Schaakvereniging Het Witte Paard Sas van Gent

Elf spelers die beschikbaar waren, wat een luxe. Het leek een zorgeloze middag te worden als non-playing captain. Een telefoontje van de voorzitter gooide een paar uur voor de wedstrijd echter roet in het eten. Eerstebordspeler Steven voelde wat pijntjes en achtte het onverantwoord om te spelen. Er restte mij niets anders dan zijn plaats in te nemen.
Al vroeg in de middag kwamen we op voorsprong. Koen had zijn goede vorm uit Bethune meegenomen en behaalde een mooie overwinning op Xander Wemmers. Helaas bleek mijn tegenstander een maatje te groot, al versnelde een blunder van mijn kant de zaak behoorlijk. Daarna ging het vlot. Thibaut V zorgde opnieuw voor een onberispelijke zege en ook Tieme en Helmut wonnen. Na afloop klaagde Helmut dat ie al veel eerder had kunnen winnen, het zij zo. Het eerste matchpunt werd veiliggesteld door Thibaut M, overtuigend als vanouds. 5-1 met zeker nog een punt in het vizier.
Helaas, het werd nog erg spannend. Tom overleefde de aanvalsgolven van Mark Smits niet en van Johan’s mooie stelling bleef niets meer over. Ook hij moest capituleren. 5-3.
Nog twee partijen te gaan. Bij Adrian stond het ongeveer gelijk en Paul probeerde een verloren eindspel te keepen. Dat ging hem goed af. Een eerste truc leverde een weliswaar moeilijke, maar houdbare stelling op. De tweede was voldoende om de remise te forceren. De match was gewonnen.
Jammer dat Adrian het niet redde, maar hij gaat in de komende wedstrijden ongetwijfeld beslissende punten binnenhalen.
We stijgen weer een plaatsje en staan nu tweede, maar Charlois is voorlopig nog uit het zicht van de achtervolgers.

Op 4 januari 2014 werd de 5e ronde gespeeld in de Zeeuwse hoofdklasse.Souburg 2 kwam op bezoek.
HWP 4 was dramatisch gestart door 4 keer achter elkaar met 4,5-3,5 te verliezen.
Hopelijk winnen we deze keer met 4,5-3,5 werd er vooraf gefluisterd. Gelukkig voor het vierde moesten er geen spelers doorschuiven naar een hoger team. Zodoende stond een prima gezelschap aan de start en kon HWP 4 zelfs met een non playing captain aantreden. De eerste uitslag was remise en wel aan het bord van Bart de Vogelaere. Niets op aan te merken. Gert van Rij was gelukkig ook even thuis en voor een teamleider is het altijd een genot om op zulke spelers een beroep te kunnen doen. Gert kwam in een opening terecht die hij goed beheerst en toen hij aanvoelde dat hij de stelling beter begreep dan zijn tegenstander sloeg hij ongenadig toe. Echter deze snelle voorsprong werd door Souburg te niet gedaan door teamleider Albert Vermue. Herman van de Wynkele was het slachtoffer van zijn dadendrang. 3 spelers van ons kwamen vervolgens steeds beter te staan en maakten het karwei af. Marnix van der Zalm bracht Max Toetenel in zware tijdnood door amper een stuk te ruilen, de klok deed de rest. Miguel van de Vaerd speelde een dijk van een partij door de damevleugel volledig in te nemen met materiaalwinst tot gevolg. Ook John Gommers beukte voortdurend op de damevleugel van Peter Noorlander die tevergeefs trachte zijn koning aldaar te beveiligen. Een eindspel met een zwarte pluspion en een sterk paard werd vakkundig uitgespeeld met de opmerking dat Johns tegenstander wel erg lang doorspeelde. Met een tussenstand van 4,5-1,5 was de buit binnen. Nick Wegman vocht nog lang door voor een halfje, maar wegens zijn slechte loper was het vechten tegen de bierkaai. Als laatste zat Adrie den Hamer ook nog tegen de bierkaai te vechten en zodoende kwamen we uit op de 4,5-3,5 waar we stiekum op hoopten en een uitslag die we nu wel heel erg gewend zijn.

We schrijven zaterdag 7 december. Sinterklaas had blijkbaar te kampen met een zware kater van nachtelijke omzwervingen deze week. Iedereen tevreden met zijn geschenken, alleen het tweede stond een minder aangename verrassing te wachten. Een speler te kort. En dat op het moment én tegen een ploeg waartegen kon worden gescoord in de lastige strijd tegen degradatie.
Kees, als ware uit de as herrezen, wist een eerdere afzegging simpelweg om te zetten in een puike winstpartij. Harry kreeg snel openingsspel over zich heen, weerde zich kranig in een koningsaanval en ruilde een stuk meer in voor een winstpunt, mooi! Maarten leek lastig te staan in het middenspel en dat veranderde in een nog onduidelijker eindspel, dat hij keurig remise maakte. David kon een plusje verzekeren tot opeens het licht uit ging. Wouter had chaos op het bord, en een foutje besliste ook daar de partij. Met een punt minder op de scorebordjes leek de wedstrijd beslecht… Ikzelf bleef gedrukt staan gedurende een groot deel van de partij, kreeg een kleine hoop op beter spel, maar kon na een laatste winstpoging het eindspel keepen.
En dan als laatste Nele, ooh Nele! Wat een vechtlust! Uit een goede stelling leek het nog even mis te gaan (wat betreft de winst althans), maar in het verre eindspel werd alle moeite uiteindelijk beloond met een welverdiende winst!!
Na een tijdelijke verwarring over de finale eindstand, bleek toch een punt in wacht te zijn gesleept, wat een mooie opsteker is.
Wij bereiden alvast een uiterst vriendelijke brief naar de Lieve Goede Sint voor, en plannen deze – in veelvoud – tijdig te versturen, om zo toekomstige tekorten te vermijden.