HWP 1 start met overwinning

De eerste punten zijn binnen. In Amstelveen werd thuisploeg Zukertort met 6-4 verslagen. De basis daarvoor werd gelegd door Simon die ons in een vooruit gespeelde partij op voorsprong had gezet en daarna met een gerust hart op vakantie naar Japan vertrok. En nu maar hopen dat Kim Jung-un zich de komende tijd een beetje gedeisd houdt.
Op de wedstrijddag zelf troffen we nog wel de nodige obstakels. Rijkswaterstaat had besloten de A58 geheel af te sluiten, zodat ik me na anderhalf uur reizen nog tussen het langzaam rijdende verkeer in Krabbendijke bevond. Amstelveen is nog ver, hoorde ik Joop Zoetemelk zeggen. Twee zeilbootjes zorgden er vervolgens in de buurt van Rotterdam voor dat er vlak voor onze neus een brug open moest (of juist dicht) met nog eens een kwartier vertraging tot gevolg. Daarna verliep de reis gelukkig naar wens en uiteindelijk bleek de schade mee te vallen: een kwartier bedenktijd verspeeld.
Aan bord 1 speelde Paul zijn bedachtzaam soort schaak: kleine zetjes, steeds betere stelling. Helaas bleek er toch nog wat roest in de uitvoering en gezien de krappe bedenktijd werd er remise overeengekomen. Een groter contrast met bord 2 was niet denkbaar. Attila verbruikte vanaf zet 1 nauwelijks tijd en leek na een zet of 20 totaal verloren te staan, wel met nog heel veel tijd op de klok. Met de van hem bekende handigheid wist hij zijn stelling enigszins op te kalefateren met een remise-achtig eindspel tot gevolg. Een meevaller was dat zijn tegenstander na terugkomst van een sanitaire stop moest constateren dat zijn tijd op was. Een belangrijke overwinning voor ons.
Het debuut van Zoltan was onberispelijk. Toen zijn tegenstander de mogelijkheid om te rokeren niet benutte, zorgde onze man ervoor dat dat ook daarna niet meer zou gebeuren. Een mat in het centrum maakte een einde aan de partij.
Ook Helmut leek een beetje roestig. Al werd het kleine nadeeltje bekwaam weggewerkt: remise. De meest overtuigende partij van de middag was die van Thibaut. Krachtsverschil was overduidelijk. Tom beleefde een lastige middag. Hij kwam erg passief uit de opening en een blunder bezegelde zijn lot.
Zijn we inmiddels aangeland bij bord 8: Kees kreeg een bekende variant van het Open Spaans op het bord: paar pionnen minder, maar wel een zwarte vrijpion op c2. De stuurlui aan de wal noteerden verschillende winstvarianten voor Kees, maar het leek toch uit te draaien op eeuwig schaak. Toen ik hem na afloop vroeg wat hij gedaan had, antwoordde hij: Ik laat me mat zetten. Vintage Nieuwelink.
De strijd tussen de teamleiders eindigde onbeslist. Ik dacht af te wikkelen naar een zeer kansrijk eindspel, maar een sterke tussenzet van mijn tegenstander gooide roet in het eten. Renzo was met een trucje een pion voor gekomen, maar verloor die later ook weer. Daarna werd er solide naar remise toegewerkt.
Een goede start van het seizoen. In oktober wacht ons UVS.