Seizoen 2009-2010

In de 8e ronde van de ZSB-competitie 1e klasse moest HWP 5 afreizen naar Vlissingen en wel op maandagavond 29 maart 2010.
Op deze regenachtige avond was Gilbert Ongena aan bord 2 als eerste klaar. Door een pionwinst in de opening kwam Gilbert op voorsprong. Na de korte rokade kwamen enkele schaakstukken van wit echter minder goed te staan. Hier kon zwart van profiteren. Kort hierna verloor Gilbert de partij.
Cem Ensari speelde ook mee in deze ronde. Hij is onlangs vader geworden van een dochter! Na 1.5 uur spelen konden de schaakstukken terug in de doos. Jammer genoeg verloren. Tussenstand 2-0.
Cees Smits zorgde een uur later voor de eerste winst voor HWP. 2-1.
Aan bord 4 speelde Cor Provoost remise tegen G. de Pree.
Het volgende punt voor HWP werd gescoord door Jelle Vanhijfte. Een prima partij op de 64 velden van het schaakbord! De tussenstand is weer gelijk.
HWP-teamleider Manuel Colsen was als laatste klaar. Hij speelde een goede partij tegen Henk Massink (speler met de hoogste rating van S.C. Vlissingen), maar rond 23.30 uur kon Manuel zijn tegenstander feliciteren.
Nipt verloren, maar het was een terechte uitslag.
De laatste ronde spelen we op zaterdag 17 april 2010 tegen Goes 3 in Sluiskil.

Weer vele mooie stellingen maar weinig punten. De wedstrijd tegen het tweede van Rotterdam moest worden gewonnen, doch gaf opnieuw hetzelfde beeld te zien. Op de beslissende momenten gaat het gewoon mis, waardoor we in plaats van gelijk te spelen verliezen en in plaats van te verliezen gelijkpelen. Volgend jaar spelen we samen met het derde in de derde klasse, tenzij we in de laatste ronde een mirakel verrichten tegen de koploper.

HWP I heeft de voorlaatste wedstrijd van dit seizoen met 6,5 – 3,5 verloren van Schrijvers Rotterdam I. Op deze uitslag valt weinig af te dingen. De homogene Rotterdamse ploeg drukte het rating overwicht op overtuigende wijze uit. Thibaut Maenhout was al snel klaar. Verschillende misrekeningen kort na de opening leidden tot een catastrofe. Wouter Gryson leek echter vlot wat terug te doen door zijn tegenstander vanuit de opening te overspelen. Maar hoewel meerdere wegen naar de winst hadden kunnen leiden, koos hij het enige pad naar remise. Daarna volgden de ontwikkelingen elkaar snel op. Koen Leenhouts speelde een solide remise tegen grootmeester Winants. Helmut Cardon won tegen de andere Rotterdamse grootmeester Reinderman een kwaliteit, maar kwam daarna in de verdrukking en verloor toch. Tieme Verlinde had weinig in te brengen tegen Frans Cuijpers en een zelfde lot leek Steven Geirnaert en Lisa Schut beschoren. Beiden wisten zich echter via een schwindle weer in de partij te knokken met een remise van Steven en een knappe overwinning voor Lisa tot gevolg. Ivo Timmermans werd in een ouderwetse duw-entrek-partij door Martin Martens langzaam maar zeker van het bord gedrukt. De laatste Sasse meevaller was er bij Johan Goormachtigh, die er in tijdnood vanuit verloren stelling in slaagde zijn tegenstander mat te zetten. Gunter Deleyn vocht lang voor wat hij waard was ("Mijn tegenstander krijgt betaald dus ik zal hem er voor laten werken"), maar kon zijn lot uiteindelijk niet ontlopen.
Op zondag 18 april wacht in de gezamenlijke slotronde Groningen.

De betere ploegen van afdeling 3F lopen niet veel uiteen, na de kleinste nederlaag tegen nr 2 in de rangschikking speelde HWP 3 nu gelijk tegen de nr 1. We begonnen met twee remises. Etienne kon niet voldoende profiteren van een gedwongen koningswandeling van de tegenpartij en moest in remise berusten. Herman aanvaardde dan ook maar de reeds vroeger voorgestelde remise in een gelijke stelling zonder perspectief. Maar toen verloren we kort na elkaar twee partijen. Eric is niet in zijn beste vorm de laatste tijd en Nick kwam op bord 6 een sterkere tegenstander tegen. Maar de resterende vier partijen zagen er goed uit. Rudy won in zijn gekende huisstijl: na een passieve opening een slecht middenspel, plots een schwindel waarop de tegenstander niet goed reageert met als gevolg een winnende aanval. De remise van Gert kwam er na een gelijk opgaande partij besloten met een toreneindspel. Marc had gans de partij zijn tegenstander gedomineerd, won in het eindspel een stuk en na zet 40 hield zijn kansloze tegenstander het voor bekeken. Waarmee het gelijkspel veilig gesteld was. Fabian hield goed stand tegen de topscorer van De Pion 2. Even hadden we hoop op een vol punt omdat zijn tegenstander in tijdnood kwam maar het lopereindspel met gesloten stelling bood geen winstkansen, ook hier remise na zet 40. Aldus kende de aangename verplaatsing naar Roosendaal een korte duur, na vier uren spelen was het allemaal bekeken en waren de punten gedeeld.
Etienne