Seizoen 2010-2011

Het was geen fantastische prestatie in Eindhoven, daarvoor was de match iets te spannend, maar we behouden wel een waterkans op promotie…
Voor de eerste tijdscontrole zag het er immers niet rooskleurig uit gezien het elo-overwicht. Lisa was als eerste klaar en moest zich tevreden stellen met een weinig spectaculaire remise en vlak voor 17u werd het duidelijk dat de nul bij Tieme en Johan niet lang meer op zich zou laten wachten. Zij waren er immers beide niet in geslaagd om een constructief plan te vinden in het middenspel, en kregen van dat moment aan maar weinig kansen. Gelukkig konden Gunther en Wouter twee punten voor ons bijschrijven nadat ze hun tegenstanders in de complicaties hadden overmeesterd in mijns inziens behoorlijk goede partijen. Wie al het hele jaar behoorlijk goed speelt is Helmut. Hij kon in een Wolga zijn pluspion behouden ten koste van een verzwakte koning, doch vond geen manier om te winnen waardoor een remise het gevolg was. Thibaut V is er eindelijk in geslaagd om de nul weg te werken, het halve punt zal hem echter bitterzoet smaken nadat hij met groot voordeel uit de opening kwam, maar ergens in het middenspel de pedalen kwijt raakte. 3,5-3,5 stond het dus met nog 3 partijen te gaan. Gelukkigerwijs stonden Tom, Hans en ikzelf gewonnen, de grote tot winnende voordelen vanuit het middenspel werden, met bij momenten beschamende techniek, echter pas laat op de dag in volle punten omgezet. Geen slecht resultaat gezien het matchverloop, doch ht blijft duidelijk dat enkelen onder ons niet hun beste seizoen doormaken.

De dag begon met autopech en dat bleek een teken aan de wand. Er waren wanprestaties van de heren Hulpia, Nieuwelink, Van der Zalm en Provoost, en toen we ons bij 4-4 hadden neergelegd, verblunderden Rademakers en Van Hoeve hun glad gewonnen stellingen. Het feit dat Jim van de Vreede een eindspelletje uittikte en buurman Snijders een Krimpenaar van het bord bulldozerde was helaas slechts van statistische waarde.
Bij thuiskomst bleek dat onze offday was gedeeld door Terneuzen, zodat we nog steeds riant aan kop staan.

Het gebeurde ook al vorige ronde. Enkele goed staande borden gaan verloren en we verliezen met de kleinste score. Op die manier komen we niet vooruit in de rangschikking.
Vaste waarde Andre kon niet tijdig in Souburg zijn en de vraag om op de voorafgaande clubavond van Souburg te spelen kreeg geen gunstig gevolg zodat HWP 4 terug moest ter hulp komen in de persoon van Rudi Pauwels.
Op de meeste borden werd onmiddellijk gestreden op het scherp van de snee. Gert en Nick wonnen met een vernietigende aanval. Een winnende aanval was er ook op het bord van Rudy VdW maar daar was het aan de verkeerde kant van het bord. Ondertussen had Marc vrij probleemloos gewonnen en had Eric zijn goed staande stelling verloren. Ook Rudi P had beter gestaan maar verloor. Ditmaal was Etienne diegene die het vooral heeft laten liggen. Hij had zijn tegenstander na de opening in de tang maar één rampzalige beslissing veranderde een gewonnen in een verloren stelling. Herman tenslotte hield een moeilijk eindspel remise maar het mocht niet meer baten, we bleven nog maar eens steken op 3,5. Dat beide ploegen die nog na ons komen in de klassering ook verloren is een meevaller. Dus geen wijziging aan de staart en ons programma laat het beste verhopen.

Een vlotte reis naar Kruiningen op 12 februari 2011 werd gevolgd door vlotte partijen. Weliswaar is de kans op het kampioenschap in de Zeeuwse Hoofdklasse vrijwel nihil, doch als dit team op stoom is kan het heel veel clubs angst inboezemen. Philippe Bekaert is bepaald geen voorstander om op het monsterlijk tijdstip van 12 uur te beginnen, doch het was niet aan zijn spel te merken, zodat hij de score opende. Nick Wegman volgde met een plusremise tegen Willy Meulblok waarna de puntenmachine op gang kwam. Sadik Bajraktari doorbrak plotseling zijn gelijke stelling en leek op avontuur te gaan, maar schijn bedriegt en het volle punt volgde. Snel hierna overklasten Adri den Hamer en Emile Cardon hun tegenstanders zodat de winstmarge op papier stond. Nu waren Henk, John en Tom nog bezig. Ze probeerden er een monsterscore van te maken, maar faalden alle 3. Henk de Ridder had zijn tegenstander na een fantastische opening een pion afhandig gemaakt, maar onderschatte de kracht van Eric Clarisse in het toreneindspel. John Gommers had uiteindelijk ook 2 pionnen buitgemaakt maar ook hij liet het eindspel remise lopen. Tom Lammens kwam weer eens in tijdnood. Toch deed hij in deze fase geen slechte zetten. De vraag of hij zijn veertigste zet had gehaald werd in een reconstuctie bevestigend beantwoord, maar beide spelers vonden dat de spanning er af was en besloten tot remise.
4 winstpartijen en 4 remises is prima. Het kampioenschap wacht volgend seizoen op ons.