HWP 1 blunderend richting uitgang

Het seizoen 2022/23 verloopt voor ons niet bepaald soepel, maar een overwinning op Zukertort Amstelveen zou er waarschijnlijk toch nog een “eind goed, al goed” van maken. De wedstrijd ging lang gelijk op, al waren er zorgen bij Slava en later ook bij Glen. De eerste remise viel aan bord 10 bij Adrian. Tegenstander Sybolt Strating behaalde daarmee een IM-norm. Proficiat! Een fikse tegenslag was de nederlaag van Helmut. Hij verslikte zich in een elementaire combinatie en moest zijn dame inleveren. Dat was dan ook direct einde verhaal. Koen bracht ons weer op gelijke hoogte. In een scherpe partij bleek hij beter thuis dan zijn tegenstander. Bij Glen was het inmiddels van kwaad tot erger gegaan met een nederlaag tot gevolg. We konden zaterdag weer eens een beroep doen op Thibaut. In een lange manoeuvreerpartij kwam hij steeds beter te staan. Toen hij ook nog een kwaliteit veroverde was het snel gebeurd. We stonden weer gelijk. Enrico had een gelijk eindspel, maar speelde door vanwege de situatie in de wedstrijd. Toen hij de remise niet langer uit de weg kon gaan, incasseerde hij zijn verdiende halfje. Met een 3-3 stand  en zeer goede vooruitzichten op de borden van Rein en Warre leek de match-overwinning binnen bereik. Rein verzilverde zijn mooie stelling, al klaagde hij achteraf wel over zijn techniek. Vervolgens ging alles mis. Warre wikkelde in een vrijwel gewonnen stelling af naar een toreneindspel met twee verbonden pluspionnen dat niet te winnen bleek. Daarna blunderde Benjamin een volle toren weg en kon Slava zijn stelling niet overeind houden. Een 4½-5½ nederlaag derhalve. We zijn inmiddels het kneusje van de Meesterklasse. Optimisten zullen zeggen dat een overwinning in de laatste ronde nog theoretische overlevingskansen biedt, de pessimisten waren in hun hoofd al bij uitwedstrijden naar Vianen/DVP en Venlo. Op 22 april zullen we het weten.