist te overmeesteren.
HWP heeft de kansen op het kampioenschap nu niet meer in eigen hand en is in de rest van het nog pittige seizoen afhankelijk van een misstap van de Tilburgers.