Seizoen 2018-2019

Eén ronde voor het einde heeft HWP 1 zich al verzekerd van handhaving. In Bunschoten-Spakenburg werd weliswaar met 6-4 verloren van En Passant, de uitslagen in de andere wedstrijden waren ons gunstig gezind. Charlois en Zuid Limburg verloren beiden en mogen in de laatste ronde onderling uitmaken wie er met De Stukkenjagers degradeert. En dan de wedstrijd. Ik smaakte het genoegen de score te openen. Mijn tegenstander schonk mij na een lange theoretische openingsvariant het loperpaar. Toen ik de stelling kon openen en hij twee paarden had die elkaar in de weg stonden, was het snel gebeurd. En Passant kwam vlot langszij. Warre stond een stuk voor, maar Manuel Bosboom had de compensatie snel gevonden en maakte het overtuigend af. Slava keerde terug naar de zaal waar hij zoveel KNSB-potjes had gewonnen, voor En Passant wel te verstaan. Deze keer werd het een solide remise met zwart tegen Lucas van Foreest. De tegenstander van Adrian opende de a- en de h-lijn, maar het was onze man die er van profiteerde. We stonden dus weer voor, maar opnieuw niet lang, want Glen ging ten onder. In en mooie stelling begon hij aan een combinatie waarin een lek zat. Gevolg: materiaalverlies en een nul. Ook Simon redde het niet. Met zijn stelling leek me niet veel mis, maar het ging toch fout. Koen trof amateur Friso Nijboer, die aantoonde dat hij in grote tijdnood nog steeds slagvaardig is. Koen’s goede stelling verslechterde snel. Daarmee kwam de stand op 4½-2½ voor En Passant. Thibaut maakte vervolgens in een instructief pionneneindspel remise. Helmut en zijn jarige tegenstander hadden elkaars remise aanbod afgeslagen, maar na 4 uur spelen zat er toch niet meer in dan een halfje. Rein tenslotte stond de hele zaterdagmiddag met zijn rug tegen de muur, maar zijn taaiheid sleepte hem er doorheen. Ook hier een remise. Eindstand 6-4. Toen was het wachten op de andere uitslagen. Dat deden we in de bar van het Denksportencentrum waar het altijd goed toeven is. De verlossende mededeling kwam van de teamleider van En Passant. We blijven erin! De laatste ronde is een gezamenlijke in Bloemendaal. We spelen dan tegen MuConsult Apeldoorn.

De voorlaatste ronde in de 5e klasse F speelde HWP 4 tegen Oisterwijk 1, de koploper in deze klasse. Oisterwijk 1 heeft bijna allemaal spelers tussen 1700 en 2000. Het zou dus geen gemakkelijke middag worden. In de thuishaven Sas van Gent schaakten op zaterdagmiddag 16 maart 2019 ook de andere HWP-teams. Altijd gezellig. Na enkele uren konden we het eerste punt van Ranco Bogaard noteren! Ranco stond weliswaar enkele pionnen achter in een verloren stelling, maar bij zijn tegenstander maakte de gsm tot twee keer toe geluid. Een reglementaire nul dus. Zijn tegenstander speelde echter door, voerde zijn zet uit en drukte de klok in en beweerde dat er na deze voltooiing gewoon doorgespeeld moet worden. Dit is uiteraard onjuist. Heel vervelend dat de gsm geluid maakt, maar regels zijn regels.
Vincent Schepens kon de aanval helaas niet tegenhouden en verloor. Frans Snijders kwam na een openingsfout goed terug en won nog; proficiat! Felicitaties ook voor Natan Pirard en Tom Lammens die allebei hun partij wonnen! Zelf speelde ik remise. Naar mijn idee was dit een plusremise, omdat ik de c-lijn onder controle had met mijn torens. Vanwege de achterstand in tijd koos ik ervoor om remise te spelen. Het zag er toen al naar uit dat we de koploper zouden verslaan! William Baeten verloor de wedstrijd in het eindspel. Adrie den Hamer had zeker kansen, maar in het eindspel verloor hij helaas nog. Een bijzonder knappe prestatie van HWP 4 door te winnen van de koploper! Chapeau, mannen!

Op zaterdag 16 maart de 7e ronde in KNSB 3F: een thuiswedstrijd van HWP 3 tegen Overschie. We misten weer enkele vaste krachten, maar de invallers (Frederick en Jim) leverden prima werk. We hadden gemiddeld zo’n 40 Elo minder, en onze tegenstanders waren dus licht favoriet. Dat bleek toen Rudi Pauwels verloor, gevolgd door Samuel Verbruggen (toen ik keek had hij een stuk minder zonder voldoende compensatie). Gelukkig deed Andre Galle wat terug, gevolgd door Frederick die de sterkste speler van Overschie – Eric Brandenburg – met zwart op remise hield. Dat was dus 1.5 – 2.5. Daarna won Jim een toren eindspel en speelde Rudy van de Wynkele remise. Na afloop dacht Rudy toch een goede kans gemist te hebben. 3 – 3 dus. Ik had zelf de opening verknoeid en stond als gevolg daarvan de hele partij slecht tot verloren. Maar mijn tegenstander Feelders deed het iets te rustig en hoewel het me veel tijd gekost had genoot ik van de voordelen van het Fischer-tempo: spelen op increment. Tenslotte kreeg ik zelfs de kans de dame te winnen tegen toren plus paard, maar in die betere stand besloot ik het remise aanbod te accepteren. Bleef over Etienne. Als zijn tegenstander Looijmans in het pionnen eindspel de juiste zet gespeeld zou hebben had Etienne meteen opgegeven. Maar er volgde een overgang naar een dame eindspel met allebei nog een pion. Toen onze man zijn pion verloor vreesden we nog even, maar gelukkig kon zwart niet profiteren en zo was de 4 – 4 een feit. We zijn nu (bijna) veilig.

Op zaterdag 16 maart de 7e ronde in KNSB 3F: een thuiswedstrijd van HWP 3 tegen Overschie. We misten weer enkele vaste krachten, maar de invallers (Frederick en Jim) leverden prima werk. We hadden gemiddeld zo’n 40 Elo minder, en onze tegenstanders waren dus licht favoriet. Dat bleek toen Rudi Pauwels verloor, gevolgd door Samuel Verbruggen (toen ik keek had hij een stuk minder zonder voldoende compensatie). Gelukkig deed Andre Galle wat terug, gevolgd door Frederick die de sterkste speler van Overschie – Eric Brandenburg – met zwart op remise hield. Dat was dus 1.5 – 2.5. Daarna won Jim een toren eindspel en speelde Rudy van de Wynkele remise. Na afloop dacht Rudy toch een goede kans gemist te hebben. 3 – 3 dus. Ik had zelf de opening verknoeid en stond als gevolg daarvan de hele partij slecht tot verloren. Maar mijn tegenstander Feelders deed het iets te rustig en hoewel het me veel tijd gekost had genoot ik van de voordelen van het Fischer-tempo: spelen op increment. Tenslotte kreeg ik zelfs de kans de dame te winnen tegen toren plus paard, maar in die betere stand besloot ik het remise aanbod te accepteren. Bleef over Etienne. Als zijn tegenstander Looijmans in het pionnen eindspel de juiste zet gespeeld zou hebben had Etienne meteen opgegeven. Maar er volgde een overgang naar een dame eindspel met allebei nog een pion. Toen onze man zijn pion verloor vreesden we nog even, maar gelukkig kon zwart niet profiteren en zo was de 4 – 4 een feit. We zijn nu (bijna) veilig.