HWP 1 onderuit tegen favoriet Apeldoorn

HWP 1 is de competitie begonnen zoals het de vorige beëindigde: met een nederlaag tegen de favoriet, dit keer Schaakstad Apeldoorn, net gedegradeerd uit de Meesterklasse. De uitslag, 4-6, was gezien het wedstrijdverloop enigszins verrassend te noemen. We begonnen vandaag met een half punt, door Koen met zwart veroverd in een vooruitgespeelde partij tegen Merijn van Delft. Ook gedurende het verdere verloop van de wedstrijd zouden beide ploegen elkaar niet veel toegeven. Na een paar uur spelen konden we tevreden constateren dat de beide Thibauts aan de goede kant van de streep zaten. Thibaut V leek zelfs al dicht bij een vol punt te zijn. Zorgen waren er wel over Tom, die met wit niets had bereikt, zelfs geen gelijke stelling.
Paul slaagde daar wel in en zijn remise-aanbod werd direct aanvaard. Vervolgens kwamen we op voorsprong. Niet Thibaut V, maar M, was de gelukkige. Bijna elke zet was raak en toen zijn tegenstander een paar mindere zetten produceerde, werd er onmiddellijk geoogst, bravo! Puntje voor dus en dat met een gewonnen stelling bij Thibaut V en een aantrekkelijk plusje bij Steven. Maar ook nog steeds zorgen over Tom en eigenlijk ook al een beetje over Adrian.
De zorgen werden serieuzer toen Thibaut V uit een boeket aan winstwegen net de manier koos die iets minder overtuigend was. Oke, wel een kwaliteit voor, maar toch ook tegenkansen voor Maarten Solleveld, die vervolgens een schwindel uit de kast haalde en afwikkelde naar een eindspel met pluspion. Gelukkig wel direct remise, maar toch een fikse tegenvaller.
De gelijkmaker voor Apeldoorn kwam op naam van Thomas Beerdsen die Tom kansloos liet: 2½-2½. Aan de resterende borden stonden Helmut en Johan op remise, Adrian iets minder en Steven iets beter. Inderdaad, dan missen we nog een bord. Onze debutant Attila Czebe speelde een moeilijke partij tegen Tim Lammens. De ene keer vonden we dat wit beter stond, het andere moment kreeg zwart de voorkeur. Feit is dat Attila op een zeker ogenblik remise kon forceren. Hij had de overige partijen echter scherp in de gaten gehouden en getaxeerd dat hij voor meer dan een halfje zou moeten zorgen. Hij probeerde het nog lang en manoeuvreerde ogenschijnlijk dicht langs de afgrond, maar tenslotte werd de vrede toch getekend.
Inmiddels had zich aan het bord van Adrian een drama voltrokken. In een duidelijk slechtere stelling kreeg hij een plotselinge prachtige kans van zijn tegenstander. Die werd helaas niet benut. Hij won weliswaar een kwaliteit (om optimaal te profiteren had hij die volgens de stuurlui aan de wal juist niet moeten nemen), maar het resterende eindspel was verloren.
Toen ging ook bij Johan het licht uit. Over het grootste deel van de partij kon hij bijzonder tevreden zijn, maar tegenstander Arthur van de Oudeweetering speelde het remise toreneindspel in de tijdnoodfase aanmerkelijk handiger en toverde er nog een vol punt uit. Dit tot opluchting van Steven die het forceren van zijn prettige stelling zo lang mogelijk had weten uit te stellen en nu akkoord mocht gaan met remise.
Het laatste halfje kwam voor rekening van Helmut. Een uur voor de wedstrijd zat hij nog vast in de Randstad en menigeen zou in zijn plaats overwogen hebben huiswaarts te keren. Zo niet bikkel Helmut. Met een flinke achterstand op de klok knokte hij zich door de partij. Het evenwicht leek evenwel nooit echt verbroken.
Daar staan we dan, op plaats 10 in 1B.