HWP 1

De wedstrijd van het jaar tegen De Stukkenjagers is in een 5-5 gelijk spel geëindigd. Een terechte uitslag, maar we hebben er niets aan. Gezien de hoeveelheid bordpunten in het voordeel van de Tilburgers had er gewonnen moeten worden. De middag begon goed. Een bliksem overwinning van Helmut werd al snel gevolgd door een overtuigende zege van Thibaut. Toen ook Koen, met een studie-achtige slotcombinatie, het volle punt naar zich toetrok, zagen wij een zonnetje verschijnen in de donkere Zeeuws-vlaamse lucht. Renzo moest capituleren, dat was uiteraard jammer, maar de 3-1 voorsprong bood volop kansen. Bij Tom en Glen zag het er somber uit en bij Paul, Adrian (hoewel een pionnetje achter) en Johan leken halfjes het meest waarschijnlijk. De man die het moest gaan doen was Rein. In een scherpe Najdorf leek hij tegen Anne Haast de beste kansen te hebben. Na spannende verwikkelingen ontstond een krankzinnig eindspel met lopers van ongelijke kleur en overal op het bord vrijpionnen. We vreesden even dat Rein zou verliezen, maar dat was niet terecht: remise. Een tegenvaller, maar op dat zelfde moment hadden we een nieuwe troef: Paul kreeg in zijn partij eindelijk de overhand. Hij breidde zijn voordeel uit en de grote tijdnood van zijn tegenstander zou ongetwijfeld de rest doen. Het mocht niet zo zijn; ook hier verzandde de stelling in een remise. Adrian maakte zoals verwacht ook remise. Het lot van HWP 1 lag tenslotte in handen van Johan. Die wist wat hem te doen stond en speelde zijn gelijke stelling zonder morren door, tot hij er genoeg van had. We blijven dus zes bordpunten achter. In de volgende ronde moeten wij naar Venlo en krijgt De Stukkenjagers de nummer vier van de stand, HWP Haarlem, op bezoek. Is dat niet de ploeg die ons wist te verslaan?

Na de vervelende nederlaag tegen HWP Haarlem was het zaak nieuw puntenverlies te voorkomen. De Toren Arnhem bleek een prettig slachtoffer. Het team heeft een sterke top, maar de staart is vaak kwetsbaar. Dat was ook nu het geval. Kees en Hans vochten een strijd uit wie het eerst een punt zou scoren. Kees verdiende deze te winnen, maar zijn tegenstander kon maar geen genoeg krijgen van de partij, ondanks forse materiele achterstand. Hans werd afgetroefd door Tom, die uit het niets(?) een gewonnen stelling bereikte. Omdat deze drie overwinningen voorafgegaan werden door een remise van Simon (3x dezelfde stelling), stonden we redelijk vroeg in de middag met ½-3½ voor. Attila zorgde voor het volgende punt, waarna de Arnhemmers tegen scoorden: Helmut deed een toren in de aanbieding. Vervolgens slaagden Rein en Paul er in hun zeer voordelige stellingen in winst om te zetten. In de resterende partijen, van Zoltan en Glen, leken halfjes het hoogst haalbare. Beiden vochten als leeuwen en slaagden er inderdaad in de remises binnen te slepen: 2½-7½. Volgende afspraak: op 10 maart tegen medekoploper De Stukkenjagers.

HWP 1 heeft maar kort kunnen genieten van de koppositie in klasse 1B. Een complete offday tegen HWP 1 uit Haarlem werd ons fataal: 4,5-5,5. We lopen de borden even langs:
1) Helmut leek de hele partij goed te staan. Hij kwam echter niet verder dan remise. Na afloop bleek hij verschillende winstkansen gemist te hebben.
2) Bij Koen wil het dit seizoen nog niet zo lukken. Het goede nieuws is dat hij zijn eerste halfje scoorde.
3) Rein stond al snel goed en de overwinning, zijn eerste dit seizoen, kwam nooit in gevaar.
4) Dat goede voorbeeld werd gevolgd door Paul. Ook zijn voordeeltje bleek goed genoeg voor zijn eerste overwinning dit seizoen.
5) Adrian had een lastige middag en de nederlaag was dan ook niet verrassend.
6) Bij Glen waren de verwachtingen hoog gespannen. Een flink ratingoverwicht, wit en een dubieuze openingsvariant van zijn tegenstander. In het middenspel raakte hij echter de draad kwijt en werd vervolgens overspeeld.
7) De teamleider trof een tegenstander waar hij nimmer tegen had weten te scoren. Vandaag ging het beter en een remise leek een logische uitslag. Toen mijn tegenstander remise uit de weg ging en besloot te gokken, kon ik direct winnen, maar koos in plaats daarvan de verliezende: 2 matchpunten de gootsteen in.
8) Johan leek een overweldigende stelling te hebben, maar koos voor een zetherhaling. Zal te maken hebben met een trouwfeest om 18.30 uur in Gent.
9) Simon trof oud-Souburger Collin Boelhouwer en had het erg moeilijk. Leek een regelmatige overwinning voor Collin.
10) Renzo voerde stoicijns zijn zetjes uit. Op het eerste gezicht een normale overwinning.
Al met al een verdiende overwinning voor de Haarlemmers. En wij? Wij worden links en rechts ingehaald en mogen onze wonden likken. In februari moeten we klaar zijn voor een historische eindsprint.

De wedstrijden tussen HWP en Paul Keres zijn altijd spannend, maar vaak zitten we toch aan de goede kant van de streep. Dat was ook het geval in de 4e ronde. Na een paar nietszeggende remises van Johan en Glen kwamen we op voorsprong. Thibaut speelde opnieuw een sterke partij. Bij de teamleider was het iets minder overtuigend: zijn tegenstander maakte gelukkig de laatste fout. Zo stonden we halverwege de middag met 3-1 voor en was er geen enkele reden voor pessimisme, zelfs niet toen Koen met een nul de analyseruimte betrad. Hij was ten onder gegaan aan het creatieve spel van zijn tegenstander: 3-2. Wat er overbleef waren veel remise-achtige stellingen, al leek er bij Rein en Simon misschien wel meer in te zitten (de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de meningen over deze laatste partij sterk verdeeld waren). Eerst accepteerde Helmut een remise-aanbod, daarna Tom en Paul : 4½-3½. Bij Rein bleek er toch niet meer in te zitten dan een halfje. Aan Simon de taak om de overwinning veilig te stellen. En zo geschiedde: 6-4, een uitslag waar we dit seizoen patent op hebben. Thuis gekomen wachtte er een aangename verrassing. Onze vrienden van Amstelveen hadden toegeslagen in Tilburg, waardoor we 2 punten uitlopen op De Stukkenjagers. In de volgende ronde krijgen we onze naamgenoot uit Haarlem op bezoek.