HWP 1 blijft in de race na winst op Caissa

In de strijd om promotie naar de Meesterklasse kregen we Caissa op bezoek. De Amsterdammers hebben het ons in het verleden altijd erg lastig gemaakt. Ik herinner me een aantal gelijke spelen en verscheidene 5½-4½ overwinningen. Vorig seizoen wonnen we ruim (7-3) en die wedstrijd moest dan maar als voorbeeld dienen. Winst noodzakelijk, het liefst met grote cijfers, dat was de op papier eenvoudige opgave. Bij onze tegenstanders ontbrak alleen Hans Ree die van zijn teamcaptain seniorenverlof had gekregen. Diezelfde teamcaptain, oud-HWP-er Ivo Timmermans, gaf Steven de gelegenheid om de score te openen. Veel heb ik van die partij niet gezien, maar ik geloof graag dat het een overtuigende overwinning was. Inmiddels is Steven met 6½ uit 7 topscorer in 1B. Een kleine domper was de remise van Thibaut V. De snelheid waarmee tegenstander Overeem zijn spullen pakte en de zaal verliet, leek mij te duiden op een zege van onze man, maar de teleurgestelde blik van Thibaut sprak boekdelen: “Hij was alleen maar uit op remise”. Dat was ik ook, nadat ik in een lastige partij definitief de draad was kwijtgeraakt en in een verloren stelling was beland. In de verte gloorde nog wel een vage eeuwig schaak combinatie. Een paar onnauwkeurige zetten van mijn tegenstander later bleek ik plotseling een winnende aanval in handen te hebben. Een gestolen overwinning, maar die tellen gelukkig ook mee. Pieter Steen maakte zijn debuut in de eerste ploeg met een verdienstelijke zwartremise en bracht daarmee de stand op 3-1. Aan de overige zes borden varieerde de prognoses van heel slecht (Johan) tot heel goed (Koen, Helmut, Rein). Zoals zo vaak keerden de kansen in het vierde uur. Helmut belandde in een toreneindspel dat maximaal een half punt kon opleveren. Gelukkig logenstrafte hij de pessimisten en haalde het halfje ook daadwerkelijk binnen. Bij Johan verscheen uit de ruïnes van zijn Konings-indische stelling plotseling een eindspel met een stuk meer. Helaas verzekerde het woud aan compenserende pluspionnen wit van remise. Over de partij van Koen valt op dit moment alleen te melden dat de indruk bestond dat hij zijn voordeel was kwijtgeraakt en met een bijzonder onduidelijk eindspel zat opgescheept. Enkele zetten later was de partij klaar en het punt voor Koen. Adrian had aan een lange theoretische openingsvariant een kwaliteit overgehouden, maar het zwarte loperpaar compenseerde dit steeds overtuigender. Remise derhalve. Daarmee was de winst binnen en konden we aan de bordpunten gaan denken. Bij kopman Thibaut M hadden we lang het gevoel dat hij overeind zou blijven. Helaas trof hij in een nadelig eindspelletje juist de persoon die daar wel raad mee weet. Grootmeester Paul van der Sterren verzilverde zijn voordeel op instructieve wijze. Net als in de vorige ronde in Arnhem had Rein een beter eindspel dat heel rustig en met vaste hand tot winst werd gevoerd. Daarmee kwam de eindstand op 6½-3½. Helaas won concurrent Apeldoorn met 7-3 van De Toren, zodat onze voorsprong nu 1 bordpunt bedraagt. Over drie weken mogen we weer. Wij naar Vianen, Apeldoorn op bezoek bij Caissa.