Vanaf 25 april beginnen de
Nederlandse kampioenschappen voor de jeugd. Bij de meisjes heeft HWP 2
kanshebsters voor de titels wat een ticket oplevert voor het WK, dat in
Vietnam gehouden zal worden. Donna Schut is favoriet bij de B-meisjes en
Lisa Schut bij de C- meisjes. Ook bij de jongens hebben we een
deelnemer. Maarten Rademakers zal het zwaar krijgen in de B-groep, maar
hoopt evenals 2 jaar geleden vriend en vijand te kunnen verrassen.
De A-en B-groep beginnen al
op vrijdag 25 april en de C-groep op maandag 28 april. Dit alles is
vanaf 25 april te volgen via de volgende link http://www.lisb.nl/nkjeugd/
Zonder Gert bleek Zierikzee
een brug te ver (en een tunnel…). Nick maakte in de opening een fout
welke hij niet meer te boven kwam. Howel John een slechte loper had
tegen een goed paard, wist hij toch te winnen. Adri won een pion, maar
na enkele mindere zetten bleef er toch met het verlies van de pion niets
anders over dan een remise in een situatie zonder enig winstperspectief.
Zelf moest ik het zonder
gambiet stellen, verbruikte veel te veel tijd en heb met 1 minuut op de
klok opgegeven.
Jammer, maar de overwinning
van Zierikzee kan niet onverdiend genoemd worden.
Zierikzee |
HWP |
2½ – 1½ |
1. H. Aangeenbrug (zwart) |
N. Dubbeldam |
1 – 0 |
2. B. v.d. Graaf |
J. Gommers |
0 – 1 |
3. S. Spiegels |
A. den Hamer |
½ –
½ |
4. M. Krijger |
C. Provoost |
1 – 0 |
Schaken in Zuiddorpe. Wat kan
een stadsmens zich daar bij voorstellen?
Een namiddagje spelen zonder
dat je gestoord wordt door jachtige mensen die langslopen. Een warme
ontvangst van een inboorling met een lekker kopje koffie.
Notatieformulieren? Dat gebruiken ze daar eigenlijk nooit, maar geen
nood: er kan wat geïmproviseerd worden om de stadsmensen tevreden te
stellen. Digitale klokken? Ja, dat hebben ze. Een beetje een
anachronisme in contrast met de rest van de omgeving. Uit eerlijke
schaamte is er dan ook eentje die de geest geeft tijdens de match. U
begrijpt het: Zuiddorpe vormt een oase van rust. De ideale omgeving voor
een wilde schaaknamiddag.
Want rustig was het niet
bepaald op de borden. HMC had dan wel niet veel risico genomen en had
het team van de vorige rondes versterkt met Berelovich en Jan-Willem de
Jong. Maar de ingetogen ambitie aan onze zijde was ook niet min.
Na twee uur spelen zag het er
niet zo best uit voor ons. Thibaut had een pionnetje geknipt maar had
wel heel wat stellingproblemen op te lossen. Ikzelf had ook een
pionnetje geknipt – een ander, weliswaar – maar ik had heel wat
stellingproblemen op te lossen. Gunter daarentegen, die had geen
pionnetje geknipt en Bianca had wat stellingproblemen op te lossen. En
Hans, die had vanalles geknipt. Een hele dame zelfs. Maar hij had heel
wat stellingproblemen op te lossen.
Na drie uur spel: het tij is
aan het keren. Gunter staat op het punt wat pionnetjes te knippen.
Thibaut kon bijna geen stuk meer bewegen en gooide daarom zijn nutteloze
h-pion maar vooruit. Dat bleek de plannen van de grootmeester behoorlijk
te doorkruisen. Ikzelf zat tegen wat remisevarianten aan te kijken en ik
had nog steeds mijn geknipte pion. En Hans had zijn stellingsproblemen
gedeeld met zijn tegenstander. Is ‘de stunt van Zuiddorpe’ dan toch in
de maak?
Na drie uur en vijftien
minuten: Thibauts stelling lijkt nogal remiseachtig. Ik zit nog steeds
op dezelfde remisevarianten te kijken, want ik heb intussen geen stuk
verschoven. Gunter, de noodlottige, geeft een pion in cadeauverpakking
aan Bianca. Waar ik zit op te kijken. Hans staat nog steeds hoogst
twijfelachtig. Ik besluit dus maar de onduidelijke variant te kiezen.
Na drie uur en dertig
minuten: Thibaut heeft een mooie remise binnen. Hans blijft een
twijfelachtige stelling hebben, maar er is al veel afgeruild. Gunter
staat een pion achter in het eindspel maar Bianca zit heel krap op de
klok. Mijn onduidelijke voortzetting is ondertussen volledig in mijn
nadeel aan het uitdraaien.
Na drie uur en vijfenveertig
minuten is het gedaan. Gunter slaagt er niet in om Bianca te vlaggen,
draw. Hans heeft de twijfels weggenomen, ook remise. Bij mij gaan de
kansen op en neer in de eerste tijdnoodfase maar uiteindelijk is het Jan
Willem die binnenvalt en afmaakt. Pijnlijk. Maar verdiend voor HMC, in
Zuiddorpe blijft men eerlijk.
Om half zes daalde de
complete rust weer in in Zuiddorpe.
HWP 1 heeft
vandaag in Arnhem met 5-5 gespeeld tegen ESGOO uit Enschede. Een gezien
het wedstrijdverloop teleurstellende uitslag.
De score werd
vanmiddag geopend door Tanguy Ringoir die met zwart Menno Okkes vrij
eenvoudig op remise hield. Paul Motwani zag zich na een slechte zet
genoodzaakt op herhaling van zetten in te gaan. Helmut Cardon en
Christian Richter volgden dit voorbeeld. De eerste teleurstelling voor
HWP volgde met de remise van Steven Geirnaert tegen Sarah Hoolt.
Geirnaert had lange tijd voordeel, maar zijn jonge Duitse tegenstandster
zag kans af te wikkelen naar een remise-toreneindspel: 2-2.
Verder zag het
er voor HWP veelbelovend uit. De eerste die verzilverde was Johan
Goormachtigh. Tegenstander Volker Buenermann kwam er eigenlijk niet aan
te pas. Daarna haalde Gunter Deleyn de buit binnen tegen Paul
Bierenbroodspot. De twee tandartsen maakten er een spannend partijtje
van. Deleyn’s pluspion bleek in het paardeneindspel beslissend: 2-4.
Vervolgens
haalde Frederic Decoster een halfje binnen tegen de Enschede teamcaptain
Frank Kroeze. In het middenspel ging het mis, maar Decoster vocht goed
terug en belandde zelfs in een toreneindspel met pluspion. Het bleek
evenwel niet voldoende voor winst.
Hans Groffen
had een pion geofferd om een vesting te bereiken. Tegenstander Peter
Bolwerk bleef het nog lang proberen, maar moest zich tenslotte toch bij
remise neerleggen: 3-5.
Thibaut
Maenhout had tegen Michael Feygin lange tijd het betere van het spel,
ging terecht remise uit de weg, maar moest tenslotte toch nog buigen na
lange tijd uitzicht te hebben gehad op minimaal een half punt: 4-5.
Aan Koen
Leenhouts de taak om de overwinning veilig te stellen. In het middenspel
had hij Oscar Lemmers volledig overspeeld, maar laatstgenoemde had zich
er enigszins uitgerommeld. In tijdnood wikkelde Leenhouts af naar een
remise-eindspel. In de uitvluggerfase ging het vervolgens mis. Een paar
slechte zetten en de taak bleek haast onmogelijk. Opnieuw grote tijdnood
was teveel en met nog enkele seconden op de klok sleepte ESGOO de 5-5
uit het vuur.
Geen slecht
resultaat voor HWP, maar wel te weinig om reele overlevingskansen te
houden. Over 3 weken komt het sterke Schrijvers Rotterdam in Sluiskil op
bezoek.
Het 4e houdt de hoofdklasse nog enigszins spannend!
Daar
waar de overwinning tegen onze vrienden uit Oostburg voor het grijpen
lag, verkozen enkelen van ons de competitie in ieder geval nog een ronde
spannend te houden. Eric leek Simon Provoost volledig overspeeld te
hebben maar na dameruil was de overgebleven stelling, ondanks 2 pionnen
extra niet zo duidelijk meer. Net voor de tijdscontrole werd de druk
zodanig hoog dat Eric bezweek en in een kansloos toreneindspel belandde.
Rudi Pauwels had zich heel de partij voortreffelijk verdedigd
tegen Chris Lanckriet. Chris ging te ver in zijn pogingen alsnog te
winnen. Maar in plaats makkelijk te winnen verkoos Rudi het
resultaat waarvoor hij heel de middag al had zitten te werken. Op bord 3
onze invaller rudy van de Wynkele. Hij werd gestraft voor zijn
opportunistisch spel. Ten koste van een kwaliteit redde hij zijne
Hoogheid. En wonder boven wonder hield hij een hopeloos staand eindspel
remise. John Gommers moest een hele partij een slechte tegen een goede
loper verdedigen. In het eindspel gaf hij een pion voor initiatief wat
minstens remise was. Hij verkoos een winstpoging en verloor alsnog. Op
bord 5 had Steven vlot gewonnen na een ietwat dubieuze openingsopzet.
Bij Nick Wegman was er lange tijd niets aan de hand tot aan de eerste
tijdscontrole. Eerst verwierf hij het initiatief om het daarna cadeau te
doen aan Gerard de Winter. Deze wist er wel raad mee en greep het punt.
Tom Lammens maakte het zichzelf zeer moeilijk door een te snelle ruil.
Zijn tegenstander kon daardoor lange tijd de zaak verdedigen.
Uiteindelijk wist hij toch nog een doorbraak te forceren en het punt te
grijpen. Aan het 8e bord onze oude rot Adri den Hamer. Hij moest het
opnemen tegen de jeugdige Chris van Waes. Door een fout moest hij de
partij keepen, kreeg in het eindspel waarschijnlijk ergens nog wel
kansen maar wist deze niet te grijpen. Een remise derhalve.
Zie hier de
pagina met meer info