HWP 1 vlot uit de startblokken

We zijn weer begonnen. Voor HWP 1 betekende dat een uitwedstrijd tegen RSR Ivoren Toren, een ploeg waar we de laatste jaren meestal van winnen. Zo ook deze keer en dat zonder Thibaut M. en Steven G. Het zag er al snel veelbelovend uit. Aan de borden 3 en 5 hadden de Rotterdammers invallers gezet en Thibaut V. en Tom wisten daar wel raad mee: 0-2. Onze invallers kweten zich beter van hun taak. Wouter Gryson won in een trage partij een paar pionnetjes en dat bleek uiteraard voldoende. Debutant Renzo Ducarmon won met zwart in een knappe partij van de ervaren Nathanael Spaan en kon daarna zijn tijd verdelen tussen vette hiphop en minder vet huiswerk. Het vijfde punt kwam op naam van mijn buurman Johan Goormachtigh die zijn tegenstander plotseling mat zette. Ik was blij dat hij klaar was en vooral dat zijn bord verliet. Mijn tegenstander was in flinke tijdnood en had slechts een kleine 4 minuten voor een zet of zeventien (de increment niet meegerekend). Daarvan had hij maar liefst 3 minuten gekregen van Johan, die voortdurend de verkeerde klok indrukte. Met zo’n teamgenoot heb je geen tegenstander nodig. Toen Johan weg was, moest mijn tegenstander het op eigen kracht zien te redden. Zijn toreneindspel met pluspion veranderde in een toreneindspel met pion minder, maar remise werd het toch: ½-5½. Adrian Roos had zijn grote voordeel zien verwateren, maar hij herpakte zich op tijd en won alsnog. Wat er bij Koen precies misging is op het moment dat ik dit schrijf nog niet duidelijk. De omstanders zochten naar een mat in 3 of 4, maar tegenstander Richard Ammerlaan greep zijn kansen wel: een verrassende nederlaag dus voor Koen. Helmut klaagde dat hij in de opening had geblunderd. Zijn stelling zag er inderdaad niet fris uit, maar die van zijn tegenstander ook niet. Laat in de middag ging de partij voor Helmut verloren. Op dat moment waren Paul Motwani en Oscar van Veen nog niet halverwege. Paul had er zin in en besloot het pionnenloze eindspel met 2 torens tegen toren en loper nog een tijdje door te spelen. Buiten was het al bijna donker, toen Oscar met behulp van de 50 zetten regel zijn verdiende halfje incasseerde. Sommigen onder ons verlangden terug naar de tijd zonder increments, zodat je zeker wist dat je om 19 uur op huis aan kon.