Schaakvereniging Het Witte Paard Sas van Gent

HWP 1 is de competitie begonnen zoals het de vorige beëindigde: met een nederlaag tegen de favoriet, dit keer Schaakstad Apeldoorn, net gedegradeerd uit de Meesterklasse. De uitslag, 4-6, was gezien het wedstrijdverloop enigszins verrassend te noemen. We begonnen vandaag met een half punt, door Koen met zwart veroverd in een vooruitgespeelde partij tegen Merijn van Delft. Ook gedurende het verdere verloop van de wedstrijd zouden beide ploegen elkaar niet veel toegeven. Na een paar uur spelen konden we tevreden constateren dat de beide Thibauts aan de goede kant van de streep zaten. Thibaut V leek zelfs al dicht bij een vol punt te zijn. Zorgen waren er wel over Tom, die met wit niets had bereikt, zelfs geen gelijke stelling.
Paul slaagde daar wel in en zijn remise-aanbod werd direct aanvaard. Vervolgens kwamen we op voorsprong. Niet Thibaut V, maar M, was de gelukkige. Bijna elke zet was raak en toen zijn tegenstander een paar mindere zetten produceerde, werd er onmiddellijk geoogst, bravo! Puntje voor dus en dat met een gewonnen stelling bij Thibaut V en een aantrekkelijk plusje bij Steven. Maar ook nog steeds zorgen over Tom en eigenlijk ook al een beetje over Adrian.
De zorgen werden serieuzer toen Thibaut V uit een boeket aan winstwegen net de manier koos die iets minder overtuigend was. Oke, wel een kwaliteit voor, maar toch ook tegenkansen voor Maarten Solleveld, die vervolgens een schwindel uit de kast haalde en afwikkelde naar een eindspel met pluspion. Gelukkig wel direct remise, maar toch een fikse tegenvaller.
De gelijkmaker voor Apeldoorn kwam op naam van Thomas Beerdsen die Tom kansloos liet: 2½-2½. Aan de resterende borden stonden Helmut en Johan op remise, Adrian iets minder en Steven iets beter. Inderdaad, dan missen we nog een bord. Onze debutant Attila Czebe speelde een moeilijke partij tegen Tim Lammens. De ene keer vonden we dat wit beter stond, het andere moment kreeg zwart de voorkeur. Feit is dat Attila op een zeker ogenblik remise kon forceren. Hij had de overige partijen echter scherp in de gaten gehouden en getaxeerd dat hij voor meer dan een halfje zou moeten zorgen. Hij probeerde het nog lang en manoeuvreerde ogenschijnlijk dicht langs de afgrond, maar tenslotte werd de vrede toch getekend.
Inmiddels had zich aan het bord van Adrian een drama voltrokken. In een duidelijk slechtere stelling kreeg hij een plotselinge prachtige kans van zijn tegenstander. Die werd helaas niet benut. Hij won weliswaar een kwaliteit (om optimaal te profiteren had hij die volgens de stuurlui aan de wal juist niet moeten nemen), maar het resterende eindspel was verloren.
Toen ging ook bij Johan het licht uit. Over het grootste deel van de partij kon hij bijzonder tevreden zijn, maar tegenstander Arthur van de Oudeweetering speelde het remise toreneindspel in de tijdnoodfase aanmerkelijk handiger en toverde er nog een vol punt uit. Dit tot opluchting van Steven die het forceren van zijn prettige stelling zo lang mogelijk had weten uit te stellen en nu akkoord mocht gaan met remise.
Het laatste halfje kwam voor rekening van Helmut. Een uur voor de wedstrijd zat hij nog vast in de Randstad en menigeen zou in zijn plaats overwogen hebben huiswaarts te keren. Zo niet bikkel Helmut. Met een flinke achterstand op de klok knokte hij zich door de partij. Het evenwicht leek evenwel nooit echt verbroken.
Daar staan we dan, op plaats 10 in 1B.

De ZSB clubcompetitie is weer gestart.Op 27 september 2014 ontving HWP 4 de schakers van ZSC.
Bij HWP 4 maakte Philip de Vroe zijn debuut. Ook Gert van Rij zal weer zoveel mogelijk van de partij zijn.
Als de 4 topborden winnen kan zo’n zaterdag niet meer stuk.
Marnix van der Zalm kreeg weliswaar een remise-aanbod en kreeg van de teamleider de vrije hand om eventueel door te spelen. Daarna maakte Marnix het op zijn eigen typische wijze af. Herman van de Wynkele speelde ook weer ijzersterk in de draak met vele dreigingen die op den duur niet meer waren te pareren. Gert van Rij weigerde na overleg met de teamleider ook remise, zoals later bleek te recht. Nieuwkomer Philip de Vroe bezorgde zijn tegenstander vele problemen en had de klok als bondgenoot. 4-0 voor de topborden.
Rudi Pauwels kon het echter niet bolwerken tegen Sebastiaan Koedoot, zodat ZSC toch met 1 winstpartij uit Sas van Gent vertrok.
Henk de Ridder werd zwaar onder vuur genomen door Rick van de Breevaart, omdat hij na de opening even niet bij de les was. Maar Rick werd op zijn beurt later gek van de verdedigingszetten van Henk en liet in wederzijdse tijdnood zetherhaling toe. Bart de Vogelaere speelde ook sterk en won verdiend. Nick Wegman tenslotte nam geen onnodig risico. Zeer verstandig als je teamgenoten zo lekker scoren.
De volgende ontmoeting is met Landau 2 en dat is onze angstgegner!

Ondanks de nederlaag tegen D4 sluit HWP 3 het seizoen toch verdienstelijk af met een tweede plaats. Dat het geen promotie werd was geen ontgoocheling. De kansen op de titel waren toch al zeer miniem en zoals te verwachten ging Landau zwaar winnen tegen de laatste en sleepte aldus onbedreigd de promotie in de wacht.
Op een nederlaag tegen D4 hadden we eigenlijk niet gerekend maar de kansen die er waren konden niet benut worden. Dat onze mannen in vorm Andre en Frans niet beschikbaar waren en Marc voor HWP 2 gevraagd werd kon geen probleem zijn, met Frederic en Marnix waren we zeker niet verzwakt. En toen zelfs Etienne als eerste zijn partij won zag het er goed uit. Na een fout van zijn tegenstander had hij een gewonnen eindspel dat zelfs niet moest afgewerkt worden. De “uitgezette” smartphone in de broekzak van de tegenstander deed opeens zijn ding maakte een abrupt einde aan de partij. Aan bord 1 ging Frederic in de aanval maar hij kreeg van de in België welbekende sterke tegenstander het deksel op de neus. Chris probeerde het nog even maar moest in remise berusten, er zat niet meer in. Eric weigerde tweemaal remise zolang een goede winst voor de ploeg er nog in zat maar toen dit niet meer zo was stond hij slecht en was het te laat. Jim speelde rustig en zelfverzekerd zijn voordeel uit zonder zijn tegenstander tegenkansen te geven, een goede winstpartij. Yves offerde eerst een stuk voor drie pionnen wat er goed uit zag maar een fout in de aankomende tijdnood kostte nog een stuk voor twee pionnen en dit was er uiteraard teveel aan. Toen stonden we 2,5 – 3,5 achter maar konden nog hopen op matchwinst omdat Rudy en Marnix leken gewonnen te staan. Maar Rudy had in zijn winstafwikkeling een parade overzien en Marnix had eerder gewonnen gestaan maar bleef met slechts een pluspion over in een dameeindspel. Toen hij deze zomaar weggaf was ook hier de winst weg.
Misschien nog een valse noot als einde maar toch een mooi seizoen voor HWP 3.