Schaken in Zuiddorpe. Wat kan
een stadsmens zich daar bij voorstellen?
Een namiddagje spelen zonder
dat je gestoord wordt door jachtige mensen die langslopen. Een warme
ontvangst van een inboorling met een lekker kopje koffie.
Notatieformulieren? Dat gebruiken ze daar eigenlijk nooit, maar geen
nood: er kan wat geïmproviseerd worden om de stadsmensen tevreden te
stellen. Digitale klokken? Ja, dat hebben ze. Een beetje een
anachronisme in contrast met de rest van de omgeving. Uit eerlijke
schaamte is er dan ook eentje die de geest geeft tijdens de match. U
begrijpt het: Zuiddorpe vormt een oase van rust. De ideale omgeving voor
een wilde schaaknamiddag.
Want rustig was het niet
bepaald op de borden. HMC had dan wel niet veel risico genomen en had
het team van de vorige rondes versterkt met Berelovich en Jan-Willem de
Jong. Maar de ingetogen ambitie aan onze zijde was ook niet min.
Na twee uur spelen zag het er
niet zo best uit voor ons. Thibaut had een pionnetje geknipt maar had
wel heel wat stellingproblemen op te lossen. Ikzelf had ook een
pionnetje geknipt – een ander, weliswaar – maar ik had heel wat
stellingproblemen op te lossen. Gunter daarentegen, die had geen
pionnetje geknipt en Bianca had wat stellingproblemen op te lossen. En
Hans, die had vanalles geknipt. Een hele dame zelfs. Maar hij had heel
wat stellingproblemen op te lossen.
Na drie uur spel: het tij is
aan het keren. Gunter staat op het punt wat pionnetjes te knippen.
Thibaut kon bijna geen stuk meer bewegen en gooide daarom zijn nutteloze
h-pion maar vooruit. Dat bleek de plannen van de grootmeester behoorlijk
te doorkruisen. Ikzelf zat tegen wat remisevarianten aan te kijken en ik
had nog steeds mijn geknipte pion. En Hans had zijn stellingsproblemen
gedeeld met zijn tegenstander. Is ‘de stunt van Zuiddorpe’ dan toch in
de maak?
Na drie uur en vijftien
minuten: Thibauts stelling lijkt nogal remiseachtig. Ik zit nog steeds
op dezelfde remisevarianten te kijken, want ik heb intussen geen stuk
verschoven. Gunter, de noodlottige, geeft een pion in cadeauverpakking
aan Bianca. Waar ik zit op te kijken. Hans staat nog steeds hoogst
twijfelachtig. Ik besluit dus maar de onduidelijke variant te kiezen.
Na drie uur en dertig
minuten: Thibaut heeft een mooie remise binnen. Hans blijft een
twijfelachtige stelling hebben, maar er is al veel afgeruild. Gunter
staat een pion achter in het eindspel maar Bianca zit heel krap op de
klok. Mijn onduidelijke voortzetting is ondertussen volledig in mijn
nadeel aan het uitdraaien.
Na drie uur en vijfenveertig
minuten is het gedaan. Gunter slaagt er niet in om Bianca te vlaggen,
draw. Hans heeft de twijfels weggenomen, ook remise. Bij mij gaan de
kansen op en neer in de eerste tijdnoodfase maar uiteindelijk is het Jan
Willem die binnenvalt en afmaakt. Pijnlijk. Maar verdiend voor HMC, in
Zuiddorpe blijft men eerlijk.
Om half zes daalde de
complete rust weer in in Zuiddorpe.
