Schaakvereniging Het Witte Paard Sas van Gent

Rudy won met een truukje in de opening een pion en wikkelde mooi af. Yves won vlotjes tegen de Grunfeld van Ahlers. Ons geheim wapen Nele speelde tegen een oude bekende, maar ondanks een mooie stelling werd het remise. Frans won in een klassieke stelling netjes van Peerdeman. Eric kreeg bijna FM Bannink te pakken, maar de ervaring van de meester gaf toch de doorslag. André kwam slecht uit de opening, maar toen vd Werve een kwaliteit wegblunderde werd het nog heel complex. Tenslotte won vd Werve in een dame-eindspel. Marc had weinig moeite met de Grunfeld van Ouwens. Etienne stond lange tijd een pion voor, maar in een vermoeiende slotfase werd het nog fair remise.

Proficiat voor de inzet van iedereen en laten we zo verder doen!

Hoewel we het tegen Paul Keres vaak lastig hebben, winnen we bijna altijd. Vandaag ging het vlotjes. Al snel stond een duidelijke voorsprong op het scorebord en die marge bleef bestaan tot het einde.

Het was goed om te zien dat Johan de score opende. Nochtans smeet zijn tegenstander snel een hoop theorie op het bord, waardoor Johan het moest doen met een hoop minder tijd. Dat deerde hem deze keer niet. Johan wikkelde af naar een voordelig eindspel waarin de vrijpionnen beslissend waren. Hans had het moeilijk met zwart tegen Bert Both. Toen Hans remise aanbood, stond hij beslist minder, maar misschien was Both nog steeds onder de indruk van de reputatie die Hans ooit had toen hij de interne competitie van Paul Keres onveilig maakte. Dat was in een periode dat de helft van ons team nog niet geboren was, overigens.

Steven speelde naar eigen zeggen een waanzinnige partij, maar het lijkt erop dat onze man elke maand sterker wordt. Op de vraag of de variant was voorbereid, antwoordde Steven dat hij eigenlijk alles had voorbereid. Ja, dat maakt het lastig voor de tegenstanders. In ieder geval leek zijn partij van de zijkant een overtuigende prestatie. Thibaut M. moest vechten in zijn geliefde Benkö, maar ook deze keer bleef hij overeind. Paul noteerde ook een remise tegen Peter Lombaers die een sterke partij speelde met zwart. Zelf heb ik niet veel van de partij gezien, maar er werd verteld dat er voor Paul niet meer in zat dan de puntendeling.

Ik mocht de 4,5-1,5 laten aantekenen. Ik kwam goed uit de opening, maar Jan Jaap Janse beet zich vast in de partij. De stelling rond de tijdnoodfase was complex, maar ik kreeg de beste kansen toen ik een kwaliteit kon offeren. Jan Jaap had met precies spel misschien in de partij kunnen blijven, maar met weinig tijd op de klok ging hij in de fout. Gezien de stand op de overige borden was de winst nu haast binnen.

Helmut ging tegen de verwachting in onderuit met zwart tegen Willem van de Fliert. Volgens Helmut speelde zijn tegenstander een sterke partij en nadat Helmut nog een remisekans miste, beet hij in het zand. Van de partij van Tom heb ik niet veel gezien. Paul Hommerson had een mooie pionnenstructuur en Tom had wat aanval. Die hielden elkaar blijkbaar in evenwicht: remise derhalve.

Adrian zorgde ervoor dat de zege definitief binnen was. Met wit belandde hij in een prettige isolani-stelling waarbij hij de druk beetje bij beetje op kon voeren. Die druk bleek uiteindelijk beslissend. Als laatste was Thibaut V. nog bezig. Tegen Jan Breukelman kwam Thibaut geweldig uit de opening, maar hij verzuimde de genadeklap uit te delen. Uiteindelijk kon Jan nog afwikkelen naar een eindspel dat niet eenvoudig te winnen was voor Thibaut, maar in de praktijk leek het makkelijk te spelen. Thibaut zette zijn voordeel om, waardoor we afgetekend wonnen met 7-3.

Zo schuiven we weer een beetje op. We moeten nog steeds hopen op een misstap van Apeldoorn, maar tot die tijd kunnen we niets anders doen dan blijven winnen. Volgende keer weer een lastige: uit naar Stukkenjagers.

Niet alleen sinterklaas bezocht Sas van Gent, doch ook talrijke schakers kwamen uit alle windhoeken naar de uithoek aan het Kanaal van Gent naar Terneuzen. 22 november 2014 was weer een dag om niet te vergeten voor de spelers van HWP.
HWP 4 ontving Souburg 2. De sterke HWP formatie was niet van zijn stuk te brengen.
Op alle borden was wel iets te beleven. Herman bijvoorbeeld gaf zijn tegenstander zelfs geen kans om zijn stukken te ontwikkelen en deelde de eertse klap uit. Zijn voorbeeld werd gevolgd door Gert en Marnix, zodat de 3 topborden goed waren voor 3 punten. Adrie den Hamer deed het rustig aan en liet zijn tegenstander een halfje meenemen. Rudi Pauwels zocht naar voordeel en toen dat niet te vinden was liet hij het remise lopen. John was niet onder de indruk van het gambiet van Albert Vermue, deed zelfs geen moeite om te rocheren en toen de stelling er rijp voor was combineerde hij naar hartelust. De matchpunten waren binnen en Henk en Philip waren vastbesloten om de score verder op te voeren. Bij Philip lukte dat. Aanwinst Philip liet weer zien wat hij waard is en van de Plasse legde moedeloos de koning om. Bij deze 6-1 stand zou Henk ook graag hebben deelgenomen aan deze collectieve topprestatie, maar het ontstane eindspel leek meer dan het was en bij remise kreeg er niemand van HWP 4 een nederlaag te slikken en was de teleurstelling bij de bezoekers bovengemiddeld.
HWP 4 blijft leiden met een riante voorsprong. Zou de droom uitkomen?

Arnhem, deel 1 van 2 episodes. Dit keer was het zonovergoten ondernemingscentrum van gastclub AVS het decor. Omdat het toch een eindje rijden was, had iedereen een gezonde marge ingebouwd. Paul zelfs 24 uur. Na de gebruikelijke vragenronde over wie wat’s middags had gegeten, begonnen we er om 13u met volle moed aan. AVS moest immers verzwakt optreden en zelf waren we op oorlogssterkte, wat leidde tot een elogemiddelde van precies 200 punten meer.

Het duurde dan ook niet lang vooraleer dit zich op het bord vertaalde. Ikzelf had na 2,5 uur de score geopend. Toen mijn sympathieke tegenstander de druk probeerde te verlichten in een misspeelde isolanistelling liep hij pardoes in een verborgen combinatie. Ook Tieme had een relatief eenvoudige partij. Hij slaagde erin om op tien zetten drie witte pionnen te verdonkeremanen zonder dat zijn opponent daar compensatie voor had.
Nu kwamen de punten snel binnenrollen. Helmuts loperpaar zal Remco De Leeuw wellicht nog enkele nachten achtervolgen in zijn dromen. Vooral de zwartveldige loper terroriseerde de zwarte stelling. Sterke partij van onze man. Tom kwam snel goed te staan nadat zijn tegenstander in een kalme stelling plots de eigen koningsstelling opengooide. Stockfist zal niet 100% tevreden geweest zijn over de afwerking maar hij haalde toch de vis op het droge. Steven zijn stelling had wel een zekere ‘je ne sais quoi’. Het resulteerde in een eindspel met een pionnetje meer dat met de nodige moeilijkheden werd uitgetikt. Even later kon Hans zich tot matchwinnaar kronen. In een partij met wisselende kansen werd remise overeengekomen in een stelling waar enkel zijn tegenstander beter kon staan. We weten echter al langer dan vandaag dat Hansie Hansie een uitmuntend onderhandelaar is. 0,5-5,5.

Onderhandelen was bij Koen niet van doen. Ze zeggen wel eens dat echte schakers Spaans spelen. Met een zeker ‘je m’en foutisme’ volgde hij het bekende recept: stukjes goed zetten, zonnebrilletje aan, verzwakkinkje uitlokken, wurg, wurg, mat. Een complete partij van Daddy Cool. Dat de score niet verder opliep, kwam doordat Paul zijn overweldigende positionele voordeel omzette in een eindspel met een stuk meer dat schijnbaar gewonnen leek maar het blijkbaar niet was; doordat Adrian een pion wou winnen in plaats van mat te zetten en daardoor een stuk verloor en doordat Thibaut V. blunderde in een stelling die hij niet kon verliezen tegen een tegenstander van wie je het niemand gunt tegen te verliezen. Het geblèr van die laatste na de partij zal het verwerken van het verlies er niet gemakkelijker op hebben gemaakt.

3-7. De eerste matchpunten zijn binnen. Het is hopen op een misstap van Apeldoorn maar vooral op een spelniveau zoals dat van vandaag in de volgende rondes. Als we dan zware blunders vermijden, zullen we zeker nog een schare punten pakken. Op 7 maart trekken we naar Arnhem voor episode 2.