Arnhem, deel 1 van 2 episodes. Dit keer was het zonovergoten ondernemingscentrum van gastclub AVS het decor. Omdat het toch een eindje rijden was, had iedereen een gezonde marge ingebouwd. Paul zelfs 24 uur. Na de gebruikelijke vragenronde over wie wat’s middags had gegeten, begonnen we er om 13u met volle moed aan. AVS moest immers verzwakt optreden en zelf waren we op oorlogssterkte, wat leidde tot een elogemiddelde van precies 200 punten meer.
Het duurde dan ook niet lang vooraleer dit zich op het bord vertaalde. Ikzelf had na 2,5 uur de score geopend. Toen mijn sympathieke tegenstander de druk probeerde te verlichten in een misspeelde isolanistelling liep hij pardoes in een verborgen combinatie. Ook Tieme had een relatief eenvoudige partij. Hij slaagde erin om op tien zetten drie witte pionnen te verdonkeremanen zonder dat zijn opponent daar compensatie voor had.
Nu kwamen de punten snel binnenrollen. Helmuts loperpaar zal Remco De Leeuw wellicht nog enkele nachten achtervolgen in zijn dromen. Vooral de zwartveldige loper terroriseerde de zwarte stelling. Sterke partij van onze man. Tom kwam snel goed te staan nadat zijn tegenstander in een kalme stelling plots de eigen koningsstelling opengooide. Stockfist zal niet 100% tevreden geweest zijn over de afwerking maar hij haalde toch de vis op het droge. Steven zijn stelling had wel een zekere ‘je ne sais quoi’. Het resulteerde in een eindspel met een pionnetje meer dat met de nodige moeilijkheden werd uitgetikt. Even later kon Hans zich tot matchwinnaar kronen. In een partij met wisselende kansen werd remise overeengekomen in een stelling waar enkel zijn tegenstander beter kon staan. We weten echter al langer dan vandaag dat Hansie Hansie een uitmuntend onderhandelaar is. 0,5-5,5.
Onderhandelen was bij Koen niet van doen. Ze zeggen wel eens dat echte schakers Spaans spelen. Met een zeker ‘je m’en foutisme’ volgde hij het bekende recept: stukjes goed zetten, zonnebrilletje aan, verzwakkinkje uitlokken, wurg, wurg, mat. Een complete partij van Daddy Cool. Dat de score niet verder opliep, kwam doordat Paul zijn overweldigende positionele voordeel omzette in een eindspel met een stuk meer dat schijnbaar gewonnen leek maar het blijkbaar niet was; doordat Adrian een pion wou winnen in plaats van mat te zetten en daardoor een stuk verloor en doordat Thibaut V. blunderde in een stelling die hij niet kon verliezen tegen een tegenstander van wie je het niemand gunt tegen te verliezen. Het geblèr van die laatste na de partij zal het verwerken van het verlies er niet gemakkelijker op hebben gemaakt.
3-7. De eerste matchpunten zijn binnen. Het is hopen op een misstap van Apeldoorn maar vooral op een spelniveau zoals dat van vandaag in de volgende rondes. Als we dan zware blunders vermijden, zullen we zeker nog een schare punten pakken. Op 7 maart trekken we naar Arnhem voor episode 2.
AVS1 | HWP1 | 3-7 | |||
1 | Bob Beeke | Koen Leenhouts | 0-1 | ||
2 | Otto Wilgenhof | Thibaut Vandenbussche | 1-0 | ||
3 | Eelco de Vries | Paul Motwani | ½-½ | ||
4 | Wouter van Rijn | Tom Piceu | 0-1 | ||
5 | Remco De Leeuw | Helmut Cardon | 0-1 | ||
6 | Dirk Hoogland | Steven Geirnaert | 0-1 | ||
7 | A.P. Taal | Thibaut Maenhout | 0-1 | ||
8 | Michiel Blok | Tieme Verlinde | 0-1 | ||
9 | Daan Holtackers | Hans Groffen | ½-½ | ||
10 | Frank Schleiphenbauer | Adrian Roos | 0-1 |