| HWP Sas van Gent 3 | Rating | S.Landau 1 | Rating | Ronde 7 |
|---|---|---|---|---|
| Boudry, W. (William) | 2109 | Verhaeren, G. (Gertjan) | 2134 | 1 – 0 |
| Zalm van der, M. (Marnix) | 2037 | Kalisvaart, W.P. (Peter) | 2071 | 0 – 1 |
| Dutré, W. (Wonder) | 1956 | Dubbeldam, C.J. (Nick) | 1941 | 1 – 0 |
| Coppenolle van, K. (Kurt) | 2062 | Vincent, G. (Gwijde) | 1901 | 1 – 0 |
| Zwart de, J. (Johan) | 1920 | Liessens, T. (Tom) | 1941 | 1 – 0 |
| Vreede van de, J.J. (Jim) | 1984 | Versporten, W. (Wim) | 1944 | 0 – 1 |
| Snijders, F. (Frans) | 1887 | Lagendijk, I. (Ivo) | 1831 | ½ – ½ |
| Rij van, G.K. (Gert) | 1867 | Dhuyvetter, K. (Koen) | 1798 | 1 – 0 |
| Gemiddelde Rating: | 1978 | Gemiddelde Rating: | 1945 | 5½-2½ |
(door Kurt van Coppenolle)
Vandaag was er het tweede luik van de operatie redding. Omdat we na vandaag maar een wedstrijd meer tegoed hadden, moest er tegen de hekkensluiter uit Axel gewonnen worden als we nog een ernstige kans op redding wilden houden. En of we daarin geslaagd zijn!
Het begin was inderdaad veelbelovend. Gert zijn stukken sneden als een mes door de boter. Uiteindelijk werd een wit pionnetje op f7 de ster van het bord.
Ikzelf was als volgende klaar. De tegenstander haalde een bekend remisewapen uit de kast tegen mijn opzet, in de hoop het eloverschil het hoofd te bieden. Hij leek ook een min of meer gelijke stelling te gaan bereiken, maar ging te snel voor initiatief en vergat daarbij de stukken op zijn damevleugel te ontwikkelen. Toen hij ook nog eens de e-lijn cadeau deed, was het wel heel snel game over.
Na mijn analyseronde bleek Jim wat verrassend te hebben verloren, ondanks een mooie openingsopzet waarbij de tegenstander met een dubbele e-pion werd opgezadeld. Jammer genoeg gaf Jim vervolgens een kleine kwaliteit weg waardoor de tegenstander opgelucht het punt kon binnenhalen.
Maar niet getreurd, er waren nog vijf partijen bezig en bij twee daarvan stonden we duidelijk gewonnen, dus het zag er goed uit.
Johan had twee pionnen buit gemaakt en er restten de tegenstander enkel wat vage rommelkansen, die uiteindelijk tot niets zouden leiden. Wonder had maar een pionnetje veroverd, maar dat was wel een hele mooie gedekte vrijpion. Ook hier kwam er gedecideerd een punt.
Eigenlijk stonden we bij een derde partij ook duidelijk beter, maar dan door de klok. De tegenstander van Frans had het zichzelf zeer moeilijk gemaakt door slechts 5 minuten over te houden na 10 zetten, maar deed daarna niks meer verkeerd en wist af te wikkelen naar een remise toren eindspel. Vonden we niet zo erg, daarmee was de overwinning binnen!
Toen bleven nog de twee topborden over, extra punten zouden daar mooi meegenomen zijn, maar zeker was dat allerminst.
William had zich vanuit een slechtere opening naar een vechtstelling kunnen manoeuvreren en wist vervolgens de koningsvleugel van de tegenstander overhoop te halen met een pionoffer. Bij de daaropvolgende koningsjacht zal de tegenstander met veel spijt hebben teruggedacht aan de situatie vlak na de opening…
Bij Marnix leek het er net op dat de openingsfase in ons voordeel was uitgedraaid, maar de tegenstander verdedigde goed. Dan maar een stuk geofferd voor drie pionnen om het interessant te maken. De stevige verdedigingszetten bleven echter komen en Marnix moest het eindspel zien te houden met zijn acht pionnen tegen vijf en een loper. Eerst nog met elk een toren, en zelfs toen die werden afgeruild leek er een doorbraak in te zitten maar dat was uiteindelijk slechts schijn.
Achteraf bekeken scoren we een onbezorgde ruime overwinning, die doet deugd!
