Schaakvereniging Het Witte Paard Sas van Gent

In de derde ronde van de Zeeuwse Hoofdklassecompetitie ontving HWP 4 op 20 november 2010 Terneuzen 2. HWP 4 kwam met de comnplete selectie opdagen. Ook Terneuzen 2 had behoorlijk spelersmateriaal meegebracht naar Sluiskil. Op papier was HWP 4 stukken sterker en ook van plan hun kracht in zoveel mogelijk punten om te zetten. De 4 bovenste borden van Terneuzen boden taaie tegenstand. De uitslag hier was 2-2. Nick Wegman moest het onderspit delven tegen Philippe de Vroe en Steven Rademakers en Henk de Ridder kregen het niet voor elkaar om voordeel te creeren. John Gommers speelde echter een sterke partij en zette in het middenspel zijn stukken dusdanig neer dat Cees Freeke er moedeloos van werd en bij dameruil gevolgd door materiaalverlies de strijd opgaf.
Het fenijn zat echter in de HWP staart. De onderste borden gingen behoorlijk te keer. Adrie den Hamer had het volle punt al binnen voordat hij zijn eerste trappist leeg had, Rudi Pauwels veroverde de ene pion na de andere. Philippe Bekaert mocht zich matchwinnaar noemen door na een sterke zettenreeks zijn tegenstander kaal geplukt achter te laten. Binnen 3,5 uur spelen stond er 5-3 op het wedstrijdformulier waarna Tom Lammens het kwarwei binnen de 4 uur afmaakte omdat hij de volle dame van de Terneuzenaar inpikte. HWP 4 is van plan zich te mengen in de strijd om de bovenste plaatsen.

Het met gezonde vrees and spanning tegemoet geziene treffen met het eerste van Terneuzen is voor HWP 2 goed afgelopen. De strijd was fel, meeslepend en bloedstollend. De held van de middag was Frederic Verduyn, die aan het eerste bord het Terneuzense kanon Mathieu Freeke versloeg na een lange, taaie verdediging, die uitmondde in een schitterende counter. Buurman Wouter Gryson leek na een wisselvallige partij, waarin beide kanten beurtelings gewonnen stonden, eenvoudig een half punt binnen te zullen slepen, maar vergalloppeerde zich alsnog in het verre eindspel. Ook Fabian verloor aan bord drie, nadat hij op aanraden van zijn teamleider remise had afgeslagen. Die teamleider schaamde zich diep, maar maakte wel iets goed door aan bord vier Kurt van Coppenolle volstrekt kansloos te laten. De remises aan bord 5 en 7 behoeven weinig commentaar, die aan bord 8 wel. Daar had Harry de hele partij het beste van het spel, wikkelde keurig af naar een gewonnen eindspel, maar koos toch de remisevoortzetting. Aan bord 6 vernietigde Maarten weer een zwartspeler.

Deze overwinning betekent dat we ongeslagen aan kop staan, met twee matchpunten voorsprong op de rest. Als we de rest van het seizoen met ongeveer dezelfde mensen kunnen blijven spelen, moeten we kampioen kunnen worden
.