Jaarlijkse archieven: 2012

Ronde 5 in de ZSB 2e klasse A werd gespeeld op zaterdag 7 januari 2012 in Sluiskil.
Onze tegenstanders uit Goes kwamen slechts met drie schakers. Hierdoor kon onze teamcaptain niet spelen. Zodoende kon ik alle partijen goed volgen.
Jeugdspeler Pasha Jansen schaakte heel enthousiast. Hij dacht een toren te kunnen slaan, maar hierdoor werd hij echter mat gezet. Jammmer, maar een goed leermoment.
Daarna duurde het enige tijd voordat er een partij klaar was.
Thomas Perisic won uiteindelijk in het eindspel de partij! 2-1 voor HWP.
Als laatste kon Cor Provoost de einduitslag voor HWP nog wat vergroten. Een mooie overwinning! 3-1.
We gaan momenteel aan kop in het klassement!
Ga zo door!

We hebben als vanouds uitgehaald: 7,5-2,5. Nu hadden we op de meeste borden wel een groot ratingoverwicht, maar toch. Het duurde niet lang of we stonden met 3-0 voor door regelmatige overwinningen van Helmut, Wouter en Johan. Simon wist voor het eerst te winnen met een vlammende aanval. Bij Hans ging het minder. Het leek me remiseachtig, maar Hans was te optimistisch. Thibaut won mooi met zwart. Tom breidde zijn voordeel langzaam maar zeker uit en won ook. Tieme had een ingewikkelde stelling die misschien niet zo goed was, maar zijn tegenstander had weinig tijd. Daar wist Tieme wel raad mee. Zo stond het 7-1 en er leek een monsterscore in de lucht te hangen. Dat werd het niet, want op de eerste twee borden werd er maar een halfje gehaald. Ik kwam een onnauwkeurigheidje in de opening eigenlijk nooit meer te boven, mijn tegenstander speelde sterk. Steven mocht blij zijn met remise. In het eindspel werd zijn vechtlust beloond.

Weliswaar is DSC 4 het zwakke broertje uit de reeks maar het was toch een hartverwarmende overwinning. Volgens het beproefd recept, geen enkele partij verliezen en er een paar winnen.
Het kon niet beter beginnen, Eric aan bord 1 veegde de vloer aan met de opening van zijn sterke tegenstander en toen hij op zet 22 een tweede pion won bij overwegende stelling gaf de tegenstander het ontmoedigd op. Dit effende het pad naar de zege. Temeer daar ook de twee andere topborden van DSC in bedwang werden gehouden door respectievelijk Jim en Andre. Voor beide een goed resultaat tegen een hoger gekwoteerde tegenstander. Gert, die wat praktijk mist de laatste maanden, speelde een degelijke remise en ook Emile deed dit. De enige speler die in moeilijkheden leek te zijn was Herman. Het was van in het vroege middenspel tot het late toreneindspel verdedigen geblazen en de uiteindelijke remise was een opluchting. Etienne was naar een laag bord verbannen en vond daar het eerste vol punt waar hij naar zocht. De score werd dan verder opgedreven door Maarten die een moeilijke stelling omgetoverd had in een gewonnen eindspel dat echter veel geduld en techniek vroeg maar met bravoure werd afgewerkt. In eigen land heeft Maarten de 2000 barrière doorbroken en hij bewees hier dat dit zeer terecht is.
Met deze vierde overwinning staat HWP 3 op plaats 2. Wie had verwacht dat we in ronde 6 voor de eerste plaats zouden spelen. Daarvoor moeten we dan wel ruim winnen tegen de koploper, maar als het toch meezit, waarom niet?

Het is niet leuk om wederom gewag te moeten maken van een nederlaag van je team. Temeer daar we er tevoren van overtuigd waren dat we deze wedstrijd konden winnen. Misschien was een overmaat aan optimisme een reden voor de nederlaag. Op vele borden zag ik HWP-ers forceren, hun tegenstanders dwingend om enige zetten te vinden. Zelf was ik de grootste boosdoener. Nadat mijn tegenstander een vergiftigde pion had genomen, wilde ik hem straffen door recht op de koning af te gaan in plaats van een zeer voordelig eindspel in te gaan. Het werd steeds gecompliceerder en toen ik een keer de beste zet miste, waarna ik vermoedelijk nog gewonnen had gestaan, ging het van kwaad tot erger. Offers hielpen niet meer. Hetzelfde beeld bood de partij van Maarten. Ook hij wilde te graag winnen. De blunder van Wouter aan het tweede bord valt niet te verklaren via de bovenstaande redenering. Dat was gewoon een enorme vergissing. En Adrian ging aan het eerste bord ook tot de grens en er overheen. Hij verkeek zich uiteindelijk op de kracht van een vijandelijke dubbele a-pion.
Slechts een van ons wist tegen te scoren: Frederic Verduyn drukte fraai door op de koningsvleugel in een Konings-Indische partij.
De overige drie partijen eindigden na felle strijd in remise, waarbij vooral Fabian ontevreden was.
Goed, we hebben nog vier wedstrijden. Op 11 februari gaan we naar Haarlem om een club met een bekende naam te bekampen. Ik roep alle teamleden hierbij op om tot de tanden gewapend in Noord-Holland te verschijnen.