| HWP Sas van Gent 2 | Rating | Charlois Europoort 2 | Rating | Ronde 1 |
|---|---|---|---|---|
| Ismail, T. (Tamer) | 2116 | Pascual Palomo, L. (Lucia) | 2094 | 0 – 1 |
| Nemegeer, A. (Arne) | 2048 | Kamman, A. (Albert) | 1878 | ½ – ½ |
| Vantorre, N. (Nils) | 1873 | Staal, R.T. (Ryan) | 1832 | 1 – 0 |
| Rycke de, T. (Tyani) | 2006 | Canedo jr., J.M. (Jesus) | 1938 | 1 – 0 |
| Houtte van, R. (Randy) | 2089 | Wit de, C. (Cor) | 1912 | 1 – 0 |
| Groffen, H. (Hans) | 2063 | Tinga, T.I. (Tjerk) | 1971 | 0 – 1 |
| Nieuwelink, K. (Kees) | 2109 | Soerjadi, K. (Kresna) | 1966 | ½ – ½ |
| Lacrosse, M. (Marc) | 2166 | Holwijn, M.R. (Melvin) | 1919 | 1 – 0 |
| 2059 | 1939 | 5-3 |
In de eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen zouden we thuis tegen Charlois 3 spelen, maar dat bleek dus Charlois 2 te zijn, omdat het derde team van de Rotterdammers zich had teruggetrokken. Enfin, kniesoor die daarop let. We traden in deze wedstrijd aan met drie nieuwe spelers: Tamer Ismail, Tyani de Rycke en Randy van Houtte. Van dit drietal was Randy als eerste klaar. Hij liet met zwart geen spaan heel van oudgediende Cor de Wit. Op dat moment was de stand ½ – ½ omdat ik, ook met zwart, remise had gespeeld tegen Kresna Soerjadi, die sinds mensenheugenis bij Charlois speelt. Ik koos een variant die tot eeuwig schaak kan leiden als wit niet probeert te winnen. En dat gebeurde dus. Helaas.
Daarna maakte Charlois gelijk omdat Hans Groffen wat al te gemakkelijk voordeel had gekregen in de opening en zich vervolgens een stortvloed aan slordigheden meende te kunnen permitteren. Dat kon dus niet, zo toonde de zwartspeler aan.
Het werd spannend. Niet aan het bord van Marc Lacrosse, overigens. Daar stond voor mij de uitslag al lang voor het einde vast. Marc Lacrosse had met scherp en gepointeerd spel de vijandelijke koning veroordeeld tot gevangenisstraf in het midden van het bord. Het was slechts wachten op de genadeklap, die uiteindelijk tegen de eerste tijdcontrole werd uitgedeeld. En ook Nils scoorde nog in het derde uur een vol punt na veel rekenwerk in een ingewikkelde Sicilaan. De jonge Ryan Staal leek met een offeraanval te zullen winnen, maar een vijandelijk tegenoffer gooide roet in het eten, waarna onze Nils met een toren meer uit het strijdgewoel tevoorschijn kwam.
Zo stonden we dus met 3½ – 1½ voor, met nog drie partijen aan de gang. Arne had een pionoffer van zijn opponent wel weten op te vangen, maar kwam nooit echt los. Toen de pion door Albert Kamman werd terugveroverd, ging dat gepaard met een remiseaanbod, dat Arne accepteerde na een goedkeurend knikje van de teamleider.
Het kon nu eigenlijk niet meer misgaan. Aan het eerste bord stond Tamer Ismail duidelijk beter en Tiyani, onze nieuwe dame, moest toch zeker remise kunnen houden. Het werd meer dan remise voor Tiyani. Haar tegenstander zag kansen die er niet waren en moest in het verre eindspel het hoofd buigen. Helaas gold dat ook voor Tamer. Hij bleef maar zoeken naar een winst die er toch moest zijn, zo dacht hij. Het was fijner geweest als hij gewoon in remise had berust, maar hij wist niet hoe de stand was, en een teamleider mag een denkende speler niet storen. Doodzonde.