HWP 2 laat kansen liggen in Amsterdam

Helaas moesten we de wedstrijd met 7 tegen 8 spelen. Jim was niet op tijd hersteld van de griep en moest verstek laten gaan. Niettemin ging het er in de loop van de wedstrijd steeds beter uitzien voor ons, in weerwil van het feit dat Herman van de Wynkele al na een zet of 6 verloren stond nadat zijn tegenstander succes had gehad met een uitgesteld herdersmat. Ondanks een lange tocht vol bussen, treinen en metro’s, speelde Gunter met wit een dijk van een partij tegen Jos ten Hacken, die gewoon geen kans kreeg. Het feit dat Gunter als laatste bezig was, had uitsluitend te maken met het feit dat zijn tegenstander maar geen afscheid kon nemen van een hopeloos verloren eindspel. Ik was zelf de eerste die tegenscoorde na een strategische topprestatie. Hetzelfde kon worden gezegd over Marnix, die een uitermate sterk kwaliteitsoffer op het bord bracht. Zijn tegenstander accepteerde niet, maar dat bracht geen soelaas. Kordaat werd hij naar de slechtbank geleid door onze praeses.
Jammer genoeg vielen er niet meer heldendaden te noteren voor HWP die middag in de koude aula van het Cygnus Gymnasium in Amsterdam. Het diepst teleurgesteld was waarschijnlijk Enrico Follesa, die een eindspel met ongelijke lopers op het bord had, dat waarschijnlijk in remise ging eindigen. In de veronderstelling dat hij 40 zetten had gedaan, ging hij er nog eens goed voor zitten, om tot de ontluisterende conclusie te komen dat er slechts 39 zetten waren gespeeld. Wat een drama. Harry Provoost had tot twee zetten voor het einde remise in handen en was ontroostbaar toen hem dat werd getoond. Zijn naamgenoot aan bord 1 had geen denderende middag en ging ten onder na een poging om van niets iets te maken. Doodzonde.