Schaakvereniging Het Witte Paard Sas van Gent

Verslagje vijfde team: Middelburg 2- HWP 5

Na 10 zetten werd de klok op gang gezet op bord 1(vergetelheidje).
Jelle kwam met materiaalwinst uit de opening en werkte spontaan af 1-0.
Werner kon dameverlies niet meer vermijden na fatale paardzet van zijn tegenstrever,en gaf op.
Sam deed zijn debuut op bord 2,hij speelde Albin tegengambiet,maar werd in het nauw gedreven en moest nog een pion prijsgeven. Even later gaf hij op.
De verrassing kwam op bord 4! Cem, wiens stelling er nogal zwak uitzag,kon zijn ogen niet geloven toen de tegenpartij zich misrekende.Die verloor meteen een zwaar stuk,en mocht opgeven.
Al bij al werd het toch nog 2-2.

Tussen HWP en Stukkenjagers worden altijd epische duels gestreden. Dat is altijd zo geweest en afgelopen zaterdag vormde hierop geen uitzondering. Teneinde enige hoop op promotie te kunnen blijven koesteren, was het voor onze ploeg een must om de volle 2 matchpunten in de wacht te slepen. We moesten het voor deze belangrijke match stellen zonder Paul en Tom, maar gelukkig waren Tieme en Renzo bereid gevonden in te springen.
Het werd een spannende en dramatische zaterdagnamiddag. Ze begon nochtans vredig: Hans wikkelde met wit tegen Bianca Muhren snel af naar een veilig eindspel, waarin de remise snel werd overeengekomen. Johan was als 2de klaar. Tegen Bram van den Berg had hij in de opening het loperpaar tegen een toren gewonnen, wat hij probleemloos omzette in een punt. Een knappe en vlotte zwartoverwinning. Op bord 10 was het dan weer snel klaar in ons nadeel. Renzo had met zwart tegen Marc Clijsen nochtans een goede opening neergezet, met een sterke aanval tot gevolg. Helaas, kreeg hij plots een mindere fase waarbij hij een reeks fouten produceerde die hem het punt kostten.
Op dit moment begon het er somberder en somberder uit te zien voor ons. Tieme had het met zwart niet onder de markt tegen jeugdtalent Nick Bijlsma. Hij dacht lang na, hij steunde en zwoegde, maar ging toch tenonder. Helmut was even later klaar. Na een korte scherpe opening was hij tegen Stefan Beukema beland in een dubbel toreneindspel. Zijn pionstructuur was iets beter, maar Stefan had een gevaarlijke vrijpion. Ik weet niet of Helmut te lang op winst heeft zitten spelen of dat het toch verraderlijker was dan het eruitzag, maar Stefan wist de stelling uiteindelijk knap naar winst te brengen. Thibaut Vdb tekende iets later de remise tegen Mart Nabuurs. In de opening leek het dat hij een gevaarlijke aanval had, maar na een afwikkeling kwam hij in een eindspel waarin zijn voordeel te klein bleek. Na uren zoeken en proberen moest hij toch in de remise berusten. Tot overmaat van ramp wist Koen zijn riante positie tegen Marc Haast niet te verzilveren. Een prettige drukstelling transformeerde met wat afwikkelingen in een pionneneindspel dat er nog steeds heel leuk uitzag, maar uiteindelijk uitmondde in een D+pi vs D-eindspel dat makkelijk te keepen was.
Op dit moment stonden we dus 4,5-2,5 achter, maar er was licht aan het einde van de tunnel. Thibaut M was met zwart tegen Herman Grooten kort na de opening het slachtoffer geworden van een mooie combinatie. In het verloren eindspel wist hij Herman te beschwindelen. Doordat deze laatste hierna kost wat kost remise uit de weg ging, lachte een gelukkig -en belangrijk- punt hem alsnog toe. Adrian wist in de late uurtjes de felbevochten gelijkmaker in de wacht te slepen. Na winnend voordeel te hebben opgebouwd bleef zijn techniek wat haperen. Zijn harde werk en vasthoudendheid werden uiteindelijk toch beloond met de volle buit.
Ikzelf bleef als laatste over. Met wit tegen Anne Haast schommelde mijn stelling nogal op en neer. In het middenspel reed ik me vast in de verdediging, nam ik vervolgens teveel risico om in tijdsnood het roer volledig kwijt te geraken. Als bij wonder kantelde de stelling volledig de laatste zetten voor de tijdscontrole en werd mijn straalverloren middenspel plots een voordelig eindspel. Het eindspel 2T+pi vs T+L+2pi en iets later na torenruil T+pi vs L+2pi was niet zo remise als op het eerste zicht het geval leek. Na vijf uur en een kwartier spel vond ik de juiste zugzwang en wat later was het punt een feit.
Zo werd de benodigde zege, waar bij momenten niemand nog op gerekend had, alsnog een feit. Een episch duel waarin eigenlijk de beide teams matchpunten verdienden. Leuk om zo te winnen, maar hopelijk gaan onze volgende matchen toch weer wat vlotter…

Het ging zo goed met HWP 4. We stonden verdiend aan de leiding in de zeeuwse hoofdklasse. Er werd al druk gepraat over de grote stap naar de 3e klasse KNSB. Op 13 december 2014 kwamen de twijfels aanwaaien toen we Middelburg verlieten na een verdiende afstraffing die nog lang zal nadreunen. Vanaf het begin liep het niet. Het begon al met de voetreis naar het clubgebouw. We hadden besloten om te parkeren buiten de betaalde zone, maar we waren overgeconcentreerd en over een loopafstand van 5 minuten deden we 25 minuten. Toen we tegen half twee binnen kwamen werden we geeneens door de Middelburgers achter de borden gejaagd en stonden de klokken nog stil. Zo kan het dus ook. Er zijn nog sportieve tegenstanders. De lange tocht door de buitenlucht had ons echter geen goed gedaan. Alleen in de partij van Henk kwam groot voordeel op het bord, maar dat werd niet in winst omgezet, ongelijke lopers met een pluspion was het resultaat, maar dat werd gewoon remise. Op de remises van Herman en Rudi valt niets af te dingen, zij speelden tegen geduchte tegenstanders en Nick haalde ook het maximum uit zijn stelling. Ik kan de loftrompet niet spelen over onze winstpartijen, want die waren er gewoonweg niet. Slecht nieuws over de patij van Adrie, hij blunderde op de 15e zet, probeerde nog wel zijn verdriet weg te spoelen, maar om 16 uur was de trappist in het overigens gezellige clubgebouw al op. Vreemde partij bij John, die baalde van de Franse ruilvariant, vervolgens zijn koningsvleugel verwaarloosde en enkele mooie zetten van zijn tegenstander niet aan zag komen en na kwaliteitsverlies de pijp aan Maarten gaf. Steven, die op de valreep inviel kwam duidelijk schaakritme tekort. Het komt nog wel goed met Steven, nu zijn studie is afgerond en hij vlak bij de Statie is neergestreken.
Manuel was ook ingevallen, maar trof de altijd gevaarlijke Ronald Lauer. In volle verdediging raakte hij zijn loper aan. Loper wegzetten dan maar zou je zeggen, maar er was geen veld vrij om hem neer te zetten zonder hem kwijt te geraken. Veldslag verloren, maar de oorlog niet. Rug rechten en schaken op 3 januari 2015.

Krimpen is een ploeg waar we al vaak tegen hebben gespeeld – in verschillende klassen. En altijd zijn ze taai. Zo ook nu. Naast vele oudgedienden hadden ze nu twee jonge talenten in de gelederen. Wij moesten het met slechts één talent doen. Helaas incasseerde ons talent de enige nederlaag. Het zit Renzo niet mee de laatste tijd. Hij creëert kundig goede stellingen, bouwt gestaag zijn voordeel uit, maar op het moment van oogsten geeft hij stukken weg. Zo ging het in de vorige ronde en zo ging het ook nu. Renzo was ontroostbaar. Het enige dat ik hem kan vertellen is dat dit niet zo blijft. Ik heb alle vertrouwen in een remonte in de komende wedstrijden.
Ver voordat Renzo zijn tegenstander de hand moest schudden, had Bert Feys zijn eerste partij van het seizoen overtuigend tot een goed einde gebracht. En Pieter Steen deed vervolgens hetzelfde aan het eerste bord, nadat hij keurig zijn teamleider op de hoogte had gebracht van een vijandelijk remiseaanbod dat hij niet mocht (en ook niet wilde) aannemen. Naast hem verrichte David een grootse daad door FM Van Dijk onverbiddelijk terug te wijzen in het Schots. Intussen had Harry Provoost, in een partij die weinig om het lijf had, remise gespeeld tegen een jong talent en had ik hetzelfde gedaan, nadat ik met overweldigend voordeel uit de opening was gekomen en dientengevolge had besloten dat de partij in feite klaar was. Dat bleek niet het geval. Na een hele serie ongeïnteresseerde en slappe zetten mijnerzijds stond het gewoon weer gelijk en ondernam ik de gebruikelijke verliespoging, die ook deze keer niet slaagde.
Zo stonden we met 4-2 voor, maar gezien de stand op de resterende borden leek de zege nog ongewis: Fabian en Wouter stonden beiden met de rug tegen de muur in het eindspel. Zij hielden echter hun rug recht en vochten allebei een half punt binnen.
Ondanks drie overwinningen staan we nog steeds niet aan de leiding in de competitie. We hebben een half bordpunt minder dan Rijswijk. Op 13 december mogen we tegen hekkensluiter D4 uit Oosterhout proberen de koppositie te pakken.