Seizoen Selecteer

Vele uren een gelijk opgaande wedstrijd. Adri, Cees en Philippe stonden behoorlijk maar verzandden in remise. Aan de topborden moesten Gert en Johan hun meerdere erkennen met opgeheven hoofd. Marianna speelde haar opening met goed scheepshout maar moest eveneens berusten in remise. Rudi zag spoken en verloor. Ikzelf als laatste stond iets beter, maar na een afgeslagen remiseaanbod in gelijke stelling, bleef ik het koelst en profiteerde van de zenuwslopende fasen met een winst.
[Aldus de prelude van Herman van de Wynkele]

Niets gezien behalve spoken is een goede samenvatting van hoe ik deze zaterdag heb beleefd. In de eerste twee uur nog wel wat meegekregen van de andere borden. Adri stond volgens mij voortreffelijk. Snapte alleen niet waarom hij geen kwaliteit won… Herman hield de stelling goed onder controle tegen zijn sterke tegenstander… Gert was terechtgekomen in een eindspel dat hij wel of niet kon houden tegen René Tiggelman. Bij de andere partijen was nog niets beslist.
Omdat ik spoken zag offerde ik in een gelijke stelling een pion voor wat vaag initiatief. Daarna zag ik weinig meer, zelfs niets van de partijen naast mij. Adrie bleek remise te hebben gespeeld. Zijn tegenstander dacht dat hij door de dreiging van een spookoffer op f2 was ontsnapt. Herman kon op keurige wijze winnen had nadat zijn tegenstander het probeerde te forceren. Rudy bleek ook last te hebben van spoken. Gert kon het toch niet houden. De overige partijen bleken allemaal in remise te zijn geëindigd. Bij mijn eigen partij ging het door een combinatie van goed spel van mijn tegenstander en mijn neiging om spoken te zien van kwaad tot erger. Onze half aanwezige teamleider merkte terecht op dat het niet een van mijn beste partijen was. Maar waar hij dat op baseerde?

Ach en dat wij met een nederlaag met 3-5 nog steeds geen wedstrijdpunten hebben behaald… We hebben nog drie kansen!!!

Het was nogal een verrassing voor de HWP A-ers dat de spelers van Goes A plots in de Speye stonden. De gelegenheidsteamleider had zijn spelers namelijk voorgespiegeld dat we tegen Goes B zouden spelen. Toch een ander kaliber.
Vooral Philip was onder de indruk. Hij speelde tegen Joey Grochal aan bord twee en gaf in een stelling waarin niets aan de hand was zomaar ineens alles weg. De drie andere partijen gaven meer strijd te zien. Met name tegen de klok. Adrie ging rustig denkend door zijn vlag, in de veronderstelling dat hij nog zeeën van tijd had. Dat was dus niet zo. En Martin Stam had met wit een stelling opgebouwd waarin zwart alleen nog maar kon toezien hoe wit hem wilde kwellen. Dat wilde Martin kennelijk niet. Met het slinken van de tijd werd er eensklaps een rode loper uitgelegd voor de zwarte stukken. Tegenstander Louis Nieuwenhuijse kon zijn geluk niet op. Gelukkig voor HWP redde de teamleider aan bord 1 de eer. Sven Stange wilde te graag winnen in een eindspel dat niet zo gunstig was als hij dacht.

Etienne was voor de gelegenheid nog eens teamleider en dame fortuna bekeek dit met een goedkeurend oog. Ze was ons vooral gunstig gezind in de tijdnoodfaze toen plots onze drie laatste spelers mat gaven en een nipte maar belangrijke overwinning voor de ploeg een feit was.
Jim offerde zich op om Tiggelman partij te geven, zijn bezetting van bord 1 was ook een belangrijke bijdrage voor het goede resultaat. Want de taktiek klopte, de eerste vier borden van Souburg werden geneutraliseerd en aan de vier laatste borden werd het kleine verschil gemaakt.
Chris moest als eerste in remise berusten en ook Yves hield het in evenwicht. Maar de nederlagen van Jim en Rudy zetten ons op een 1-3 achterstand. Nadat ook Etienne in remise moest berusten wegens ongelijke lopers zag het er niet echt goed uit. Maar toen kwam de tijdnoodfaze waarin eerst Marc won nadat hij al lang materiaal voor stond en gewonnen stond. Eric was teruggekomen van een moeilijke stelling en stond iets beter toen zijn tegenstander het grapje Dg8+ Txg8 en Txg8 mat overzag. Ongeveer hetzelfde bij Joris die wel degelijk beter stond toen ook zijn tegenstander een mat overzag.
Deze broodnodige overwinning zal waarschijnlijk de redding betekenen, met twee ploegen voorlaatste met één matchpunt minder dan ons moet het al raar lopen om nog te degraderen.

In het belangrijke duel tegen mede-degradant Landau Axel 2 moesten we alle zeilen bijzetten. Joris trof de sterke Gert-Jan Verhaeren en kwam na een verrassende opening snel verloren te staan. Lydia Dubbeldam koos voor een scherpe aanval in Tarrasch van het Frans. Met de ontstane stelling wist ze echter niet wat gedaan en ze werd met een kleine kwal achter in het eindspel weggetikt. Ger won in het toreneindspel van Iris Schelleman. Yves stond eerst moeilijk tegen Wim Sincke maar kon toch nog de nodige vaart geven aan zijn eigen aanval. Pascal was nooit in de problemen tegen Kalisvaart en het werd een dynamisch gelijkspel. Etienne trok stevig in de aanval tegen de Winawer van Patrick Moens. Met 2 koningen in de tocht wist Etienne toch de winst binnen te halen. Rudy stond eerst erg gedrongen tegen Janco Dees, maar pareerde alles en wist de remisehaven te bereiken. Jim kwam van ver terug na de opening tegen vader Dubbeldam. In een spannende slotfase met het loperpaar en een vrije c-pion tegen een toren en 3 vrijpionnen kon vader Dubbeldam tenslotte nog een tweede dame halen en de partij naar zich toe trekken.

Met dank aan ieder voor de inzet!