HWP 2

De wedstrijd tegen het team van ons sympathieke oud-lid Manfred Kindt was er eigenlijk een die het tweede had moeten winnen. En daar zag het lange tijd ook naar uit, ondanks wanprestaties van met name Kees Nieuwelink en in iets mindere mate Frans Snijders. De schitterende partij van Maarten Rademakers aan het eerste bord deed echter vele HWP-ers opveren en Frederic Verduyn en Harry Provoost volgden zijn voorbeeld. Helaas gold dit niet voor Nick Dubbeldam aan bord 2. Nick had fantastisch gespeeld totdat hij in tijdnood – toch zijn terrein – het ineens niet meer zag en daardoor niet won, zelfs geen remise speelde, maar verloor. Gezien het feit dat onze voorzitter al snel remise had gespeeld tegen Manfred Kindt, rustte de wedstrijd nu op de schouders van Han Schut. En zie, Han bereikte een gewonnen toreneindspel. Maar zoals dat bijna altijd het geval is, bleek ook dit toreneindspel verraderlijk. Lange tijd leek Han de winst binnen bereik te hebben, maar toch werd het remise. Jammer, jammer, jammer. Als Jason Vandenberghe erbij was geweest, hadden we vast gewonnen.

Evenals in de vorige ronde heeft het tweede heroische dingen laten zien tegen een veel hoger gerateerde tegenstander. Aan het eerste bord trok Jason Vandenberghe onvervaard ten aanval tegen IM Eddy van Beers. Hij offerde eerst wat pionnen, daarna een stuk en als hij er ook nog een toren bij had gedaan, zou hij schitterend hebben gewonnen. Nu bleef het helaas bij eeuwig schaak. Teamleider Nieuwelink zat naast hem en laafde zich aan het aanvallende spel van zijn jonge reisgenoot. Dat resulteerde in een eindspel met een paar pionnen meer, waar de oude rot geen moeite mee had. En aan het vijfde bord toonde Maarten zich van zijn beste kant door het gevreese toptalent Julian van Overdam te vermorzelen.
Intussen hadden invaller Steven Rademakers en topscorer Snijders in het zand moeten bijten, en zag het er bij Harry zorgelijk uit. Marnix en Nick stonden echter goed. Laatstgenoemde liet inderdaad op fraaie wijze zijn eerste volle punt aantekenen, maar toch was kommer en ellende ons deel: Harry moest zijn tegenstander feliciteren en Marnix werd gestraft door zijn oude vijand tijdnood. Hoewel hij in de tweede zitting nog lang en verwoed tegenstand bood, en hij het met meer tijd vast remise had kunnen houden, ging het beslissende punt naar de Rotterdammers.
We hadden meer verdiend.

Na de valse start in de eerste ronde tegen DSC, leverde HWP 2 een fenomenale prestatie door het veel hoger ingeschatte eerste team van Messemaker 1847 volledig weg te spelen.
Invaller Rudi Pauwels zette de toon met een solide remise. Ook Jason Vandenberghe deelde het punt omdat hij de verdedigingslinie van zijn opponent net niet kon slechten. Het bleef echter niet lang gelijk. Daar waar in de vorige wedstrijd goede stellingen overal om zeep werden geholpen, werden ze nu alleen maar beter. Marnix van der Zalm bulldozerde zijn tegenstander van het bord en Harry Provoost liet de man uit Gouda eerst uitrazen op de damevleugel om hem daarna aan de ander kant van het bord mat te zetten. Zeer fraai was ook de zege van vervangend teamcaptain Snijders, die zijn tegenstander in tijdnood tot onverantwoorde dadendrang wist te verleiden. Maarten Rademakers haalde het beslissende halfje binnen met een eeuwig-schaakcombinatie, waarna Nick Dubbeldam met een gerust hart zijn hopeloze pionneneindspel kon opgeven. Tenslotte zorgde Frederic Verduyn voor een klinkend slotakkoord door de sterke Gert-Jan Ludden met lege handen terug naar het noorden te sturen.
Dit was het HWP 2 zoals haar teamleider het zo graag ziet: taai en voor de duvel niet bang.

Het tweede van HWP speelde in de eerste ronde tegen DSC in een zaal waar het zo benauwd was, dat elke ademtocht tot een marteling werd. Voor de bezoekers, althans. De thuisspelende ploeg had kennelijk weinig last van de zuurstofarme atmosfeer en incasseerde in de tijdnoodfase het ene na het andere cadeau van de roodaangelopen HWP-ers. Alleen Jason Vandenberghe wist wat terug te doen door Marten Wortel mat te zetten. Nieuwelink en Snijders lieten groot voordeel verzanden en eerstgenoemde verloor zelfs nog. Op de andere borden ging het overal gelijk op, tot het in het vierde uur vreselijk mis ging. Dat gold ook voor het eerste bord, waar onze voorzitter zich lange tijd meer dan kranig weerde. Een saillant detail van de verloren middag in Delft was nog dat Harry Provoost werd vergezeld door een dame van de Kunstacademie die de opdracht had gekregen het dagelijks leven van een Harry vast te leggen. Onze Harry werd voortdurend gefotografeerd en zijn pogingen om normaal te doen mislukten schromelijk.
Hoe het ook zij, HWP 2 gaat het heel moeilijk krijgen dit seizoen.