HWP 1

Leek er lange tijd voor LSG geen vuiltje aan de lucht, in de tijdnoodfase was HWP heer en meester. Minimaal één punt zou er mee terug gaan, misschien zelfs twee. Het mocht niet zo zijn. Tieme verloor tenslotte een duivels eindspel tegen Martin Roobol, waardoor LSG er alnog met de punten vandoor ging en de barman in het Leids Denksportencentrum de grote winnaar werd.
Zoals gezegd was het begin van de wedstrijd voor de Leidenaren. Remises van Ivo (pion minder maar compensatie tegen Rudy van Wessel) en Paul (onbeduidend beetje beter tegen Edwin van Haastert) op het scorebord, maar stellingen die varieerden van duidelijk minder (Hans tegen Eelke Wiersma, Steven tegen Chiel van Oosterom) tot zeer treurig (Koen tegen Mark van der Werf). Ook debutant Wouter Gryson leek in de problemen tegen Raoul van Ketel.
De enige die zich echt aan de misère onttrok was Thibaut die een overweldigende stelling had tegen Ivo Wantola.
Voordat de tijdnoodfase aanbrak staakte Koen de strijd en noteerde Helmut een remise. Hij stond steeds een tikje beter tegen Michiel Bosman, maar het was te weinig om er iets mee te doen.
In het vierde uur veranderde de situatie aanmerkelijk. Johan Goormachtigh stond plotseling een toren voor en had slechts een overtuigende reconstructie nodig om aan te tonen dat hij de 40 zetten gehaald had. Dat bleek het geval: punt binnen. Wouter had zich heel handig naar een stelling gespeeld, waarin hij de remise binnen bereik had. Tieme had volop kansen tegen Martin Roobol en ondanks zijn vreselijke tijdnood raakte niet Hans, maar zijn tegenstander het spoor bijster.
Steven moest helaas capituleren, maar Wouter en Hans haalden de remises binnen. Daarna restte de partij van Tieme. Hij vocht als een leeuw, maar het succes bleef uit.
Mochten we degraderen dan zullen we nog wel eens aan deze middag in Leiden terugdenken.

Na vele jaren keerden de teams van HWP weer eens terug naar Sas van Gent. De Speije, het decor van de eerste ECI toernooien, zorgde voor gevoelens van nostalgie. Helaas zijn die nu voorgoed verdwenen. De Speije staat voortaan voor De Slachting Op Halloween. Apeldoorn bezorgde HWP één van de grootste nederlagen uit de geschiedenis: 2-8.
Zonder Tom Piceu, Thibaut Maenhout (coach en speler op het wk jeugd in Argentinië) en Lisa Schut (nog niet terug van het EK landen), maar met Paul Motwani en de oudgedienden Kees Nieuwelink en Gunter Deleyn trad HWP aan in een volgens de Apeldoorners cruciale wedstrijd in de strijd om degradatie. Als zij gelijk hebben, is ons lot bezegeld. We hebben gelukkig nog zeven ronden om daar iets aan te veranderen of om aan het idee te wennen.
Zoals zo vaak zag het er in het begin niet slecht uit. Apeldoorn-speler Ilja Zaragatski zat vast in het verkeer tussen Duitsland en Zeeuws-Vlaanderen. Na ongeveer drie kwartier werd zijn plaats ingenomen door Mr. Apeldoorn Karel van Delft. Dat leek een zeker punt voor HWP. Echter, binnen de kortste keren was de voorsprong op de klok verdwenen en had Tieme Verlinde’s kwaliteitsoffer niet het juiste effect gesorteerd: hij stond totaal verloren. Het was dan ook een wonder dat Tieme tenslotte toch voor ons enige winstpunt zorgde.
Twee solide remises, van Johan en Gunter, vormden de rest van de oogst.
In de categorie "net niet" vinden we Kees Nieuwelink, die zich weer een weg naar de vijandelijke koning offerde, maar de vermoedelijk wel aanwezige bekroning niet kon vinden en met een doosje stukken minder de strijd moest staken.
Hans Groffen kon heel kort genieten van een in ieder geval ogenschijnlijk prachtige stelling. Vijf zetten later was deze veranderd in een ruïne.
De beste kans op remise was er voor Steven Geirnaert. Hij had daarvoor het aanbod van zijn
tegenstander moeten accepteren. Maar Steven toonde zijn moed en die wordt vaak niet beloond. Het gaf de toeschouwers wel de gelegenheid te genieten van het eindspel koning, loper en paard tegen koning. Merijn van Delft toonde zich goed op de hoogte en voerde het vrijwel a tempo en onberispelijk tot winst.
Bij Ivo Timmermans en Helmut Cardon leek het lange tijd goed te gaan, maar wellicht was dat schijn. Koen Leenhouts had met zwart een moeilijke middag en leek nooit onder de druk uit te kunnen komen.
Aan het eerste bord moest Paul Motwani zich uren verdedigen tegen Slava Ikonnikov. Toen laatstgenoemde de directe winst in de tijdnoodfase miste, resteerde een lastig dame-eindspel dat Paul tenslotte niet kon houden.

Verder was het een gezellige middag daar in Sas: vrolijk rinkelende gsm’s, een enigszins opstandig oud-bestuurslid en een onberispelijke arbiter.

HWP 1 heeft de terugkeer in de Meesterklasse niet met een gelijk spel of zege kunnen opluisteren. In Rosmalen eindigde de wedstrijd tegen HMC Calder in een 6-4 nederlaag.
Er had wel wat meer in gezeten, maar aan het einde van de middag bleven de punten verdiend in Noord-Brabant.
De topborden deden het uitstekend. Paul Motwani won in superieure stijl van Geert van der Stricht en Helmut Cardon bleef zonder problemen overeind tegen Erik van den Doel. Aan het 3e bord speelde Koen Leenhouts nogal frivool tegen Paul Span. Hij offerde materiaal en kreeg aanvankelijk prima compensatie. Daarna ging het mis en Koen moest vechten voor remise. Het aanvankelijk totaal verloren eindspel leverde toch nog een halfje op, toen Koen bij een 5,5-3,5 stand zo sympathiek was het remise-aanbod van zijn tegenstander te accepteren. Deze had slechts 18 seconden over voor de rest van de partij, maar Koen vond het welletjes.
Thibaut Maenhout trof aan bord 4 Anish Giri. De kampioen van Nederland gaf hem geen enkele kans. Een fraaie overwinning was er wel voor Steven Geirnaert tegen Gerard Welling.
Ivo Timmermans stond lange tijd uitstekend tegen Twan Burg, maar raakte het spoor bijster en verloor. Hetzelfde overkwam Lisa Schut. In de opening een pion kwijt geraakt, maar later toch behoorlijke compensatie. Tegenstander Remco Sprangers trok evenwel aan het langste eind.
Aan bord 8 speelde de geplande non-playing captain Hans Groffen. Tom Piceu voelde zich te grieperig en stond op het laatste moment gaarne zijn plaats af. Groffen kwam niet in de problemen en behaalde een correcte remise tegen Jasper Broekmeulen. Ook een halfje voor Tieme Verlinde tegen David van Kerkhof. Eerst stond hij beter, daarna minder. Johan Goormachtigh vergiste zich in de opening en kwam dat niet meer te boven.