Jaarlijkse archieven: 2014

Voor aanvang van de vijfde ronde stond LSG II ongeslagen aan kop, terwijl wij met één schamel matchpuntje onderaan de ranglijst bungelden. Niemand had dan ook verwacht dat wij, kleine Sassenaren, tegen de reuzen uit Leiden vernietigend zouden uithalen. Toch deden we het. Vier remises en vier overwinningen voor de onzen. We kunnen het dus toch nog. Misschien gaf de aanwezigheid van kopman Rein Verstraeten, voor het eerst dit seizoen, ons de inspiratie die we tot nu toe hadden ontbeerd. Rein hield aan het eerste bord met zwart Michiel van Wissen keurig op remise. Hetzelfde deed Bert Feys op borden zeven. Bert heeft zich ontworsteld aan de vormcrisis die hem in het begin van het seizoen teisterde. Twee van ons scoorden voor de eerste tijdcontrole volle punten. Fabian was weer ouderwets bezig met zwart. Eerst gelijkmaken, dan het initiatief nemen en winnen. Net als vroeger. En Harry speelt graag de witte kant van een Koningsindiër. Dat is bekend, en zijn Leidse opponent weet nu ook waarom. Zo stonden we, met vier borden nog aan de gang, met 3-1 voor. En de eindspelen op de vier resterende borden stonden stuk voor stuk gunstig voor ons. We gingen winnen! Wouter Ghyselen kon een toreneindspel met een pion meer net niet tot winst voeren tegen Raoul van Ketel en Renzo Ducarmon was blij met een solide remise tegen Wim Heemskerk. We hadden dus al vier punten, en dat werden er spoedig zes, toen eerst Eelco Kuipers tegen ondergetekende na ruim zeventig zetten de vlag streek en even daarna David Roos een fraai gespeelde partij tegen Robert Straver vlekkeloos afsloot. Wat een weelde! 6-2 tegen de koploper. Dat geeft vertrouwen voor de ontmoeting met De Pion op 8 maart in Roosendaal.

De autoritaire leider moest bij HWP 3 voor het eerst een matchpunt inleveren. Lange tijd was er min of meer gelijk opgaande strijd op alle borden. Dit resulteerde in normale remises van Eric en Yves. Frans had een beloftevolle stelling maar was te ambitieus en kreeg het deksel op de neus. Ook zoiets voor Etienne, teveel ingezet op een koningsaanval die niet doorsloeg en geen verdediging meer tegen de vijandelijke aanval langs de damevleugel. Jim prevelde net voor de tijdscontrole nog iets over remise maar zijn moeilijke stelling was omgetoverd in een gewonnen stelling en gelukkig zag hij dit ook, een paar zetten later was het uit. Gevolgd door de overwinning van Andre die zijn tegenstander in gelijke stelling in de fout zag gaan in een pionneneindspel. Stand terug gelijk dus en we zagen de overwinning binnen bereik. Want Marc had een gewonnen eindspel en werkte dit ook zonder problemen af. Rudy moest lange tijd verdedigen maar was er goed uit gekomen , een onnodige torenruil leidde echter alsnog tot verlies in het pionneneindspel. Al bij al is het gelijkspel misschien wel een terecht resultaat. Het onverwacht matchpunt is goed en levert een tweede plaats in het klassement op maar de laatste kans op de titel is hiermee wel verkeken

Op 8 februari 2014 werd de 6e ronde in de ZSB hoofdklasse competitie gespeeld.
HWP 4 ging bij Goes 1 op bezoek. Goes speelt duidelijk voor het kampioenschap want Goes kwam zonder invallers aan de start. HWP 4 miste 3 basisspelers, maar zag kans om 3 sterke invallers op te stellen. Toch was Goes op papier sterker.
Het regende vervolgens remises, het waren echter geen salonremises. Gelegenheids 1e bordspeler Chris Ghysels kon een verrassende aanval, die ontstond door onnauwkeurigheden van Joey Grochal niet winnend afronden en gaf op het juiste moment eeuwig schaak, Miguel Van de Vaerd kon ook geen voordeel bereiken tegen zijn langzaam spelende tegenstander en beruste in remise nadat er veel geruild was. Hetzelfde overkwam Henk de Ridder. Na dameruil bleef er te weinig materiaal over om een vuist te maken. Bij Rudi Pauwels stond er nog genoeg op het bord, maar beide spelers zagen geen kans er door te komen. 2-2 tussenstand. Verrassend was de nederlaag van Herman van de Wynkele. Hij leek in het middenspel heel mooi te staan, maar ja een foutje is gauw gemaakt. Echter Marnix van der Zalm trok de stand weer gelijk. Juist Marnix, kwam na een week ziek te zijn geweest, zag en overwon. Tevens hulde aan Nick Wegman, die had beloofd zelfs op het laatste moment in te vallen als Marnix niet op tijd hersteld was. tussenstand 3-3. Emile Cardon en Adrie den Hamer waren nu nog bezig. Emile stond beter in een eindspel met gelijke lopers en Adrie was in de verdediging gedrongen. Emile speelde door totdat er theoretisch niet meer te winnen was. Adrie scoorde hierna het matchpunt door remise te geven, weliswaar met een pluspion maar met de angst voor de uitvluggerfase waar meer 70 plussers tegenop zien. Het doet altijd deugd om niet te buigen voor een kampioensteam. Dit gelijkspel geeft ook vertrouwen voor de toekomst.

Om de theoretische promotiekansen in tact te houden moest er gewonnen worden van DD. Al spoedig werd de score geopend. Helmut accepteerde het remise aanbod van John van der Wiel. De heren waren keurig op tijd om de 5000 meter van Sven Kramer te aanschouwen. John vertelde dat hij al eens deelnemer was in Sochi, zij het niet bij de Olympische Spelen. En zeker niet bij het schaatsen, zou ik er aan toe willen voegen.
De volgende puntendeling kwam op naam van Tom. Hij had de overige stellingen getaxeerd en geconcludeerd dat het kon. Ik wou dat ik zijn inzicht had, want het leek me op dat moment allemaal niet zo florissant. Toch kwamen we op voorsprong. Tieme, net als vele anderen nog aan het herstellen van gezondheidsklachten, won redelijk overtuigend. De euforie was van korte duur, want Thibaut V had in de opening geblunderd, deed daarna alleen maar goede zetten, maar dat bleek toch niet voldoende: 2-2.
Een meevaller aan bord 10. Johan leek een hele lastige stelling te hebben, maar weerde zich kranig en kon vluchten in een remise eindspel. Kort daarna hield mijn tegenstander het voor gezien. In het middenspel had hij even de beste kansen, maar het eindspel met een pion meer voor hem was al lastig. Een paar onnauwkeurigheden van zijn kant gaven me een gewonnen stelling: 3,5-2,5.
Vervolgens kreeg Thibaut M een remise aanbod. Aan zijn reactie te zien had hij hier niet op gerekend en hij acceptterde het gretig. Adrian Roos probeerde het lang met een kwaliteit meer, maar moest tenslotte toch berusten in remise: 4-3.
Met nog twee voordelige stellingen kon het niet meer mis gaan. Paul toverde een paar listige zetjes op het bord, won materiaal en de partij. De hekstelling bij Koen kwam plotseling tot leven en ook hier kon het punt genoteerd worden. 6,5-3,5 derhalve. We blijven in de achtervolging.