Schaakvereniging Het Witte Paard Sas van Gent

De eerste punten zijn binnen. In Amstelveen werd thuisploeg Zukertort met 6-4 verslagen. De basis daarvoor werd gelegd door Simon die ons in een vooruit gespeelde partij op voorsprong had gezet en daarna met een gerust hart op vakantie naar Japan vertrok. En nu maar hopen dat Kim Jung-un zich de komende tijd een beetje gedeisd houdt.
Op de wedstrijddag zelf troffen we nog wel de nodige obstakels. Rijkswaterstaat had besloten de A58 geheel af te sluiten, zodat ik me na anderhalf uur reizen nog tussen het langzaam rijdende verkeer in Krabbendijke bevond. Amstelveen is nog ver, hoorde ik Joop Zoetemelk zeggen. Twee zeilbootjes zorgden er vervolgens in de buurt van Rotterdam voor dat er vlak voor onze neus een brug open moest (of juist dicht) met nog eens een kwartier vertraging tot gevolg. Daarna verliep de reis gelukkig naar wens en uiteindelijk bleek de schade mee te vallen: een kwartier bedenktijd verspeeld.
Aan bord 1 speelde Paul zijn bedachtzaam soort schaak: kleine zetjes, steeds betere stelling. Helaas bleek er toch nog wat roest in de uitvoering en gezien de krappe bedenktijd werd er remise overeengekomen. Een groter contrast met bord 2 was niet denkbaar. Attila verbruikte vanaf zet 1 nauwelijks tijd en leek na een zet of 20 totaal verloren te staan, wel met nog heel veel tijd op de klok. Met de van hem bekende handigheid wist hij zijn stelling enigszins op te kalefateren met een remise-achtig eindspel tot gevolg. Een meevaller was dat zijn tegenstander na terugkomst van een sanitaire stop moest constateren dat zijn tijd op was. Een belangrijke overwinning voor ons.
Het debuut van Zoltan was onberispelijk. Toen zijn tegenstander de mogelijkheid om te rokeren niet benutte, zorgde onze man ervoor dat dat ook daarna niet meer zou gebeuren. Een mat in het centrum maakte een einde aan de partij.
Ook Helmut leek een beetje roestig. Al werd het kleine nadeeltje bekwaam weggewerkt: remise. De meest overtuigende partij van de middag was die van Thibaut. Krachtsverschil was overduidelijk. Tom beleefde een lastige middag. Hij kwam erg passief uit de opening en een blunder bezegelde zijn lot.
Zijn we inmiddels aangeland bij bord 8: Kees kreeg een bekende variant van het Open Spaans op het bord: paar pionnen minder, maar wel een zwarte vrijpion op c2. De stuurlui aan de wal noteerden verschillende winstvarianten voor Kees, maar het leek toch uit te draaien op eeuwig schaak. Toen ik hem na afloop vroeg wat hij gedaan had, antwoordde hij: Ik laat me mat zetten. Vintage Nieuwelink.
De strijd tussen de teamleiders eindigde onbeslist. Ik dacht af te wikkelen naar een zeer kansrijk eindspel, maar een sterke tussenzet van mijn tegenstander gooide roet in het eten. Renzo was met een trucje een pion voor gekomen, maar verloor die later ook weer. Daarna werd er solide naar remise toegewerkt.
Een goede start van het seizoen. In oktober wacht ons UVS.

In een mooie speelzaal (De Tuytert) met net als vorig jaar maar 1 nadeel: er was alleen maar koffie uit de automaat te krijgen. Maar we hadden er zin in. Zoveel zelfs dat Jim vorige week zaterdag al ter plaatse was om te ontdekken dat hij een week te vroeg was. De wedstrijd begon rustig, Johan kreeg een remise aangeboden en zag geen reden daar niet op in te gaan. Maar vervolgens ging het fout. Kees de Wolf verloor een stuk na een blunder. Frans Snijders behandelde zijn Leningrader niet goed, verloor een pion en kwam in een aanval terecht. Martin Stam wisselde 2 zetten om in de opening en verloor. En Gunter Deleyn, op de motor gekomen, misrekende zich in de laatste fase. Ik had zelf goed spel gekregen vanuit de opening en bracht een correct dame offer. Dat had minstens remise moeten geven, toen wit het niet optimaal deed kwam ik zeer goed te staan. Maar het had veel tijd gekost, daardoor een forse blunder die alle voordeel weggaf en vervolgens nog een die een stuk kostte. Zo stonden we met 1/2 – 5 1/2 achter. De resterende 2 partijen beloofden echter punten. Eerst schoof Jim van de Vreede een toren eindspel met 2 pluspionnen geruisloos naar winst tegen de Nederlandse jeugdkampioen bij de F (13 jaar). En Harry was druk bezig om zijn eindspel van loper + 6 pionnen tegen paard + 6 pionnen (waaronder een geisoleerde tripelpion) tot winst te voeren. Zijn tegenstander verdedigde zich hardnekkig en helemaal op slot toen het remise leek te worden volgde een blunder met stukverlies. Zo werd het een grote nederlaag, verdiend (zie ook het Elo verschil van 140 per bord in ons nadeel) maar ook geflatteerd.

Zaterdag 16 september 2017, de start van het nieuwe competitieseizoen.
HWP 4 (het ‘oude’ HWP 5)speelde een uitwedstrijd tegen Middelburg 2.
Teamleider Manuel Colsen moest invallen in HWP 3. Gilbert Ongena nam daarom de honneurs waar als teamleider, waarvoor dank.
Welkom aan de nieuwe leden Vincent Schepens en Janusz Dudka.
Vandaag verliep alles feilloos voor ons.
Bord 1 (Vincent Schepens) begon iets later en won al gauw een stuk. Na een goed halfuur was dan ook ons eerste punt binnen.
Onze andere nieuwkomer (Janusz Dudka) kwam een pion voor en overspeelde vervolgens zijn opponent, terug met vlugge winst.
Gilbert Ongena moest het opnemen tegen een degelijke jeugdspeler, maar moest na pionwinst opletten voor een scherpe aanval. Pas in het eindspel viel de beslissing.
William Baeten creëerde met een Engelse opening een degelijke positionele opzet.
Na een vlugge opstoot van een pion op de c-lijn, verloor zijn tegenstander een stuk door een pionvork, waarna een triestige insnoering volgde.
Een prima start van dit seizoen!!