HWP 1

Het houdt maar niet op. Ook in de uitwedstrijd tegen het sterke DD liet het vooraf kansloos geachte HWP 2 de winst liggen. Schitterende overwinningen van Wouter Gryson, die zijn tegenstander volmaakte kansloos liet, en Nick Dubbeldam,en solide remises van Nieuwelink en Snijders, werden teniet gedaan door vier nederlagen, waarvan er twee overwinningen hadden moeten zijn. Dat Harry Provoost aan bord drie verloor van John van der Wiel was niet echt een verrassing, evenmin als het feit dat John Gommers het uiteindelijk niet kon bolwerken tegen Prakken. Maar dat de prachtige stellingen van Maarten en Marnix twee nullen opleverden, was werkelijk tenhemelschreiend. Maarten was heel goed bezig om met zwart Blokhuis op te knappen, toen hij plots een fraai en dwingend torenoffer zag, dat wel fraai maar niet dwingend bleek te zijn. Zelfs eeuwig schaak zat er niet meer in. En Marnix, ach Marnix… Mat of damewinst en dan geen tijd meer hebben…

HWP 1 heeft vandaag in Hilversum met 8,5-1,5 verloren van landskampioen HSG.
In een vooruitgespeelde partij had HSG al de leiding genomen: Ivo kon het niet bolwerken tegen Ljubojevic.
Hoewel HSG geen beroep kon doen op Van Wely, Smeets, Stellwagen en L’Ami, bleek er nog voldoende kwaliteit over te zijn. Met 7 GMs en 2 IMs werd HWP soepel aan de kant geschoven.
De kruimels die er voor HWP over bleven, waren een overwinning van Tieme op Dennis de Vreugt. Naar het schijnt ging De Vreugt door zijn vlag. Koen veroverde na een langdurige verdediging een halfje. Ook Thibaut had goede kansen (tegen Robin van kampen), maar kortsluiting in tijdnood leidde tot een verloren eindspel.

De anderhalve bordpunt is net genoeg om ESGOO, de tegenstander in de 7e ronde, op de ranglijst te passeren.

De wedstrijd tegen mededegradatiekandidaat SMB betekende voor HWP de laatste kans om directe degradatie te ontlopen. Koen had in een vooruitgespeelde partij het goede voorbeeld gegeven.
Al snel kwam er op een paar borden duidelijkheid. Ivo had een pion gewonnen met behoud van een goede stelling en Thibaut leek weinig tegenwerking van zijn tegenstander te krijgen. Er vielen ook wat minpuntjes te noteren. Bij Steven leek het snel mis te gaan en ook Helmut was in een griezelige stelling terechtgekomen (weliswaar met een pion meer). aan de overige borden hadden we geen problemen.
Thibaut won als eerste: 2-0. Daarna viel de beslissing bij Paul, die een modelpartij afleverde: 3-0.
Een tegenvaller was de nederlaag van Tom. Hij leek op een fraaie overwinning af te stevenen, maar in tijdnood ging het mis: 3-1.
Held van de dag was Helmut. Een hele middag tegen een verloren stelling aankijken, maar blijven vechten. Wat een mentaliteit! Gelukkig kreeg hij daarvoor een passende beloning. Toen de dreigingen verdwenen waren, bleek hij een berg materiaal voor te staan: 4-1.
Tieme sloeg een remise-aanbod af, snoepte een pionnetje mee en won overtuigend: 5-1. Daarmee was de wedstrijd beslist, want het was duidelijk dat de resterende borden ook nog het een en ander gingen opleveren.
We besloten de zekerheid van een gemakkelijk halfje te negeren en aan de bordpunten te gaan werken.
Eerst volgde er echter nog een nederlaag. Steven had lange tijd dezelfde ervaring als Helmut, maar bij hem bleef de beloning uit: 5-2.
Lisa toonde ook weer eens aan uit het juiste hout gesneden te zijn. Hoewel de remise voor het oprapen was, bleef ze lange tijd knokken om er meer van te maken. Het bleek er niet in te zitten. De 7-3 eindstand werd bereikt door een overwinning van Johan, die vanuit een lastige stelling goed counterde en vervolgens met uitstekende techniek de winst pakte. Bij Ivo ging er in de technische fase iets mis. Ook hij probeerde lang zijn voordeel te verzilveren, maar slaagde niet.
Door de resultaten van vandaag staan Braceland ESGOO (1 wedstrijd meer gespeeld), HMC Calder, HWP en SMB allen op 2 punten. We zijn nog lang niet veilig, maar doen nog wel mee.

In de vierde ronde van de Meesterklasse heeft HWP 1 opnieuw een grote nederlaag geleden. Het werd in Sluiskil tegen Utrecht 1 2½-7½, een uitslag waar wel iets (zie later in dit verslag), maar niet veel op af te dingen is. Hier en daar had er iets meer in gezeten, maar nooit voldoende voor een matchpunt.
Via twee vooruitgespeelde partijen had Utrecht al een voorsprong genomen. Ivo Timmermans verloor van Robin Swinkels en Gunter Deleyn had aan een naar eigen zeggen erg slechte partij tegen Jelmer Jens een halfje overgehouden.
Helmut Cardon stond al snel moeilijk tegen Christov Kleijn en kwam dit nadeel niet meer te boven. Voor het eerst dit seizoen konden we beschikken over Tom Piceu. Wat hebben we zijn oogstrelende spel gemist in de vorige wedstrijden. Met kleine middelen bereikte hij een gewonnen eindspel tegen Benjamin Bok. Helaas werd het niet verzilverd. Een plusremise derhalve.
In de partij tussen Hans Groffen en Jeroen Willemze misten beide spelers een paar keer de beste voortzetting. Toen Jeroen een opgelegde winstkans onbenut liet werd het nog onduidelijk, maar tenslotte kwam het punt toch bij de Utrecht-speler. Zijn jongere broer Thomas ontdeed zich van Johan Goormachtigh, waardoor de stand op 1-5 kwam.
Eindelijk konden we iets terug doen via een uitstekende overwinning van Koen Leenhouts op Menno Okkes, maar toen Wouter Gryson het niet kon bolwerken tegen Dharma Tjiam, gingen de matchpunten naar Utrecht.
Aan bord drie had Thibaut Maenhout de hele partij voordeel tegen Martijn Dambacher en hij haalde in het eindspel het punt binnen, waardoor de stand op 3-6 kwam. Lisa Schut had de remise lange tijd binnen bereik, maar verspeelde het verdiende halfje in het verre eindspel tegen Joost Michielsen.

U begrijpt het al: ik zie nu pas dat het niet 2½-7½, maar 3-7 geworden is. Een aangename verrassing.

Minder prettig was het vernemen van de uitslag HSG – SMB 4½-5½. Maar elk nadeel hep z’n voordeel: alles blijkt dus mogelijk. Daar houden we ons aan vast.