Seizoen 2017-2018

De derde uitwedstrijd van dit seizoen werd op zaterdag 4 november 2017 in Goes gespeeld. HWP 4 kon sterk opkomen tegen een grotendeels jeugdig Goes 3.
Gilbert Ongena won na amper 15 minuten schaken. Ook William Baeten was snel klaar (0-2). Ranco Bogaard ontwikkelde zware druk op de koningsstelling, met uiteindelijk onontkoombaar mat (0-3). Adrie den Hamer speelde, net zoals Gilbert en William, tegen een jeugdspeler, maar dan eentje waar we nog zullen van horen! Uiteindelijk won hier de ervaring (0-4).
Proficiat heren!!

Na de merkwaardige soap (Komen de Hongaren voor HWP 1 nu wel of niet?) traden we met een diverse keren gewijzigde opstelling aan in Leiden. Het resultaat van dit alles was dat Manuel Colsen in Zeeland was gebleven, en teamleider Kees Nieuwelink in Alphen aan de Rijn. Het onderaan staande LSG 3 had een sterk team klaarstaan, dat gemiddeld per bord zo’n 150 Elopunten meer had. Verlies was dus niet onverwacht, maar toch had het nog anders kunnen lopen.
Janusz Dudka, ons nieuwe lid uit Polen verloor in de opening al snel een stuk en daarna de partij. Herman van de Wynkele speelde de verkeerde toren en moest in remise berusten. Harry Provoost zag zijn offer mislukken en ik kreeg zelf een gambiet variantje tegen dat me veel tijd kostte. In tijdnood maar nog steeds in gelijke stelling volgde een blunder die de kwaliteit kostte en later ook de partij. Gunter had remise gespeeld in een partij waar ik niet veel van gezien had, hij vertrok daarna snel op de motor. Zo stond het 4 – 1, toen Johan de Zwart remise accepteerde was het verlies een feit. Johan vertelde dat hij de winst had gemist, toch een goed resultaat tegen een sterke tegenstander. Ook Martin Stam liet de zege lopen maar kon daarna gelukkig nog remise maken. Tenslotte Vincent Schepens.Volgens de computer had hij de hele partij op -1 tot -3 had gestaan maar er was een eindspel van paard + 3 pionnen tegen loper + 3 pionnen op het bord gekomen. Volgens Herman van de Wynkele nog net remise, maar helaas, het mocht niet zo zijn.

HWP 1 heeft goede zaken gedaan in de uitwedstrijd tegen DSC: een verdiende 4-6 overwinning en daarmee kwamen de Delftenaren nog goed weg. Renzo opende het bal met een overtuigende winstpartij. Zijn tegenstander wist na de opening niet meer hoe hij verder moest. Daarna was het voor Renzo binnen zonder kloppen. Een soortgelijke ervaring had Helmut in het Oud-Zeeuwse onderonsje tegen Matthieu Freeke: veel theorie, daarna verslechterde de Delftse stelling met de zet. Bij Attila deze keer geen hachelijke avonturen. Hij verbruikte zelfs redelijk wat bedenktijd en dat alles leidde tot een 0-3 voorsprong. Die werd geconsolideerd door Simon en Zoltan. De match-zege liet nog even op zich wachten na een nederlaag van Koen vanuit goede stelling. Glen won overtuigend. Althans dat vermoed ik, want ik heb er niet veel van gezien. Een stuk meer tegen veel pionnen, is het enige wat ik er van heb meegekregen. Aan Rein de eer om de 5½ te scoren. Hij was niet tevreden en wij ook niet, want hij had de hele middag een vorstelijke stelling. Zo kwamen we op 2½-5½. De teamleider had veel te laat door dat hij, nadat een betere stelling was verzand, nog moest vechten voor een half punt. Zijn tegenstandster kende geen genade. Ook bij Thibaut had er meer in gezeten, maar hij moest eeuwig schaak toestaan. Zo blijven we in de race, al staan we wel wat bordpunten achter op De Stukkenjagers.