Seizoen 2010-2011

In de derde ronde van de Zeeuwse Hoofdklassecompetitie ontving HWP 4 op 20 november 2010 Terneuzen 2. HWP 4 kwam met de comnplete selectie opdagen. Ook Terneuzen 2 had behoorlijk spelersmateriaal meegebracht naar Sluiskil. Op papier was HWP 4 stukken sterker en ook van plan hun kracht in zoveel mogelijk punten om te zetten. De 4 bovenste borden van Terneuzen boden taaie tegenstand. De uitslag hier was 2-2. Nick Wegman moest het onderspit delven tegen Philippe de Vroe en Steven Rademakers en Henk de Ridder kregen het niet voor elkaar om voordeel te creeren. John Gommers speelde echter een sterke partij en zette in het middenspel zijn stukken dusdanig neer dat Cees Freeke er moedeloos van werd en bij dameruil gevolgd door materiaalverlies de strijd opgaf.
Het fenijn zat echter in de HWP staart. De onderste borden gingen behoorlijk te keer. Adrie den Hamer had het volle punt al binnen voordat hij zijn eerste trappist leeg had, Rudi Pauwels veroverde de ene pion na de andere. Philippe Bekaert mocht zich matchwinnaar noemen door na een sterke zettenreeks zijn tegenstander kaal geplukt achter te laten. Binnen 3,5 uur spelen stond er 5-3 op het wedstrijdformulier waarna Tom Lammens het kwarwei binnen de 4 uur afmaakte omdat hij de volle dame van de Terneuzenaar inpikte. HWP 4 is van plan zich te mengen in de strijd om de bovenste plaatsen.

Het met gezonde vrees and spanning tegemoet geziene treffen met het eerste van Terneuzen is voor HWP 2 goed afgelopen. De strijd was fel, meeslepend en bloedstollend. De held van de middag was Frederic Verduyn, die aan het eerste bord het Terneuzense kanon Mathieu Freeke versloeg na een lange, taaie verdediging, die uitmondde in een schitterende counter. Buurman Wouter Gryson leek na een wisselvallige partij, waarin beide kanten beurtelings gewonnen stonden, eenvoudig een half punt binnen te zullen slepen, maar vergalloppeerde zich alsnog in het verre eindspel. Ook Fabian verloor aan bord drie, nadat hij op aanraden van zijn teamleider remise had afgeslagen. Die teamleider schaamde zich diep, maar maakte wel iets goed door aan bord vier Kurt van Coppenolle volstrekt kansloos te laten. De remises aan bord 5 en 7 behoeven weinig commentaar, die aan bord 8 wel. Daar had Harry de hele partij het beste van het spel, wikkelde keurig af naar een gewonnen eindspel, maar koos toch de remisevoortzetting. Aan bord 6 vernietigde Maarten weer een zwartspeler.

Deze overwinning betekent dat we ongeslagen aan kop staan, met twee matchpunten voorsprong op de rest. Als we de rest van het seizoen met ongeveer dezelfde mensen kunnen blijven spelen, moeten we kampioen kunnen worden
.

Het viertal van HWP 5 ging op vrijdagavond 29 oktober 2010 op reis via de Zeeuwse eilanden naar het verre Zierikzee.
Na enkele pogingen is het toch gelukt om een viertal op de been te krijgen, mede dankzij de vriendelijkheid van Zierikzee 3 om op vrijdagavond te spelen.
Zeilschip de Bracksand was de plaats waar de wedstrijd Zierikzee 3 – HWP 5 gespeeld werd.
Een bijzondere locatie. Gelukkig was het weer goed en werd er niemand zeeziek, zodat er prima schaakprestaties geleverd konden worden.
Jelle Vanhijfte opende de wedstrijd met een goede winstpartij.
Vervolgens won de teamleider aan bord 1. De stelling op het schaakbord was gelijk, maar de schaakster van Zierikzee maakte een fout en moest haar dame voor een toren geven.
Gilbert Ongena speelde aan het 2e bord; hij kwam vrij snel materiaal voor te staan, waarna hij na enige tijd zijn tegenstander schaakmat kon zetten.
De langste partij was voor Cor Provoost. Cor kon uiteindelijk de twee verloren pionnen terugwinnen, waarna de partij in een toreneindspel belandde. Remise.
HWP 5 heeft deze eerste match van het seizoen dus met ruime cijfers
(1/2 – 3 1/2) gewonnen.
Tevreden konden we de terugreis naar Zeeuws-Vlaanderen maken.
Op naar de volgende ronde op zaterdag 20 november 2010 in Sluiskil!

Cafe de Kromme Schuuver te Venlo heeft HWP I niet weten te verleiden tot een uitglijder. Gastheer Venlo kreeg een stevige nederlaag te incasseren, die nog zwaarder had kunnen zijn.
Debutant Thibaut Vandenbussche liet op jammerlijke wijze een nagenoeg gewonnen stelling glippen, maar Hans Groffen stelde daar een vlotte overwinning tegenover. Koen Leenhouts had een off-day, maar dat werd opgevangen door hele goede overwinningen van Thibaut Maenhout, Johan Goormachtigh en Tieme Verlinden, die allen in het eindspel het punt binnen sleepten. Steven Geirnaert was niet erg onder de indruk van de exotische verschijning tegenover hem en speelde haar met genoegen aan flarden. Helmut Cardon walste in een middenspel zonder dames over zijn tegenstander heen, slaagde er net niet in om hem door zijn vlag te jagen, maar op de 41e zet was het wel mat. Helaas moest Gunter Deleijn een te optimistisch stukoffer met een nederlaag bekopen. Het verhaal van de dag was echter dat van Paul Motwani. Eerst verdwaalde zijn zes jaar oude navigatie omdat hij de nieuwe A73 niet kende. Vervolgens arriveerde Paul kort voor de aanvangstijd aan de Kaldenkerkerweg 35 in Tegelen, alwaar niet geschaakt werd. Dat gebeurde wel aan de Kaldenkerkerweg 35 in Venlo. Gelukkig bleek de buurvrouw van goede wil en bracht Paul met haar eigen auto naar de speelzaal. Dat Paul desondanks vanuit onduidelijke stelling zijn tegenstander vlot wist te verschalken, was mooi meegenomen. En dat hij de buurvrouw na afloop van de wedstrijd een prachtige bos rozen heeft gebracht, behoeft natuurlijk geen betoog.
In de volgende twee ronden wachten de op papier zwaarste tegenstanders, Amstelveen en Stukkenjagers uit Tilburg.