HWP 1 start met teleurstellend gelijk spel

De 1^e ronde van het nieuwe seizoen bracht ons in Tilburg voor een wedstrijd tegen onze oude rivaal uit de 1^e klasse De Stukkenjagers. Na twee vooruitgespeelde partijen keken we tegen een achterstand aan van 1½-½. Glen kwam niet door de verdediging van Tommy Grooten heen en invaller André Galle verloor van Herman Grooten, na in de opening een plotselinge kans op beslissend voordeel te hebben gemist. We wisten dus wat ons te doen stond. De gelijkmaker kwam van Rein die een mooie overwinning behaalde. De vreugde was van korte duur. In een remise eindspel ging Warre pardoes door zijn vlag. Het was zijn eerste HWP nederlaag in vele jaren. De teleurstelling werd nog groter toen Helmut ten onder ging na een vorstelijke stelling te hebben vergooid. Zo keken we tegen een 3½-1½ achterstand aan. Koen won vanuit een onduidelijke stelling met een pion minder, maar met zekere compensatie. Spannend was het bij Tom. Ik had lang de indruk dat hij ging winnen, maar de stelling werd met de zet onduidelijker en er was ook wel degelijk verlies gevaar. Zo erg werd het gelukkig niet, maar de remise stemde ook niet bepaald tot tevredenheid. Achterstand inmiddels 4-3. Enrico speelde een prima partij, veroverde een stuk en de winst leek slechts een kwestie van tijd. Zijn grootste probleem was het kiezen uit de vele goede mogelijkheden. Dat bleek nog niet eenvoudig en het voordeel werd steeds kleiner; zijn tegenstander snoepte steeds meer pionnen. Zoals zo vaak in dit soort situaties werd er te laat aan de noodrem getrokken en ging de partij alsnog verloren. 5-3 voor De Stukkenjagers. Debutant Parcival stond een kwaliteit voor en had slechts technische problemen om dit te verzilveren. Dat lukte tenslotte wel, waardoor we nog theoretische kansen op een gelijk spel hadden. Gelukkig was Slava de man die dat moest realiseren. In een zeer onduidelijke partij waarvan wij dachten dat hij slecht tot verloren stond, greep hij de geboden praktische kansen. In de tijdnoodfase lukte het hem om af te wikkelen naar een gewonnen eindspel dat hij met de nodige precisie tot winst voerde. Opluchting vanwege het op de valreep behaalde gelijk spel, maar wel in het besef dat er veel kansen gemist waren. De harde conclusie is dat we, de 5^e plaats van vorig jaar ten spijt, dit jaar weer ouderwets degradatie kandidaat zijn.