HWP 1

Eén ronde voor het einde heeft HWP 1 zich al verzekerd van handhaving. In Bunschoten-Spakenburg werd weliswaar met 6-4 verloren van En Passant, de uitslagen in de andere wedstrijden waren ons gunstig gezind. Charlois en Zuid Limburg verloren beiden en mogen in de laatste ronde onderling uitmaken wie er met De Stukkenjagers degradeert. En dan de wedstrijd. Ik smaakte het genoegen de score te openen. Mijn tegenstander schonk mij na een lange theoretische openingsvariant het loperpaar. Toen ik de stelling kon openen en hij twee paarden had die elkaar in de weg stonden, was het snel gebeurd. En Passant kwam vlot langszij. Warre stond een stuk voor, maar Manuel Bosboom had de compensatie snel gevonden en maakte het overtuigend af. Slava keerde terug naar de zaal waar hij zoveel KNSB-potjes had gewonnen, voor En Passant wel te verstaan. Deze keer werd het een solide remise met zwart tegen Lucas van Foreest. De tegenstander van Adrian opende de a- en de h-lijn, maar het was onze man die er van profiteerde. We stonden dus weer voor, maar opnieuw niet lang, want Glen ging ten onder. In en mooie stelling begon hij aan een combinatie waarin een lek zat. Gevolg: materiaalverlies en een nul. Ook Simon redde het niet. Met zijn stelling leek me niet veel mis, maar het ging toch fout. Koen trof amateur Friso Nijboer, die aantoonde dat hij in grote tijdnood nog steeds slagvaardig is. Koen’s goede stelling verslechterde snel. Daarmee kwam de stand op 4½-2½ voor En Passant. Thibaut maakte vervolgens in een instructief pionneneindspel remise. Helmut en zijn jarige tegenstander hadden elkaars remise aanbod afgeslagen, maar na 4 uur spelen zat er toch niet meer in dan een halfje. Rein tenslotte stond de hele zaterdagmiddag met zijn rug tegen de muur, maar zijn taaiheid sleepte hem er doorheen. Ook hier een remise. Eindstand 6-4. Toen was het wachten op de andere uitslagen. Dat deden we in de bar van het Denksportencentrum waar het altijd goed toeven is. De verlossende mededeling kwam van de teamleider van En Passant. We blijven erin! De laatste ronde is een gezamenlijke in Bloemendaal. We spelen dan tegen MuConsult Apeldoorn.

De vrije val waarin HWP 1 in verzeild is geraakt, is nog niet ten einde. Tegen Kennemer Combinatie werd het 1½-8½. Wellicht enigszins geflatteerd, want een paar bordpunten meer had er zeker in gezeten. Onze tegenstanders vormen waarschijnlijk het sterkste team uit de Meesterklasse, maar kunnen na een valse start het kampioenschap op hun buik schrijven. Zaterdag hadden ze er zin in en waren ze op volle oorlogssterkte naar Sas van Gent gekomen.
Slava was niet ontevreden over zijn stelling, maar overzag iets. De koningsaanval van zijn tegenstander werd onvoldoende gecompenseerd door een verre vrije a-pion. Koen had een op het oog aantrekkelijke aanvalsstelling, maar toen daar niets concreets uit kwam, volgde een troosteloos eindspel. Helmut verdedigde zich als een leeuw, probeerde waar mogelijk ook actief te worden en haalde een verdienstelijk halfje binnen. Glen ging er tamelijk geruisloos af en ook Adrian had het moeilijk in een partij waarin hij tegen het loperpaar moest knokken. Rein leek goed te staan, maar ging ook ten onder. Bij Warre dachten we lang aan een stunt, zeker toen hij de remise uit de weg ging. Helaas ging het ook bij hem mis. Als ik het goed gezien heb, verloor Simon ook zonder kans op meer te hebben gehad. Johan was de grote afwezige. Na ruim een half uur vond ik het welletjes en nam zijn plaats in, zonder resultaat overigens. Man van de wedstrijd aan onze kant was Renzo. Behoedzaam schoof hij zijn tegenstander van het bord. Jammer dat ie zo vaak er niet bij is. We zakken weer een plaatsje en lijken toch echt nog een punt nodig te hebben. Volgende keer naar En Passant.

Hoewel wij onze ogen nog steeds op de degradatiestreep gericht hebben, speelden we zaterdag een heuse topper: de wedstrijd tegen LSG IntelliMagic was er een tussen de nummers een en drie. Er vielen in het Leidse Denksportencentrum veel remises, maar toch net te weinig.
Koen was als eerste klaar. Hij had toestemming van de teamleider om met zwart niet tot het uiterste te gaan; een griepje speelde hem danig parten. Een minuut later had ook Adrian zijn partij beëindigd. Een interessant schijnoffer leverde toch niet meer op dan een redelijk evenwichtige stelling. Bij Rein ging er iets flink mis: geen remise dus voor hem. Daarna was het mijn beurt. Ik stond een tikje minder en mijn tegenstander had al een paar kansen laten liggen. De versie van het eindspel met een pion minder die ik op het bord kreeg, was gelukkig volkomen onschuldig. Warre speelde met zwart een prima partij en leek aan de goede kant van de remise te hebben gezeten. Ook Simon’s partij leek perspectief te bieden. Het toreneindspel gaf helaas onvoldoende aanknopingspunten. Invalster Nele had een moeilijke middag. Eerst ging er een pion verloren, daarna een stuk. Ook voor haar geen remise. Slava stond mooi, maar slaagde er niet in een beslissende klap uit te delen. Helmut speelde een sterke partij met uitzicht op meer, maar moest eveneens berusten in remise. Glen zorgde voor het laatste halfje. Acht remises, twee te weinig. We zakken naar het rechter rijtje. De volgende tegenstander is de kampioen van 2017, Kennemer Combinatie.

Voor de tweede keer dit seizoen hadden we een klein (eigenlijk te verwaarlozen) ratingoverwicht. De start was weer uitstekend. Thibaut was als eerste klaar met een solide remise. Ik volgde zijn voorbeeld. In een stelling waarin mijn tegenstander en ik beiden geen idee hadden wie er beter stond, werd eveneens tot remise besloten. Vervolgens liepen we uit naar 3-1. Simon speelde een overtuigende partij en won met een verwoestende koningsaanval. Het was een ouderwetse middag in De Speije, want we hadden Paul weer eens in ons midden. Stukwinst betekende daar het einde van de partij. Daarna volgden er wat tegenvallers. Glen was niet helemaal lekker uit de opening gekomen en slaagde er niet in het nadeel weg te werken: 3-2. Adrian had een gecompliceerde stelling. Ik dacht dat hij heel goed stond, maar toen zijn tegenstander een dame gaf tegen toren en een stuk, ging het snel bergafwaarts: 3-3. De overige vier partijen boden niet heel veel hoop op een goed resultaat. Helmut stond een tikje minder, maar met volop kansen op remise. Koen was in de opening een pion achter gekomen en dat was in het eindspel nog steeds het probleem, maar ook hier remisekansen. Over de stelling van Rein waren de meningen verdeeld en dan schommelt het meestal rond de remise. Tom had zich losgewurmd en met een tactisch grapje had hij een eindspel met twee pluspionnen bereikt. De materiaalverhouding gaf echter weinig reden tot optimisme. De partij eindigde dan ook in remise. Bij Rein ging het mis, maar Koen en Helmut maakten keurig remise. Eindstand: 4½-5½. Al met al een terechte uitslag. De overige resultaten in de Meesterklasse waren niet bepaald in ons voordeel. Het wordt nog spannend. Na de winterstop treffen we de kampioen van vorig seizoen, LSG.