Schaakvereniging Het Witte Paard Sas van Gent

Op 13 februari ontving HWP 4 medekoploper Souburg 2.
De belangstelling om voor dit succesvolle team te spelen groeit voortdurend. Zodoende kon een sterk team aan de start verschijnen en kon teamleider Henk de Ridder besluiten om aan de zijlijn als non-playing captain plaats te nemen.
En zo werd het vandaag een collectieve topprestatie.
John scoorde als eerste. Tegenstander Martin de Bock liet in een remise eindspel zijn a pion instaan en toen begonnen de rekenradartjes van John extra te draaien en was er geen houden meer aan voor de Bock. Daarna kreeg Philip een remise-aanbod in een mindere stelling. Het voordeel van een non-playing captain kwam nu aan de orde en Henk nam direct de juiste beslissing. Adrie mocht ook genoegen nemen met remise. De partijen die beter stonden werden vlekkeloos uitgespeeld.
Zo bleek Maarten te sterk te zijn voor Koolhoven. Herman kwam positioneel goed uit de opening, bewaarde de rust, gaf de voorkeur aan een schijnoffer wegens zware druk op de koningsvleugel en gaf daarna geen veldje meer cadeau. Bart speelde met beleid. Hij stond op 5 uit 5, maar ging verstandig genoeg niet als een gek tekeer om op 6 uit 6 te komen, miste in het middenspel een sterke voortzetting en doofde tenslotte het vuur dat zijn tegenstander probeerde aan te steken. 4,5- 1,5 en wedstrijd beslist. Gert en Frans bleven over en die moet je op zo’n moment niet lastig vallen. Gert begon na een aarzelend begin Paul van Rooijen te slopen en had geen enkele reden om te verslappen. De partij van Frans was boeiend en koste veel rekenwerk en tijd. Vooral toen Frans begon te offeren en de koning begon op te jagen. Het was allemaal correct en Max Toetenel koos voor verzachtende omstandigheden door te verliezen wegens tijdsoverschrijding.We hebben onze toekomstige tegenstanders intussen de stuipen op het lijf gejaagd door 5 keer op rij te winnen en zien de toekomst met vertrouwen tegemoet.

In het mooie dijkenlandschap van Nieuw Beijerland mochten we aantreden tegen het potige team van Rokado. Het ging er spannend aan toe. Marc kreeg een onbekende variant van de Tarrasch tegen en moest wegens tijdsgebrek met remise genoegen nemen. Onze jonge aanwinst Joris maakte zonder veel problemen remise en had zelfs winstkansen gemist in het eindspel. Eric speelde origineel in het Hollands tegen Oomens. Hij leek voortdurend te gaan winnen, maar wit kon alles pareren. Rudy speelde het pionoffer a3 en b4 tegen het Siciliaans. In het eindspel kreeg Ensering een sterke vrije c-pion en het was niet meer te houden. Etienne speelde scherp op aanval tegen Van Dijken. Deze speelde actief tegen en remise was een fair resultaat. Chris leek vanuit de opening moeilijk te staan, maar het superieur inzicht gaf toch de doorslag tegen Leo Rietveld. André stond moeilijk vanuit de opening tegen Ben Boog. Na een kunstmatige rochade kwam zwart terug en na een partij vol fouten was het wit die won in de aanval. Yves was nooit in de problemen tegen Wilbert Surewaard en boekte een plusremise.

Iedereen speelde voor wat hij waard was maar dit bracht helaas weer geen matchpunten bij. De volgende rondes moet dit beter kunnen.
Met dank voor de inzet van iedereen!

Na de gemiste kans tegen HMC Calder bracht de 5e ronde ons in Leiden tegen het plaatstelijke LSG IntelliMagic. Hoewel de onderlinge wedstrijden in het verleden altijd spannend waren, kon ik me niet herinneren dat we ooit wonnen. Vandaag dan maar?
Koen was als eerste klaar. Na een half uurtje stond er een eindspel op het bord en werd de vrede getekend zonder dat Koen ook maar een zet zelf had hoeven te bedenken. Buurman Helmut had na een ernstige fout van zijn tegenstander een kwaliteit buitgemaakt met behoud van stelling. Dat zou wel goed komen. Niet goed ging het bij Thibaut M die kort na de opening in onoverkomelijke problemen was geraakt. De tweede remise viel aan bord 1: Thibaut V hield zonder al te veel problemen Nikolic in bedwang. Toen naast Thibaut M ook Johan tenonder was gegaan, gaf het scorebord een zorgelijke 3-1 stand te zien. Tijd voor ons om iets terug te doen en dat gebeurde ook. Tom stond de hele partij beter en wikkelde professioneel af naar een punt. Voordat we definitief toesloegen, moesten we nog een tegenvaller incasseren. Tieme slaagde er niet in na een wildwest-partij overeind te blijven: 4-2 voor LSG.
Rein had de plaats van de teamleider ingenomen en maakte een feestelijk debuut in de Meesterklasse. Hij had de hele partij controle en verzilverde het voordeel in een subtiel lopereindspel. Indrukwekkend. Ook Steven stond het grootste deel van de partij goed, had onderweg even een inzinking waarin het voordeel naar zijn tegenstander ging, maar herstelde zich knap en finishte overtuigend.
Aan Helmut de taak om de 4-5 binnen te tikken. Hij had zijn kwaliteit voorsprong ingeruild voor een gewonnen toreneindspel.
Alle ogen waren nu gericht op Adrian. Tegenstander Sprenger probeerde van bijna niets iets te maken, maar naarmate het materiaal verder uitdunde, groeide bij ons de hoop op een goede afloop. Die kwam er. Een verrassende 4,5-5,5 overwinning derhalve, die uitgebreid gevierd werd in een prima Spaans restaurant. Het was nog lang onrustig in Leiden.