Maandelijkse archieven: januari 2012

Weliswaar is DSC 4 het zwakke broertje uit de reeks maar het was toch een hartverwarmende overwinning. Volgens het beproefd recept, geen enkele partij verliezen en er een paar winnen.
Het kon niet beter beginnen, Eric aan bord 1 veegde de vloer aan met de opening van zijn sterke tegenstander en toen hij op zet 22 een tweede pion won bij overwegende stelling gaf de tegenstander het ontmoedigd op. Dit effende het pad naar de zege. Temeer daar ook de twee andere topborden van DSC in bedwang werden gehouden door respectievelijk Jim en Andre. Voor beide een goed resultaat tegen een hoger gekwoteerde tegenstander. Gert, die wat praktijk mist de laatste maanden, speelde een degelijke remise en ook Emile deed dit. De enige speler die in moeilijkheden leek te zijn was Herman. Het was van in het vroege middenspel tot het late toreneindspel verdedigen geblazen en de uiteindelijke remise was een opluchting. Etienne was naar een laag bord verbannen en vond daar het eerste vol punt waar hij naar zocht. De score werd dan verder opgedreven door Maarten die een moeilijke stelling omgetoverd had in een gewonnen eindspel dat echter veel geduld en techniek vroeg maar met bravoure werd afgewerkt. In eigen land heeft Maarten de 2000 barrière doorbroken en hij bewees hier dat dit zeer terecht is.
Met deze vierde overwinning staat HWP 3 op plaats 2. Wie had verwacht dat we in ronde 6 voor de eerste plaats zouden spelen. Daarvoor moeten we dan wel ruim winnen tegen de koploper, maar als het toch meezit, waarom niet?

Het is niet leuk om wederom gewag te moeten maken van een nederlaag van je team. Temeer daar we er tevoren van overtuigd waren dat we deze wedstrijd konden winnen. Misschien was een overmaat aan optimisme een reden voor de nederlaag. Op vele borden zag ik HWP-ers forceren, hun tegenstanders dwingend om enige zetten te vinden. Zelf was ik de grootste boosdoener. Nadat mijn tegenstander een vergiftigde pion had genomen, wilde ik hem straffen door recht op de koning af te gaan in plaats van een zeer voordelig eindspel in te gaan. Het werd steeds gecompliceerder en toen ik een keer de beste zet miste, waarna ik vermoedelijk nog gewonnen had gestaan, ging het van kwaad tot erger. Offers hielpen niet meer. Hetzelfde beeld bood de partij van Maarten. Ook hij wilde te graag winnen. De blunder van Wouter aan het tweede bord valt niet te verklaren via de bovenstaande redenering. Dat was gewoon een enorme vergissing. En Adrian ging aan het eerste bord ook tot de grens en er overheen. Hij verkeek zich uiteindelijk op de kracht van een vijandelijke dubbele a-pion.
Slechts een van ons wist tegen te scoren: Frederic Verduyn drukte fraai door op de koningsvleugel in een Konings-Indische partij.
De overige drie partijen eindigden na felle strijd in remise, waarbij vooral Fabian ontevreden was.
Goed, we hebben nog vier wedstrijden. Op 11 februari gaan we naar Haarlem om een club met een bekende naam te bekampen. Ik roep alle teamleden hierbij op om tot de tanden gewapend in Noord-Holland te verschijnen.

Op 7 januari 2012 moest HWP 4 naar het verre Scherpenisse om ZSC te bestrijden.
HWP 4 was er gerust op. Vooraf moest de teamleider met behulp van de voorzitter en de altijd actieve Manuel alle zeilen bij zetten om 8 man op de been te brengen. Niet dat het gelukt is, maar we waren blij met de kwaliteit waarmee we uit Sas van Gent vertrokken. Tot onze verbazing was ZSC niet onder de indruk toen onze mensen het gebouw uit 1594 betraden. Immers ZSC had van Landau 2 gewonnen en HWP 4 was door Landau 2 afgedroogd. Bovendien begon de wedstrijd met een 1-0 voorsprong voor ZSC omdat wij het met 7 man moesten doen. Jelle Vanhijfte moest vervolgens in remise berusten. Steven Rademakers trok de stand echter gelijk door een mooie tegenaanval met mat af te werken. Op de overige 5 borden gebeurde nu vanalles. Bijvoorbeeld op het bord van Henk de Ridder. Henk had de partij op de 18e zet kunnen beslissen door eenvoudig een pion op te eten met goede stelling daarna bovendien. In plaats daarvan dacht Henk een stuk te kunnen winnen, hetgeen zijn tegenstander eenvoudig pareerde en het initiatief overnam en vervolgens een pion offerde met beslissend voordeel. De stelling werd waarschijlijk te ingewikkeld voor Gutkind want hij faalde.Het volle punt ging naar Henk. Marnix,onze gelegenheids 1e bord speler etaleerde zijn klasse weer eens, hetgeen John Gommers verzuimde, maar op het goed moment de remise niet uit de weg ging. Tussenstand 4-2 voor HWP 4.
Adri stond iets minder en Nick Wegman had een potremise stelling op het bord getoverd. Hun tegenstanders weigerden in 1e instantie remise, Martin Krijger zag als eerste dat er niets meer te halen viel en bood nu zelf remise aan. De overwinning was binnen. Adri den Hamer had intussen in zijn bekende stijl alle gevaren afgeweerd, doch toen wij dachten dat de eindafrekening er aan kwam gaf ook hij de partij remise. HWP 4 kennende zal ook de laatste wedstrijd een klinkende overwinning worden.