Seizoen

De match-voorbereiding is altijd cruciaal. Drie dagen voor de match vind je eindelijk twee spelers die hun woensdagavond willen opofferen, dat is de eerste (best wel belangrijke) stap. Vervolgens ga je aanschuiven in de Antwerpse files waardoor je rond 20u.30 in Tilburg bent. Verlies nog een kwartiertje in de zoektocht naar een parkeergarage; ze zijn er wel maar ze zijn vaak gesloten. Met zo’n aanloop weet je gewoon dat het niet mis kan lopen. Onze tegenstanders hadden een half uur gewacht met het indrukken van de klokken, dus heel veel tijd waren we nog niet kwijt. Mooi lokaal trouwens, de Kerktuin in Tilburg. En op woensdagavond zaten daar zo’n 50-tal mensen hun partijtje te spelen, om 1u. ’s nachts zaten er nog velen te analyseren met een pintje in de hand en kwamen ook onze tegenstanders na hun nipte nederlaag nog even napraten met ons. Goede sfeer, daar in Tilburg. De match zelf was spannend, al deden we dat vooral onszelf aan. Wouter leek goed te staan na de opening maar het momentum kantelde heel langzaam, Frans Konings bleek een stuk bedrevener in blokkade-concepten. Wat leek te beginnen als een onschuldige Dame-Indiër bij Steven ontaardde al snel. Dames bleven in staan, geen enkel stuk stond nog gedekt. Toen het tactisch festijn ten einde was had Petra met dame, loper en pion tegen dame wel een materieel evenwicht, maar er stonden te veel plukrijpe pionnen in haar stelling. Mooie winst voor Steven, de zoveelste op rij nu al. Koen leek het snel af te maken: de zwarte stukken ontregeld in de opening, een bres geslagen in de verdediging en met een schijnbaar gewonnen stelling naar het eindspel. Hoe het dan precies ging heb ik niet gezien – ik was zelf te druk bezig – maar het eindigde in elk geval op een nul. Over mijn eigen partij kan ik vrij kort zijn: op zet 13 aanvaard ik een stukoffer en dat stuk heeft hij nooit terug gezien. Nog wat ploeteren omdat er 2 pionnen tegenover stonden, maar het eindspel won relatief simpel. Blitzen dus. Met de voorkennis dat we er bij 2-2 zouden uit liggen. Koen zag het rooskleurig in, maar dat was dan ook al na het nuttigen van minstens één pintje. Zijn optimisme bleek wel gerechtvaardigd. Wouter verloor wel hard, maar Steven ging er vlot door en King Koen heeft geen voordeel nodig om te winnen in een blitzpartijtje. De diesel op bord 4 kwam weer traag op gang en ik ging dan ook door mijn vlag maar op dat moment was de zwarte koning al in zijn eentje aan het optornen tegen een heel wit leger. Dank aan de ploegmaten en meer van hetzelfde in de kwartfinale tegen HMC.

Gert kwam een pion
voor, maar Nick W. kwam niet al te best uit de opening. John stond echter ook
een pion achter en dus moest ik de vraag van Nick D. of hij remise aan mocht
bieden, ontkennend beantwoorden. Gert won inderdaad,
Nick W. kwam materieel wel wat terug, maar de stelling was zo kwetsbaar, dat het
1-1 werd. John won zijn pion
terug, maar mede door tijdtekort liep het toch verkeerd af. Nick D. had een
loper moeten offeren voor een opgerukte vrijpion, maar in hevige tijdnood wist
hij op de andere vleugel met K + 3 tegen P +2 een doorbraak naar damepromotie te
forceren.
 
Het vluggeren (2-2 zou
voor ons genoeg zijn) werd een walk-over: 4-0 voor ons, hoewel Gert niet mocht
mopperen.
Weer met een team naar
Zierikzee op maandagavond voor de volgende ronde:  Uit…… ja gezellig

Het uitvluggeren 5min. was voor ons 4-0!

Op vrijdagavond 25 januari heeft HWP in en tegen Charlois met 3-1 de bekerwedstrijd gewonnen. Hoewel de uitslag anders doet vermoeden, was het een spannende wedstrijd.

HWP was met een zeer sterk en volledig Belgisch viertal naar Rotterdam afgereisd. Na zo’n twee en een half uur spelen werden er binnen een minuut onverwachts twee partijen beëindigd. Eerst liet de tegenstander van Steven Geirnaert zich pardoes matzetten en direct daarna gaf Tom Piceu een stuk weg. Gunter Deleijn was zeer geconcentreerd en speelde relatief snel. Hij behaalde een regelmatige overwinning. Het slotakkoord was voor Thibaut Maenhout, die een ingewikkelde partij met een kwaliteit tegen twee pionnen in de uitvluggerfase behendig naar winst voerde. Daarmee bekert HWP verder en is tweevoudig halve finalist Charlois uitgeschakeld.

In het toernooi van Illes de
Medes (nabij Girona) in Spanje was er een geweldig resultaat van de
jonge Lisa Schut (Brabantse en lid van HWP SvG)

Ze behaalde op 13 jarige
leeftijd haar eerste WIM norm. In de voorlaatste ronde versloeg ze zelfs
een internationaal meester bij de mannen. Dikke proficiat
Lisa!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Bij deze site kunt U
meer vinden
http://www.openillesmedes.com/angles/index.html