HWP 1

Het eerste team heeft een onwaarschijnlijke en onnodige nederlaag geleden tegen Zukertort Amstelveen. HWP speelde met drie invallers. Die leken zich goed van hun taak te kwijten. Han Schut schudde zijn jetlag in een verwoestende aanval van zich af en haalde het punt gedecideerd binnen. Marnix van der Zalm besloot na een vergissing geen tweede fout te maken en hield de partij bekwaam remise. Daarin had Thibaut Vandenbussche ook beter kunnen berusten door het remiseaanbod van zijn tegenstander te accepteren. Helaas besloot hij door te spelen om vervolgens een stuk weg te geven, waardoor zijn eerder winnende voordeel zelfs geen halfje meer opleverde. Hetzelfde overkwam Tieme Verlinde, die op de 40e zet een toren wegblunderde. Steven Geirnaert overspeelde zijn tegenstander twee keer en dat was genoeg voor de overwinning. Lisa Schut werd gedwongen tot een taaie verdediging, die ze met succes en een halfje wist af te ronden. Dat gold niet voor Johan Goormachtigh, die op fraaie wijze gevloerd werd door ex-Vlissingen coryfee Dennis Brouwer. En omdat ook Koen Leenhouts zijn bizarre openingsopzet met een nederlaag moest bekopen, kon de degelijke overwinning van kopman Helmut Cardon (3 uit 3) het team niet meer redden. Doordat De Stukkenjagers koploper Wageningen hebben gevloerd, kan HWP in de volgende ronde tegen deze Tilburgse tegenstander orde op zaken stellen.

Cafe de Kromme Schuuver te Venlo heeft HWP I niet weten te verleiden tot een uitglijder. Gastheer Venlo kreeg een stevige nederlaag te incasseren, die nog zwaarder had kunnen zijn.
Debutant Thibaut Vandenbussche liet op jammerlijke wijze een nagenoeg gewonnen stelling glippen, maar Hans Groffen stelde daar een vlotte overwinning tegenover. Koen Leenhouts had een off-day, maar dat werd opgevangen door hele goede overwinningen van Thibaut Maenhout, Johan Goormachtigh en Tieme Verlinden, die allen in het eindspel het punt binnen sleepten. Steven Geirnaert was niet erg onder de indruk van de exotische verschijning tegenover hem en speelde haar met genoegen aan flarden. Helmut Cardon walste in een middenspel zonder dames over zijn tegenstander heen, slaagde er net niet in om hem door zijn vlag te jagen, maar op de 41e zet was het wel mat. Helaas moest Gunter Deleijn een te optimistisch stukoffer met een nederlaag bekopen. Het verhaal van de dag was echter dat van Paul Motwani. Eerst verdwaalde zijn zes jaar oude navigatie omdat hij de nieuwe A73 niet kende. Vervolgens arriveerde Paul kort voor de aanvangstijd aan de Kaldenkerkerweg 35 in Tegelen, alwaar niet geschaakt werd. Dat gebeurde wel aan de Kaldenkerkerweg 35 in Venlo. Gelukkig bleek de buurvrouw van goede wil en bracht Paul met haar eigen auto naar de speelzaal. Dat Paul desondanks vanuit onduidelijke stelling zijn tegenstander vlot wist te verschalken, was mooi meegenomen. En dat hij de buurvrouw na afloop van de wedstrijd een prachtige bos rozen heeft gebracht, behoeft natuurlijk geen betoog.
In de volgende twee ronden wachten de op papier zwaarste tegenstanders, Amstelveen en Stukkenjagers uit Tilburg.

In de tweede ronde kostte het een verzwakt HWP II weinig moeite om van een eveneens verzwakt Landau te winnen. Het was overigens geen saaie middag in het grauwe Gregoriuscentrum in Axel. Er kon van een aantal fraaie aanvalspartijen worden genoten. Maarten Rademakers denderde zonder pardon door de verdediging van Wim Sinke en Frans Snijders had een oude variant van het Hollands van stal gehaald om zijn tegenstander op schitterende wijze aan gort te spelen. Een ouderwets verwoestende Snijders-partij. Ook ondergetekende schuwde aan het eerste bord geen offers om een ex-HWP-er tot de orde te roepen.
Fabian Hulpia scoorde een vol punt door juist goed te verdedigen en in de counter toe te slaan.
Harry Provoost leed als enige en nederlaag, nadat hij in tijdnood niet hoorde dat zijn tegenstander remise aanbood en vervolgens blunderde. Aan de remise van Henk de Ridder kunnen we beter maar geen woorden vuil maken, aan die van Adrie echter wel. Eerst sloeg hij een remiseaanbod van zijn tegenstander af, om het een paar zetten later zelf in een moment van verstandsverbijstering toch weer aan te bieden in inmiddels compleet gewonnen stelling. Frederic Verduyn ging de volle zes uur door, en het feit dat hij niet won, moeten we toeschrijven aan een speling van het lot.
Kortom, Landau is goed weggekomen deze dag.

HWP I heeft de eerste horde op weg naar een nieuw Meesterklasseschap met succes genomen. Het altijd lastige RSR Ivoren Toren uit Rotterdam werd met 6-4 verslagen en dat had meer kunnen zijn. Lisa Schut, Tieme Verlinden en Koen Leenhouts ontbraken. Van hun vervangers deed Wouter Gryson al snel goede zaken. Tom Piceu verloor helaas vanuit een gewonnen stelling en Ab van Hoeve rondde een knap gespeelde partij af met een vreselijke blunder. Een schijnbaar regelmatige nederlaag was er voor Steven Geirnaert aan het eerste bord. Johan Goormachtigh en Tibaut Maenhout (pion minder in een ongelijk lopereindspel) lieten degelijke remises bijschrijven. Mooie overwinningen waren er verder voor Paul Motwani en Helmut Cardon. Gunter Deleijn vloerde zijn tegenstander in het verre eindspel (toren tegen paard). En als laatste liet ook Hans Groffen een vol punt aantekenen, na een goed opgezette partij die hem bijna uit de vingers was geglipt, maar wederom in het eindspel toch het gewenste resultaat bracht.
In de volgende ronde (reeds over twee weken) wacht de uitwedstrijd tegen Venlo.