De Stukkenjagers 1 – HWP 1 3-7: Het is lente!

De wedstrijd kende een vermoeiende voorgeschiedenis. Maar liefst drie spelers wilden hun geluk in Cappelle la Grande beproeven: Adrian, Koen en Tom. Voor Adrian was een vervanger gevonden in de persoon van Wouter Gryson, voor de andere twee lukte dat niet zo snel. Gelukkig bood De Stukkenjagers uitkomst. Anne Haast en Stefan Beukema hadden hun voorkeur qua tegenstander. Dit vanwege eventueel te behalen normen. Zo wilde Anne tegen Paul en wenste Stefan een IM. Als tegenprestatie konden Koen en Tom vooruitspelen. Vorige week woensdag kwamen zij tot 1,5 punt: Tom remise tegen Mark Haast en Koen won naar verluid vanuit verloren stelling van Bram van den Berg. Met deze prettige voorsprong op zak gingen wij naar Tilburg.
De Stukkenjagers begint zijn thuiswedstrijden om 12.00 uur, althans volgens de competitiegids. In werkelijkheid begint de Tilburgse competitieleider Cesar Becx om 12.00 uur met zijn welkomswoord. Hij heeft zich grondig voorbereid en sinds vandaag weten wij alles over de verenigingen Rokado en WLC/Triple-pion en hun clubkampioenen van 20 jaar geleden. Uiteraard kwamen ook de confrontaties tussen De Stukkenjagers en HWP uitgebreid aan bod. Tegen enen kon de wedstrijd dan eindelijk beginnen. We waren inmiddels bijna volledig.
Thibaut M had van zijn teamleider de opdracht gekregen snel te winnen. Tegenstandster Bianca Muhren kwam in een lastige stelling terecht en Thibaut wist daar wel raad mee. Bij Steven leek het allemaal wat minder duidelijk, maar vlot ging het wel. Al was hij wel veel tijd kwijt aan zijn rookpauzes. De voorsprong was dus uitgebouwd naar 0,5-3,5.
Ook Wouter ging voortvarend te werk, maar overzag iets, waardoor Mark Clijsen remise kon maken.
Bij Paul leek er aanvankelijk niet veel aan de hand tot de stelling van Anne Haast ontplofte. Overal kwamen Paul’s stukken binnen. 1-5 voor, wat een weelde!
Mijn tegenstander, Tijmen Kampman, slaagde er in het eindspel in de enige zet te vinden die niet won. Gelukkig voor hem handelde ik het vervolg slordig af, waardoor de partij toch nog remise werd.
Genieten was het bij Johan die Herman Grooten positioneel overspeelde. Toch haperde de machine en keerden de kansen. Als ik het goed heb verloor Johan op tijd in een mindere stelling. Tijdnood was er ook bij Helmut die zijn gewonnen stelling tegen teamleider Cor van Dongen in rook op zag gaan. Het eindspel met een kwaliteit minder leek nog steeds voordelig, maar zijn remiseaanbod was, met het oog op de klok, zeer verstandig.
Het mooiste werd bewaard voor het laatst. Thibaut V had lange tijd een beter eindspel met beiden een dame en een loper en wat pionnen. Juist toen Mart Nabuurs dacht dat hij het ergste had overleefd, offerde Thibaut zijn loper en beeindigde de partij met h5-h4 mat.
Zo werd het dus 3-7. Ik kan me niet herinneren wanneer we voor het laatst van De Stukkenjagers gewonnen hebben, laat staan met zo’n uitslag. In het verleden hebben we wel eens geklaagd over de speelomstandigheden in Tilburg. Tegenwoordig hebben ze het prima voor elkaar. Het was een bijzonder aangename middag in De Harmonie. En het is lente.