Jaarlijkse archieven: 2013

DSC Delft 4 is niet het sterkste team uit 3F, een overwinning was het minste wat van HWP 3 kon verwacht worden. We zullen vooral onthouden dat het de eerste wedstrijd was zonder Cor Provoost en de eerste wedstrijd in de mooie zaal van “De Statie”. De vijf laatste borden scoorden 4,5 punten wat op zichzelf al voldoende was voor de overwinning. Yves bracht zijn tegenstander op in 13 zetten en Frans deed er maar net iets langer over. Rudy en Eric deden het in het eindspel, de faze bij uitstek waarin de sterkere spelers het verschil maken. Ook Nele stond beter met een pion meer maar moest in het verre eindspel in zetherhaling berusten. Aan de eerste borden ging het minder goed. Een remise van Jim toen hij dreigde in tijdnood te komen bleek achteraf een goede beslissing te zijn geweest gezien de uitslagen op de andere borden. Herman was invaller van het laatste uur aan bord 1 en verloor normaal van een sterkere tegenstander. Toen Etienne dacht gewonnen te staan werd hij verrast door een diepe taktische combinatie die geforceerd tot mat leidde. Al bij al een verdiende overwinning die ons in het klassement aan de leiding brengt maar ook de drie andere betere teams hebben reeds tweemaal gewonnen. Nog geen reden dus om te beginnen zweven.

HWP 2 moest zijn 2e nederlaag slikken. Geplaagd door vele afzeggingen, werd er toch geen enkel bord leeg gelaten. Alsook werd David even ploegkapitein, doordat Kees Azië onveilig aan het maken was. HMC Calder 2 was op papier zeker geen watje, maar we hadden deze ronde toch graag een puntje gepakt.

David kon opnieuw een verrassend eenvoudige winst boeken. In een 23-tal zetten dwong hij de tegenstander tot opgave (met zwart!). Renzo probeerde wat vieze dingen maar moest uiteindelijk toch besluiten dat zijn koning te zwak stond, en dit tegen een 2223. Fabian had niet meer te zeggen dan: ”Hij was echt wel goed”. Tegen Lars Vereggen (2261!) kwam Fabian nooit echt in de partij en moest uiteindelijk opgeven met een pion minder. Marnix leek nooit echt openingsvoordeel bereikt te hebben met wit en in combinatie met wat vieze tactics en een sluipende tijdnood draaide de partij uit in het voordeel van de Caldernaars. Onze enigste getitelde speler in de ploeg bewees weer waarom hij die titel heeft. In een (platte, saaie, …) partij verloor Marc ergens een pion, maar met wat keurige eindspeltechniek werd het halve punt vlotjes veilig gesteld. Ik denk dat Maarten deze ronde (opnieuw) heeft getoond dat er wel degelijk een God is. In een compleet hopeloze stelling ging Maarten all-out, wat hem waarschijnlijk een zettenherhaling opleverde. Geluk was aan zijn zijde, toen de tegenstander besloot om even ‘in the tank’(***) te gaan met nog een paar seconden op de klok. Daarbij vergat hij tijdig te spelen en won onze geluksgozer met een diefje. Harry speelde een gebruikelijke partij maar kwam daarbij een pionnetje achter. Harry kon dit niet meer goed maken en moest wat later opgeven. Bert had opnieuw zijn dagje niet en ging een avontuur aan om het Hollands kapot te maken. Dit was duidelijk geen succes, want zonder veel problemen werd Bert omver gekegeld en gedwongen tot opgave.

Een 2.5-5.5 nederlaag tegen toch wel een stevige ploeg. Volgende ronde gewoon herpakken en het betere scheurwerk met de gehele ploeg neerzetten.