| HWP Sas van Gent 2 | Rating | Paul Keres 4 | Rating | |
|---|---|---|---|---|
| Rij van, G.K. (Gert) | 1948 | Titus, B.M. (Branco) | 2129 | 1 – 0 |
| Coppenolle van, K. (Kurt) | 2080 | Janse, J.J. (Jan Jaap) | 2184 | 1 – 0 |
| Dutré, W. (Wonder) | 2015 | Gassner, Y.T.C.A. (Yuri) | 1997 | 1 – 0 |
| Wynkele van de, R. (Rudy) | 1953 | Linde van der, M. (Meindert) | 2045 | ½ – ½ |
| Wynkele van de, E. (Erik) | 2003 | Both, A. (Bert) | 2087 | 0 – 1 |
| Provoost, H. (Harry) | 2040 | Veenendaal van, E. (Elmer) | 2029 | 0 – 1 |
| Galle, A. (Andre) | 1921 | Corneth, E. (Erik) | 2035 | ½ – ½ |
| Vreede van de, J.J. (Jim) | 1963 | Kate ten, G. (Gustav) | 1993 | 0 – 1 |
| Gemiddelde Rating: | 1990 | Gemiddelde Rating: | 2062 | 4-4 |
Omdat er een beroep op mij werd gedaan om, zonder enig succes, in te vallen in het eerste, kon ik niet meespelen in de wedstrijd van het tweede tegen vele oude bekenden uit Utrecht. Mijn plaats werd ingenomen door Gert van Rij en hij verving mij beter, veel beter, dan ik het zelf had kunnen doen. Met de zwarte stukken trok Gert weer eens een onneembare vesting op. Ergens in het middenspel werd er een pionnetje gewonnen en in het eindspel te gelde gemaakt. Dat is een Gert in vorm.
Ook buurman Kurt liet zich van zijn beste kant zien. Hij versloeg de hoogst gerate Utrechtenaar, Jan-Jaap Janse, met ogenschijnlijk gemak. Heel fraai.
Aan bord 3 speelde Wonder eveneens een prachtige aanvalspartij. De topborden deden het dus fantastisch. Helaas bleef het daarbij.
De gebroeders Van de Wynkele waren terug van weggeweest. Rudy deed goed werk door Meindert van der Linde op remise te houden. Broer Eric leed nog onder de naweeën van de hartoperatie die hij heeft moeten ondergaan en kwam te kort op het eind van de partij. Begrijpelijk.
Harry Provoost liep enige tijd hoofdschuddend rond nadat hij in gelijke stelling een vreselijke blunder had gemaakt en daarna wilde hij zo snel mogelijk weg. Ook begrijpelijk.
André Galle hield met zwart Erik Corneth knap op remise en hetzelfde deed Jim van de Vreede op bord 8 bijna. Door een jammerlijke vergissing kwam hij in een compleet verloren eindspel terecht, maar gaf niet op. Gustave ten Kate slaagde er maar niet in om de Sluiskilse weerstand te breken, en de HWP-ers die samengedrongen om het bord stonden, zagen de remisehaven al gloren, doch zover kwam het net niet. Helaas leidde de manhaftige verdediging van Jim uiteindelijk niet tot succes. Het werd dus 4-4.