In deze wedstrijd moest het gebeuren: de hatelijke nul wegpoetsen tegen het tweede team van De Pion. Doordat Hans Groffen donderdagavond in het ziekenhuis moest worden opgenomen (hij is gelukkig aan de beterende hand), en er dus nog een speler van het vierde moest doorschuiven, moesten we te elfder ure op zoek naar een vervanger en die vonden we in Martin Stam. Martin speelde de opening met wit niet heel handig, weerde zich flink, maar moest uiteindelijk toch buigen. De opening ging een stuk beter bij Cees de Wolf en Rudy Pauwels en beiden kwamen tot een plusremise. Met name Rudy had flink voordeel in de slotstand.
Voordeel tekende zich ook al snel af bij Gert, die zijn tegenstander vanuit de opening in een wurggreep nam en hard van het bord wist te zetten. Zijn buurman Adri leek een passieve maar solide stelling te hebben opgebouwd met de zwarte stukken tegen de sterke Benny Onrust. Hij was dan ook vol goede moed, maar even later was hij plots een pion en zijn stelling kwijt, waarna hem slechts heftig tegenspartelen restte.
Philip de Vroe vloog de andere 2000-er van De Pion (Paul Kuijpers) vanuit de opening naar de strot, maar deed dat vanuit een onderontwikkelde stelling, hetgeen hij moest bekopen met een droge nul. Meer vertrouwen had ik de hele middag in de stelling, het kunnen en het surplus (zo’n 200) aan Elopunten van Johan de Zwart, maar die wist mij te vertellen dat hij zich danig vergist had en daardoor blij mocht zijn dat hij kon vluchten in eeuwig schaak.
Rest nog mijn eigen partij, die boeiend en wisselvallig was en kort na de opening eigenlijk in mijn voordeel beslist had moeten zijn. Helaas koos ik een paar keer voor onterechte vereenvoudigingen, waardoor ik weliswaar een pion won maar ook een deel van het voordeel verspeelde. Toen mijn tegenstander ten onrechte niet afwikkelde naar een toreneindspel waarin ik nog heel hard had moeten werken, kon ik zijn koning het vrije veld injagen met torenwinst tot gevolg.
Zo prijkte er aan het eind van de middag een nipte 3,5-4,5 nederlaag op het scorebord en daarmee hebben we onszelf tekort gedaan.
|
HWP 4 |
|
De Pion 2 |
|
3,5-4,5 |
| 1 |
M. v.d. Zalm |
|
J. Kok |
|
1-0 |
| 2 |
G. van Rij |
|
N. H. Cheng |
|
1-0 |
| 3 |
A. den Hamer |
|
B. Onrust |
|
0-1 |
| 4 |
J. de Zwart |
|
F. Lambrechts |
|
½-½ |
| 5 |
C. de Wolf |
|
E. van Loon |
|
½-½ |
| 6 |
P. de Vroe |
|
Pa. Kuijpers |
|
0-1 |
| 7 |
R. Pauwels |
|
T. van Eck |
|
½-½ |
| 8 |
M. Stam |
|
R. van den Broek |
|
0-1 |
Op donderdagavond 23 februari vertrokken we in stormachtig weer naar de overkant. De griep had nogal huisgehouden onder de HWP-ers maar er kwam toch een kompleet viertal naar Souburg. De wedstrijd begon goed, Philip de Vroe speelde een variant van het Schots die zijn tegenstander al snel te machtig werd en zo kwamen we op 1 – 0. Ik had zelf echter in de opening een slordigheid begaan tegen Max Toetenel die een pion kostte. De rest van de partij bestond eruit te proberen genoeg spel te krijgen om dat nadeel te compenseren. Dat was nog bijna gelukt toen zwart op de 30e zet in de fout ging. Even verder waren er zelfs 2 zetten die gelijk spel opleverden, maar ik koos een 3e mogelijkheid. Beide partijen dreigden mat te geven maar met de vlag op vallen kwam zwart net iets eerder. Zo stond het weer gelijk.
Intussen had Manuel Colsen zijn goede stelling met 1 slechte zet weten om te toveren tot een slechte, en zijn tegenstander wikkelde het toreneindspel snel af naar winst.
Herman van de Wynkele had een paard + 2 pionnen tegen een toren, maar wist niet meer welk tempo er gespeeld werd. Hij bood daarom remise aan en Souburg vond het allang best, zo wonnen ze met 2 1/2 – 1 1/2. Achteraf bleek de klok bij Herman gewoon op 1 uur k.o te staan zonder de extra 30 seconden per zet. Maar toen was de uitslag al definitief.
|
Souburg B |
|
HWP A |
|
2.5 – 1.5 |
| 1 |
Max Toetenel |
1795 |
Gert van Rij |
1938 |
1-0 |
| 2 |
Eric van Driel |
1738 |
Herman van de Wynkele |
1936 |
½-½ |
| 3 |
Albert Vermue |
1726 |
Philip de Vroe |
1880 |
0-1 |
| 4 |
Willem Coppoolse |
1697 |
Manuel Colsen |
1548 |
1-0 |
Vele uren een gelijk opgaande wedstrijd. Adri, Cees en Philippe stonden behoorlijk maar verzandden in remise. Aan de topborden moesten Gert en Johan hun meerdere erkennen met opgeheven hoofd. Marianna speelde haar opening met goed scheepshout maar moest eveneens berusten in remise. Rudi zag spoken en verloor. Ikzelf als laatste stond iets beter, maar na een afgeslagen remiseaanbod in gelijke stelling, bleef ik het koelst en profiteerde van de zenuwslopende fasen met een winst.
[Aldus de prelude van Herman van de Wynkele]
Niets gezien behalve spoken is een goede samenvatting van hoe ik deze zaterdag heb beleefd. In de eerste twee uur nog wel wat meegekregen van de andere borden. Adri stond volgens mij voortreffelijk. Snapte alleen niet waarom hij geen kwaliteit won… Herman hield de stelling goed onder controle tegen zijn sterke tegenstander… Gert was terechtgekomen in een eindspel dat hij wel of niet kon houden tegen René Tiggelman. Bij de andere partijen was nog niets beslist.
Omdat ik spoken zag offerde ik in een gelijke stelling een pion voor wat vaag initiatief. Daarna zag ik weinig meer, zelfs niets van de partijen naast mij. Adrie bleek remise te hebben gespeeld. Zijn tegenstander dacht dat hij door de dreiging van een spookoffer op f2 was ontsnapt. Herman kon op keurige wijze winnen had nadat zijn tegenstander het probeerde te forceren. Rudy bleek ook last te hebben van spoken. Gert kon het toch niet houden. De overige partijen bleken allemaal in remise te zijn geëindigd. Bij mijn eigen partij ging het door een combinatie van goed spel van mijn tegenstander en mijn neiging om spoken te zien van kwaad tot erger. Onze half aanwezige teamleider merkte terecht op dat het niet een van mijn beste partijen was. Maar waar hij dat op baseerde?
Ach en dat wij met een nederlaag met 3-5 nog steeds geen wedstrijdpunten hebben behaald… We hebben nog drie kansen!!!
|
HWP 4 |
|
Souburg 1 |
|
3-5 |
| 1 |
Gert van Rij |
|
René Tiggelman |
|
0-1 |
| 2 |
Herman van de Wynkele |
|
Jeroen Hekhuis |
|
1-0 |
| 3 |
Johan de Zwart |
|
Robin Bosters |
|
0-1 |
| 4 |
Adri den Hamer |
|
Henrik Westerweele |
|
½-½ |
| 5 |
Rudy Pauwels |
|
Roeland Alders |
|
0-1 |
| 6 |
Philip de Vroe |
|
Bert Henderikse |
|
½-½ |
| 7 |
Kees de Wolf |
|
Roel Schroevers |
|
½-½ |
| 8 |
Marianne Karikas |
|
Corné Boogaard |
|
½-½ |
Op donderdag 9 februari heeft HWP A opnieuw een overwinning behaald. Ondanks een karrevracht meer aan Elo punten werd het toch maar 2.5 – 1.5, dankzij goed tegenspel van de bezoekers. Kees Nieuwelink was het eerste klaar. Een Hollandse partij met 2 Dd3 en daarna g2-g4 ving hij goed op. Extra pionnetje, afwikkelen naar een eindspel en winnen. Daarna viel de remise bij Andre Galle aan bord 3, en die mocht daar niet ontevreden mee zijn. Adrie den Hamer speelde naar eigen zeggen een slechte partij, terwijl zijn tegenstander steeds de goede zetten deed. Ja, dan volgt verlies vanzelf. Ik was zelf het langst bezig. Na eerst beter te hebben gestaan liet ik mijn voordeel verdampen en zwart won een pion. In een poging te forceren had het slecht af kunnen lopen als zwart de winnende combinatie had gezien. Maar nu begon de tijd mee te spelen, zwart ruilde een paar stukken en plotseling stond wit weer iets beter. Met nog 10 minuten op de klok terwijl zwart op increment moest speelde volgde een blunder die een vol stuk kostte. Zo bleven de punten toch nog in Sas.
|
HWP A |
|
Landau A |
|
2.5 – 1.5 |
| 1 |
Kees Nieuwelink |
2155 |
Wim Sinke |
1811 |
1-0 |
| 2 |
Gert van Rij |
1938 |
Ronald de Pooter |
1723 |
1-0 |
| 3 |
Andre Galle |
1931 |
Theo de Putter |
1710 |
½-½ |
| 4 |
Adrie den Hamer |
1797 |
Mark Zootjes |
1674 |
0-1 |
